«Dine and Dash»: Τα περιστατικά που αναστατώνουν βρετανικά εστιατόρια, οι πελάτες που φεύγουν χωρίς να πληρώσουν

20:00 11/1/2025 - Πηγή: iEfimerida

Ολοένα και αυξάνονται, κυρίως στις ΗΠΑ, τα περιστατικά «dine and dash», δηλαδή άνθρωποι που τρώνε σε ένα εστιατόριο και, χωρίς να τους πάρουν χαμπάρι, «πιστολιάζουν» το γεύμα τους και φεύγουν δίχως να πληρώσουν.

Την διαδικασία την ξέρετε: τελειώνετε το μπουκάλι κρασί, πίνετε και έναν εσπρέσο, εξοφλείτε το λογαριασμό και φεύγετε από το εστιατόριο χορτάτοι και ικανοποιημένοι. Έτσι δεν γίνεται από γενέσεως των εστιατορίων;

Ισως για κάποιους - σίγουρα όχι για όλους. Γιατί τον περασμένο Αύγουστο, διαβάσαμε στην Daily Mail

ότι ένα ζευγάρι από το Πορτ Τάλμποτ της Ουαλίας φυλακίστηκε επειδή διέπραξε το αδίκημα του «dine and dash» («τρως και εξαφανίζεσαι»).

Η Ann McDonagh καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλάκιση, ενώ ο σύζυγός της, Bernard McDonagh, σε οκτώ μήνες. Ο δικαστής στο δικαστήριο του Swansea Crown έκρινε ότι το ζευγάρι εξαπατούσε «κυνικά και θρασύτατα» τα εστιατόρια πληρώνοντας με μια «ψεύτικη» κάρτα, φεύγοντας δήθεν για να πάρει μετρητά και στη συνέχεια δεν επέστρεφε.

Ποιες είναι όμως οι συνέπειες για τα εστιατόρια - και είναι το «dine and dash» σε άνοδο;

«Τρεις φορές μέσα σε τρεις μήνες»

«Μας έχει συμβεί τρεις φορές μέσα σε περίπου τρεις μήνες», λέει ο Aldo Esposito, ιδιοκτήτης του La Bella Vista, ενός ιταλικού εστιατορίου στο St Leonards-on-Sea στο East Sussex.

Σε κάθε περίπτωση, λέει ο Esposito, οι δράστες χρησιμοποίησαν διαφορετική προσέγγιση. Το πρώτο περιστατικό αφορούσε ένα τραπέζι τεσσάρων ατόμων σε μια πολύ πολυσύχναστη νύχτα. Οι θαμώνες ρωτήθηκαν κατά την παραγγελία του φαγητού τους αν είχαν κάποια αλλεργία, αλλά αργότερα ισχυρίστηκαν ότι δεν είχαν καταλάβει ότι το γεύμα τους θα περιελάμβανε ένα συστατικό στο οποίο ένας από την παρέα ήταν σοβαρά αλλεργικός. Είπαν στο προσωπικό ότι έπρεπε να σπεύσουν στο νοσοκομείο. «Είπαν: "Δεν πληρώνουμε γι' αυτό, γιατί κινδυνεύει η ζωή μας"». Ο λογαριασμός των 220 ευρώ δεν πληρώθηκε ποτέ.

Ακολούθησε ένα περιστατικό στο οποίο ενεπλάκη μια μεγάλη ομάδα θαμώνων: οκτώ παιδιά, τέσσερις ενήλικες - και φαγητό αξίας άνω των 450 ευρώ. Ο Esposito πιστεύει ότι η ομάδα τοποθέτησε ένα νεκρό ζωάκι στο φαγητό τους. Παρ' όλα αυτά, όταν οι θαμώνες παραπονέθηκαν, ο Esposito προσφέρθηκε να τους προσφέρει το πιάτο δωρεάν. «Είπαν: «Όχι, δεν θα πληρώσουμε για τίποτα»» και στη συνέχεια έφυγαν από το εστιατόριο. «Καλέσαμε την αστυνομία, αλλά δεν μπόρεσαν να μας βοηθήσουν. Είπαν ότι πρόκειται για αστικό ζήτημα - αλλά δεν είναι, το ζήτημα είναι ποινικό».

