Ο περήφανος Ολυμπιακός και η... εθνική ομοψυχία

15:17 7/12/2011 - Πηγή: OnSports

Πόση ζημιά τους έχει κάνει τελικά – εδώ και πάρα πολλά χρόνια – ο Ολυμπιακός…; Πόσα παιδικά τραύματα έχει δημιουργήσει στις ψυχές τους η ομάδα με την ερυθρόλευκη φανέλα…;

Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας τις αντιδράσεις όλων όσοι δηλώνουν - ευθέως ή έστω κεκαλυμμένα - «αντί-Ολυμπιακοί», στην αρχή θύμωσα…

Όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, είτε ως φίλαθλοι ή οπαδοί, είτε ως επαγγελματίες από κάποιο πόστο, γουστάρουν την πλάκα, την καζούρα, τον χαβαλέ με τον αντίπαλο… Αυτό, όμως, που συμβαίνει με τον Ολυμπιακό

και το βράδυ της Τρίτης αποδείχθηκε πλέον περίτρανα, είναι πέρα από κάθε όριο πλάκας και καζούρας!

Δεν γίνεται να πανηγυρίζεις (!) ως Έλληνας την πρόκριση των «αδελφών Μασσαλών» έναντι του Ολυμπιακού προτάσσοντας μάλιστα, την φωτογραφία από το πέταλο του «Βελοντρόμ» με το πανό της ΑΕΚ… Δεν γίνεται μετά να κάνεις κουβέντα για ελληνισμό, χαμένες πατρίδες και να «χαλιέσαι» επειδή τάχα υπήρξε ενδιαφέρον από Τούρκους επενδυτές για την χρεοκοπημένη σου ΠΑΕ! Έτσι κι αλλιώς, ακόμα και ο… Κεμάλ Ατατούρκ ν’ αγόραζε την ΑΕΚ, αυτό που θα ενδιέφερε τον κόσμο της θα ήταν να κέρδιζε τον «εχθρό» Ολυμπιακό!

Ομοίως και οι πράσινης απόχρωσης «αντί-Ολυμπιακοί», οι οποίοι ξαφνικά θυμήθηκαν τα… γαλλικά τους (μάλλον τους τα είχε μάθει ο Τζιμπρίλ), ξέθαψαν από το… παλιό σεντούκι του παππού τους τη γαλλική σημαία κι άρχισαν να τραγουδούν τη «Μασσαλιώτιδα»! Αλήθεια, τι φοβούνται τόσο πολύ οι οπαδοί του «πρέσβη» Παναθηναϊκού από τον Ολυμπιακό…; Η δική τους ομάδα δεν είναι – όπως ισχυρίζονται, βέβαια, οι ίδιοι – έτη φωτός μακριά από τον Ολυμπιακό σ’ ευρωπαϊκές επιτυχίες; Η τροπαιοθήκη στην Παιανία δεν είναι, χρόνια τώρα, γεμάτη από ευρωπαϊκές κούπες…; Γιατί «χαλιούνται» τόσο πολύ και μόνο στην ιδέα ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα περάσουν στους «16» του Champions League…;

Θύμωσα - διαβάζοντας αμέσως μετά το ματς διάφορα σχόλια στο Facebook, αλλά και το επόμενο πρωί σ’ εφημερίδες και internet - διότι στο μυαλό μου είχε αρχίσει να ωριμάζει η ιδέα ότι σαν λαός που βιώνει τη χειρότερη περίοδο του μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, οι Έλληνες έχουμε αρχίσει σιγά-σιγά ν’ αλλάζουμε νοοτροπία… Έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ότι είμαστε μόνοι μας εναντίον όλων (ή σχεδόν όλων) των άλλων… Ότι μόνο αν είμαστε ενωμένοι, μονιασμένοι και σαν γροθιά μπορούμε να ορθώσουμε το ανάστημά μας στους «φίλους» μας, τους Ευρωπαίους…

Καλώς ή καλώς, οι ξένοι δεν μας γουστάρουν! Θέλετε επειδή όταν εμείς υπήρχαμε και διδάσκαμε πολιτισμό, εκείνοι – οι μεγάλοι σοβινιστές – ήταν ακόμα βάρβαροι…; Θέλετε επειδή εμείς είμαστε ευλογημένοι από το Θεό να ζούμε στην ομορφότερη γωνιά του πλανήτη, σε αντίθεση με τους περισσότερους εξ αυτών, που ζουν στη «μαυρίλα» και στο σκοτάδι…; Εμείς έχουμε έξι μήνες καλοκαίρι, ξυπνάμε και βλέπουμε τον ήλιο σ’ έναν καταγάλανο ουρανό, μπορούμε ανά πάσα στιγμή ν’ απολαύσουμε έναν καφέ ή μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα, ενώ αντίθετα εκείνοι τον «παράδεισο» αυτό μπορούν να τον ζήσουν μόνο για κάποιες μέρες εφόσον επιλέξουν την πατρίδα μας για τις δι