Ο Μπερτομέου επιτίθεται…

18:25 27/10/2011 - Πηγή: OnSports

Ο Σωτήρης Βετάκης συνομίλησε με τον Τζόρντι Μπερτομέου και γράφει για το κενό εξουσίας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, σε παραλληλισμό με την ελληνική πραγματικότητα. Στην (υπό κατάρρευση) Ελλάδα μάλλον δεν υπάρχει ο πολιτικός που θα δώσει ελπίδα και όραμα στον κόσμο, στο μπάσκετ ο Ισπανός φαίνεται να είναι αυτός που μπορεί να το κάνει...

Τέτοιο φατούρο ύστερα από «κούρεμα» δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά στην ιστορία. Η καρπαζιά για το «με γεια» της νέας μας κόμης θα είναι 10ετίας, όπως αναφέρεται στο μεταφρασμένο κείμενο της συμφωνίας

των Βρυξελλών. Θα πέφτει η σφαλιάρα ως το 2020 (και βλέπουμε…).

Όμως το πιο δυσβάσταχτο φορτίο της υπόθεσης δεν είναι αυτό. Δεν είναι το οικονομικό. Τουλάχιστον επί της παρούσης.

Το πιο βαρύ, πιστεύω, είναι το ψυχολογικό. Είναι η ελπίδα που χρειάζεται ο κάθε ένας για να αντιμετωπίσει την οποιαδήποτε κατάσταση και δεν φαίνεται να υπάρχει κάπου στον (έστω μακρινό) ορίζοντα.

Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Θα σταθώ λοιπόν σε αυτό, αφού δεν γνωρίζω οικονομικά και δεν θέλω να γράψω κάτι σχετικό για να γίνω ένας ακόμη επικίνδυνος ημιμαθής που θα πετάξει μια βλακεία. Ακούγονται και λέγονται τόσα πολλά, που αν τα μισά είναι αβάσιμα, ανυπόστατα ή ψευδή αντιλαμβάνεστε τι εικόνα έχουμε σε σχέση με την πραγματικότητα…

Το μείζον, λοιπόν, είναι η ελπίδα. Το όραμα.

Υπάρχει;

Δεν νομίζω πως θα βρεθεί ένας να μου απαντήσει θετικά.

Διαβλέπει κάποιος ένα άτομο στην πολιτική σκηνή του τόπου που μπορεί να αναλάβει πρωτοβουλίες; Να γίνει ο ηγέτης μας; Να πάρει αποφάσεις, με ρίσκο; Αποφάσεις με τσαμπουκά;

Δεν φαίνεται ούτε ένας τέτοιος στον ορίζοντα!

Κι όμως ο άνθρωπος αυτός υπάρχει! Υπάρχει κάπου κρυμμένος μαζί με τις σκέψεις του ή θα προκύψει στο σύντομο μέλλον. Η ανάγκη, οι συνθήκες, η κατάσταση θα τον «δημιουργήσουν». Θα μετρήσει τις δυνάμεις του, θα εκτιμήσει τα δεδομένα και θα βγει μπροστά. Άφθαρτος, αμόλυντος, ενθουσιώδης και αποφασιστικός. Άλλωστε αν είχε βγει στο προσκήνιο, το «σύστημα» θα τον είχε φθείρει, θα τον είχε τροχίσει, θα τον είχε απαξιώσει. Θα είχε «καεί»!

Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ

Κάπως έτσι φαίνεται πως συμβαίνει και στον χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ, για να φθάσουμε και σε αυτό που θέλω να εκφράσω και να μοιραστώ με εσάς. Το μπάσκετ στην Ευρώπη, είναι φανερό πως βρίσκεται σε κρίση. Κρίση διοικητική. Και μετά σε κρίση οικονομική. Είναι ελλειμματικό σε ηγέτες με όραμα, σε παράγοντες που θα φέρουν τομές, θα πάρουν αποφάσεις με ρίσκο, θα δώσουν νέα πνοή και θα ισχυροποιήσουν το «προϊόν».

Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Οι λίγκες, με εξαίρεση την ισπανική, την αναπτυσσόμενη γερμανική και την μικρομεσαία γαλλική, φθίνουν. Ανταγωνισμός σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισραήλ, Ρωσία δεν υφίσταται. Οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις πληθαίνουν και το κοινό δεν συσπειρώνεται γύρω από το μπάσκετ. Αντιθέτως μπερδεύεται. Αδυνατεί να παρακολουθήσει τα γεγονότα και γυρίζει την πλάτη στο άθλημα. Αδριατική, Βαλτική, Βαλκανική είναι λίγκες που εξελίσσονται παράλληλα! Σε αυτό το «ξέφραγο αμπέλι» πήγε να προσ