Από πρέσβης, εθνικός… ευεργέτης!

07:10 26/8/2011 - Πηγή: OnSports

Κάποτε ο Παναθηναϊκός με την διεθνή παρουσία του εκπροσωπούσε την Ελλάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην Ευρώπη.  Σήμερα με την απουσία του ευεργετεί τα… ταμεία των υπόλοιπων ελληνικών ομάδων που συνεχίζουν στις διασυλλογικές διοργανώσεις της «Γηραιάς Ηπείρου».Αν αυτό δεν το θεωρούν κατάντια διοίκηση, παίκτες και οπαδοί του «τριφυλλιού» , τότε σίγουρα πήγαν για ύπνο ήσυχοι χθες το βράδυ και ξύπνησαν ανέμελοι σήμερα το πρωί.Χειρότερο

βέβαια ακόμα κι από αυτό είναι να κοιμήθηκαν και να ξύπνησαν απαθείς για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στην ομάδα τους.Ο Παναθηναϊκός είπε χθες το βράδυ το αναμενόμενο «αντίο» στα ευρωπαϊκά κύπελλα, αφού σκορ σαν αυτό με το οποίο είχε καταφέρει να χάσει στο Ισραήλ δεν ανατρέπεται εύκολα. Σίγουρα δεν ανατρέπεται εύκολα από την σημερινή ομάδα και με την καθοδήγηση από τον συγκεκριμένο προπονητή.Το «αντίο» δεν ήταν ακριβώς αξιοπρεπές, πιθανότατα δε θα επισύρει και βαριά καμπάνα από την Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία για όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Θα μπορούσε να είναι περισσότερο αξιοπρεπές , αν ο Ζεσουάλδο Φερέιρα είχε δουλέψει περισσότερο πάνω σ’ αυτό, αν οι παίκτες είχαν σταθεί καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο και αν οι οπαδοί είχαν συνειδητοποιήσει ότι η οργή τους (απόλυτα δικαιολογημένη βέβαια) προς τους μετόχους ή α-μετόχους γυρίζει μπούμερανγκ πρώτα και πάνω απ’ όλα στην ομάδα.Kι αν η πρόκριση χάθηκε στον πρώτο αγώνα στο Ισραήλ, από την «τρικυμία» προπονητή και παικτών στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, το χθεσινό ματς ήταν ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται τέτοιου είδους παιχνίδια ο Πορτογάλος τεχνικός. Η αργοπορημένη είσοδος του Καραγκούνη σε ένα ματς που, με όλες τις ενστάσεις που μπορεί να έχει κανείς για τον συγκεκριμένο παίκτη, ήταν «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα του, απέδειξε την λάθος ανάγνωση του αγώνα που δεν ήταν η πρώτη για τον Φερέιρα. Η χρησιμοποίηση των Κουίνσι και Λέτο απέναντι σε μια κλειστή άμυνα που «στραγγάλισε» την ικανότητά τους να αναπτυχθούν στο χώρο και η αδυναμία του αργού Τοτσέ να παίξει με πλάτη στο τέρμα, να δώσει μάχες και να διεκδικήσει μπαλιές, έρχονται να ενισχύσουν την εντύπωση ότι ο Πορτογάλος όχι μόνο δεν έχει λύσεις αν κάτι στραβώσει στη διάρκεια του αγώνα, αλλά δεν διαθέτει καν εναλλακτικό πλάνο που να μπορεί να προσαρμοστεί στις ιδιαιτερότητες του κάθε ματς.Αυτοί και μόνο οι λόγοι αρκούν για να προχωρήσει η διοίκηση στο «ηλεκτροσόκ» για το οποίο μιλούσαμε μετά το τέλος του πρώτου αγώνα στο Τελ Αβίβ, μήπως και καταφέρει να συμμαζέψει ό,τι μπορεί να συμμαζευτεί, στις εγχώριες διοργανώσεις πλέον.Όχι ότι μια τέτοια κίνηση θα αποτελέσει πανάκεια. Ο Τοτσέ δεν θα γίνει Σισέ αν αλλάξει ο προπονητής. Ούτε οι παίκτες μετρίων προδιαγραφών θα καταφέρουν ξαφνικά να γίνουν σούπερ σταρ. Αλλά θα μπορέσουν ενδεχομένως να γίνουν όλοι  περισσότερο χρήσιμοι με κάποιον άλλο τρόπο παιχνιδιού για τον Παναθηναϊκό.Κι έπειτα πού ξέρει κανείς; Μπορεί τελικά όλη αυτή η τωρινή μαυρίλα να ήταν το αναγκαίο στάδιο που έπρεπε να περάσει η ομάδα για να δει λίγο φως.