Συριγγομυελία

15:47 9/2/2012 - Πηγή: OnSports

Συριγγομυελία είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μία διαταραχή στην οποία μία κύστη ή μία κοιλότητα σχηματίζεται μέσα στον νωτιαίο μυελό.

Αυτή η κύστη, που ονομάζεται συρίγγιο, μπορεί μέσα σε βάθος χρόνου να διευρυνθεί και να επιμηκυνθεί, καταστρέφοντας τον νωτιαίο μυελό και τελικά προκαλώντας παράλυση, εάν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα. Η προσωρινή βλάβη μπορεί να οδηγήσει σε πόνο, αδυναμία και δυσκαμψία στην περιοχή της ράχης, των ώμων και των άκρων. Η συριγγομυελία μπορεί επίσης να προκαλέσει την απώλεια της ικανότητας αίσθησης ακραίων τιμών ψυχρού και θερμού,

ιδιαίτερα στα χέρια. Κάθε ασθενής επηρεάζεται από διαφορετικό συνδυασμό συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως ποικίλλουν ανάλογα με την έκταση και, συχνά πιο σημαντικά, ανάλογα με τον εντοπισμό του συριγγίου μέσα στον νωτιαίο μυελό.
Ο επιπολασμός της συριγγομυελίας υπολογίζεται σε 8,4 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα,[1] με τα συμπτώματα συνήθως να αρχίζουν σε νέους ενήλικες. Τα σημεία της διαταραχής έχουν την τάση να αναπτύσσονται αργά, παρόλο που ξαφνική έναρξη μπορεί να εμφανιστεί με τον βήχα, την διάταση ή την μυελοπάθεια.

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ

Σε γενικές γραμμές υπάρχουν δύο μορφές συριγγομυελίας: η συγγενής και η επίκτητη. Επιπρόσθετα, μία μορφή της διαταραχής περιλαμβάνει το τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται εγκεφαλικό στέλεχος. Το εγκεφαλικό στέλεχος ελέγχει πολλές από τις ζωτικές λειτουργίες, όπως η αναπνοή και ο καρδιακός ρυθμός. Όταν τα συρίγγια επηρεάζουν το εγκεφαλικό στέλεχος, η κατάσταση ονομάζεται συριγγοπρομηκία.

ΣΥΓΓΕΝΗΣ

Η πρώτη κύρια μορφή σχετίζεται με μία εγκεφαλική ανωμαλία που ονομάζεται δυσπλασία Chiari, που πήρε το όνομά της από τον Αυστριακό Παθολόγο Hans Chiari. Αυτή είναι η πιο συχνή αιτία συριγγομυελίας, όπου η ανατομική ανωμαλία προκαλεί την προβολή του κατώτερου τμήματος της παρεγκεφαλίδας από την φυσιολογική της θέση στο οπίσθιο μέρος της κεφαλής μέσα στην αυχενική μοίρα του νωτιαίου σωλήνα. Τότε, στην αυχενική μοίρα του νωτιαίου μυελού μπορεί να δημιουργηθεί μία σύριγγα. Λόγω της σχέσης που κάποτε θεωρούνταν να υπάρχει μεταξύ του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού σε αυτόν τον τύπου συριγγομυελίας, οι ιατροί μερικές φορές αναφέρονται σε αυτή ως επικοινωνούσα συριγγομυελία.
Εδώ τα συμπτώματα συνήθως αρχίζουν μεταξύ των 25 και 40 ετών και μπορεί να χειροτερέψουν με την επιβάρυνση ή με οποιαδήποτε δραστηριότητα που προκαλεί την ξαφνική παλινδρόμηση του ΕΝΥ. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να έχουν μακρές περιόδους σταθερότητας. Ορισμένοι ασθενείς με αυτή τη μορφή διαταραχής επίσης έχουν υδροκέφαλο, στον οποίο το ΕΝΥ συσσωρεύεται στον εγκέφαλο, ή μία κατάσταση που ονομάζεται αραχνοειδίτιδα, δηλαδή φλεγμονή της αραχνοειδούς μήνιγγας.
Ορισμένες περιπτώσεις συριγγομυελίας έχουν παρατηρηθεί στις ίδιες οικογένειες, παρόλο που αυτό είναι σπάνιο.

ΕΠΙΚΤΗΤΗ

Η δεύτερη κύρια μορφή συριγγομυελίας εμφανίζεται ως επιπλοκή τραύματος, μηνιγγίτιδας, αιμορραγίας, όγκου, ή αραχνοειδίτιδας. Στην περίπτωση αυτή