Το τρίτο περιστατικό είναι αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ένα πραγματικό «dine and dash»: τρεις γυναίκες στον εξωτερικό χώρο του εστιατορίου συγκέντρωσαν ένα λογαριασμό 330 ευρώ, κυρίως για ποτά, προτού απλά φύγουν χωρίς να πληρώσουν. Και πάλι, ο Esposito λέει ότι η αστυνομία δεν μπόρεσε να βοηθήσει.

Ένας στους 20 έχει «πιστολιάσει»

Το 2018, μια έρευνα διαπίστωσε ότι ένας στους 20 ανθρώπους είχε φύγει από ένα εστιατόριο χωρίς να πληρώσει για ένα γεύμα. Σύμφωνα με την Ντόνα Τζόουνς, την επίτροπο αστυνομίας και εγκληματικότητας για το Χαμπσάιρ και τη Νήσο Γουάιτ, τα περιστατικά αυτά αυξάνονται κατακόρυφα.

Το κόστος διαβίωσης πλήττει πολλά νοικοκυριά και οι κλοπές σε καταστήματα στην Αγγλία και την Ουαλία βρίσκονται σε υψηλό 20ετίας, με τα καταγεγραμμένα περιστατικά το 2023 να έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από το ένα τρίτο σε σχέση με το 2022, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία.

Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι το να κάνεις μια κλοπή σε ένα εστιατόριο είναι απλώς μια προέκταση αυτού, αλλά η Jones δήλωσε στη MailOnline ότι δεν πιστεύει ότι πρόκειται για «τυπικούς κλέφτες».

Ένα σοβαρό ζήτημα

Η Kate Nicholls, διευθύνουσα σύμβουλος του εμπορικού οργανισμού UKHospitality για την εστίαση στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναφέρει ότι ο αριθμός των περιστατικών παραμένει μικρός. «Αλλά είναι ένα σοβαρό ζήτημα για τις επιχειρήσεις που επηρεάζονται», προσθέτει.

«Οι επιχειρήσεις αυτές λειτουργούν με πολύ στενά περιθώρια καθαρού κέρδους - λιγότερο από 4% ». Οι McDonaghs, για παράδειγμα, παρήγγειλαν μπριζόλες T-bone και διπλά επιδόρπια στο πλαίσιο της απάτης τους. «Ο αντίκτυπος στις ταμειακές ροές είναι σημαντικός», λέει η Nicholls.

Η ίδια διαφωνεί με τον όρο «dine and dash», ο οποίος θεωρεί ότι υποβαθμίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης. «Υπονοεί ότι πρόκειται για κάτι... διασκεδαστικό», λέει.

«Αλλά πρόκειται για κλοπή και απάτη και ως τέτοια θα πρέπει να διώκεται. Δεν είναι έγκλημα χωρίς θύματα. Πρόκειται για χρήματα που αφαιρούνται από μια επιχείρηση για αγαθά και υπηρεσίες που καταναλώνονται - είναι ακριβώς το ίδιο με την κλοπή σε καταστήματα».

Η ιστοσελίδα police.uk προσφέρει συμβουλές στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων για να τους βοηθήσει να «αποτρέψουν αυτούς τους κλέφτες εστιατορίων». Οι προτάσεις περιλαμβάνουν την εγκατάσταση κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης εντός και εκτός των εγκαταστάσεων. Ενθαρρύνουν επίσης τη συλλογή αριθμών τηλεφώνου και στοιχείων πιστωτικής κάρτας από τους πελάτες κατά την κράτηση.

«Είναι σαν να είσαι απατεώνας»

Ο Geoff Beattie, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Edge Hill στο Lancashire και συγγραφέας του βιβλίου «Lies, Lying and Liars», λέει ότι υπάρχουν επίσης ορισμένες σημαντικές διαφορές, ιδίως όσον αφορά το κίνητρο.

