Τελικά έχει εξήγηση η… μεταμόρφωση;

21:33 25/3/2012 - Πηγή: OnSports

Κάποτε ίσως και να προκαλούσε έκπληξη το γεγονός. Κάποτε ίσως να προκαλούσε και απορίες. Ακόμα και οργή. Όμως, στον Παναθηναϊκό πια, όλο αυτό το σκηνικό, είναι τόσο γνώριμο και αναμενόμενο, που σε κανένα πλέον δεν προκαλεί την παραμικρή αίσθηση.

Η ξαφνική… ανάσταση του Παναθηναϊκού στην Κρήτη, καθώς και η… θεία φώτιση που έκανε τον προπονητή του να θυμηθεί

συνταγές, πρόσωπα και τακτική που χρησιμοποιούσε πριν… κατέβουν ολοσχερώς οι διακόπτες σ’ αυτή την ομάδα και γίνει το «συν πέντε»… «μείον εφτά», δεν παιζόταν καν στο στοίχημα.

Ήταν τόσο σίγουρο ότι θα γίνει, όσο ακριβώς σίγουρο ήταν το 2008 ότι μετά τις ήττες και τις τριαρο-τεσσάρες από Ξάνθη και ΟΦΗ, ο Παναθηναϊκός θα πέταγε στα πλέι-οφ, όσο σίγουρο ήταν το αντίστοιχο φαινόμενο, σε μια σειρά κομβικές στιγμές της πορείας αυτής της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Θα μπορούσα να πω «γιατί τώρα μάγκες» ή «γιατί τώρα Ζεσουάλδο». Δεν θα πρόσθετα τίποτε που να μην ξέρει ή να μην ένοιωσε ο οποιοσδήποτε. Σ’ αυτόν τον σύλλογο, σ’ αυτή την ομάδα, ακόμα και οι τυφλοί έχουν… δει κι έχουν καταλάβει.

Και δυστυχώς τα πράγματα είναι τόσο απλά, όσο ακριβώς απλή είναι και η πραγματικότητα.

Ο Παναθηναϊκός που πέταγε στο πρώτο γύρο και κάλπαζε πέντε βαθμούς μπροστά για το πρωτάθλημα, ξαφνικά εγκατέλειψε πρόσωπα, τακτικές και λογικές, για να τις… ξαναθυμηθεί πάλι, αφού πια είχε χαθεί και τυπικά το πρωτάθλημα.

Τόσο απλά και τόσο αποκαλυπτικά.

Γιατί όποιος νομίζει ότι ξαφνικά μετά τα όσα έγιναν στο ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ ήταν όλα τόσο φυσιολογικά ποδοσφαιρικά, καλά κάνει και το νομίζει. Μόνο που παραείναι πολλά ρε παιδιά.

Ο Μπουμσόνγκ ξαφνικά έγινε, καλά. Γιατί μόνο αυτό μπορώ να καταλάβω. Καθώς αν υιοθετήσω, την ελεεινή ράδιο αρβύλα και τα «ρεπορτάζ» που έλεγαν ότι ο Μπουμσόνγκ δεν παίζει επειδή είναι απλήρωτος, θα πρέπει να δεχθώ ότι ο Μπουμσόνγκ δεν έπαιζε γιατί φοβόταν για τα λεφτά του τόσο καιρό, αλλά… σιγουρεύτηκε ότι θα τα πάρει όταν διαλύθηκε ο Παναθηναϊκός μετά την Κυριακή το βράδυ κι έμεινε και χωρίς διοίκηση από την Παρασκευή και μετά. Κι αυτό επίσης όποιος θέλει να το πιστεύει και να του φαίνεται λογικό, ελεύθερος είναι να το κάνει.

Πάμε παρακάτω. Ο Νίνης επίσης, από εκεί που δεν κρινόταν ικανός να βοηθήσει έστω και είκοσι λεπτά στο ντέρμπι, από την Κυριακή και μετά ανακαλύψαμε ότι ήταν σε φουλ φόρμα και δυνάμεις και έτοιμος για ενδεκάδα.

Ο έρμος ο Κλέιτον που τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι, λες και… πλήρωνες για καιρό εκείνη την γκολάρα και την νίκη στα Γιάννινα., ενώ φώναζε η ενδεκάδα ότι ήθελε ένα παίκτη με ντρίμπλα και μπαλιά, ανακαλύφθηκαν και αυτού οι… ικανότητες αφού το συν πέντε έγινε μείον εφτά.

Ξαφνικά καταλάβαμε, ότι με 4-3-3 και Τοτσέ στην κορυφή δεν πας πουθενά και επιστρέψαμε ακριβώς στην διάταξη και τακτική που είχαμε στο καλό μας δίμηνο, με τον Νίνη σε ρόλο Κουίνσι και τον Κουίνσι σε ρόλο Λέτο. Μόνο που τόσο καιρό που το φωνάζαμε εδώ πέρα, η αντίδραση ήταν κάτι από την βρωμιά, την προστυχιά και την δυσωδία που εκφράστηκε και κάτω απ