«Η όλη πράξη έχει αυτό το διαπροσωπικό στοιχείο - ο σερβιτόρος που σε σερβίρει και χαμογελάει και ελπίζει σε φιλοδώρημα», λέει. «Και εσύ του λες: 'Όχι μόνο δεν θα πάρεις φιλοδώρημα, αλλά ούτε καν θα πληρωθείς. Βλέπεις κατάφατσα τους ανθρώπους που κοροϊδεύεις. Είναι περισσότερο σαν να είσαι απατεώνας».

Ενώ η κρίση του κόστους ζωής είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την επιδημία της κλοπής στα καταστήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Beattie συμφωνεί με την Jones:

«Υποψιάζομαι ότι δεν έχει να κάνει και πολύ με τον αγώνα για τα προς το ζην - δεν είναι σαν να κλέβεις μια κονσέρβα φασόλια από το σούπερ μάρκετ», λέει. Όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι τους περιφρονούν κοινωνικά ή ότι υφίστανται διακρίσεις, λέει, αυτό μπορεί να προκαλέσει συναισθήματα απογοήτευσης και «επιθυμία να ανταποδώσουν» - ακόμη και αν τα αντίποινα αυτά δεν απευθύνονται στους υπεύθυνους για την δική τους κατάσταση.

Ποιοι δικαιολογούν μια τέτοια πράξη;

Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι είναι σε θέση να δικαιολογήσουν ηθικά τις πράξεις τους. «Μπορεί να αιτιολογούν ότι τα εστιατόρια έχουν τόσο μεγάλο κέρδος που δεν θα τους λείψουν μερικές εκατοντάδες ευρώ, ή: 'Χρεώνουν ούτως ή άλλως πάρα πολλά, με κοροϊδεύουν, απλώς ανταποδίδω«», λέει.

Ή μπορεί να το βλέπουν ως μια μικρή αδιακρισία στο σύστημα των πραγμάτων: «'Ε, νομίζεις ότι αυτό είναι κακό; Κοιτάξτε τους πολιτικούς! Αυτοί πάντα εξαπατούν και κλέβουν! Αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό«».

Ο Beattie αναφέρεται στη «σκοτεινή τριάδα» των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας - μη κλινική ψυχοπάθεια, ναρκισσισμός και μακιαβελισμός - που πιστεύει ότι λειτουργεί σε πολλές περιπτώσεις «dine and dash».

«Λειτουργούν όλα μαζί», λέει. «Οι ψυχοπαθείς δεν νοιάζονται πραγματικά για τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, οι μακιαβελικοί θα κάνουν ό,τι χρειαστεί για να πετύχουν τους σκοπούς τους και στους ναρκισσιστές αρέσει να είναι το επίκεντρο της προσοχής και να λαμβάνουν συνεχώς επιβεβαίωση».

Οι άνθρωποι με τη «σκοτεινή τριάδα» των χαρακτηριστικών αυτών δεν τείνουν να βιώνουν τα συναισθήματα που οι περισσότεροι από εμάς θα νιώθαμε όταν εξαπατάμε ένα εστιατόριο, όπως ντροπή, ενοχή, άγχος και φόβο μήπως μας πιάσουν. Αντίθετα, αντλούν μια ευχαρίστηση από αυτό που είναι γνωστό ως «απόλαυση εξαπάτησης», η οποία ενισχύεται από την επαφή πρόσωπο με πρόσωπο με το άτομο που εξαπατούν.

Ανεξάρτητα από αυτό, οι επιπτώσεις για τις επιχειρήσεις ξεπερνούν κατά πολύ τις οικονομικές. Νωρίτερα αυτό το μήνα, το προσωπικό του αγροτικού καταστήματος και εστιατορίου Puldagon, κοντά στο John o'Groats στο Caithness, κατάλαβε ότι μια ομάδα τεσσάρων ατόμων έφυγε χωρίς να πληρώσει.

Αυτή η ομάδα δεν παρήγγειλε αντικείμενα υψηλής αξίας ή πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσε να φάει. «Παρήγγειλαν καφέδες και κέικ, οπότε δεν επρόκειτο για ένα τεράστιο χρηματικό ποσό», λέει ο διευθυντής, ο οποίος παραδέχεται ότι «σίγουρα θα είναι λίγο πιο καχύποπτοι απέναντι στους ανθρώπους» στο μέλλον.

Στο La Bella Vista, επίσης, ο Esposito άλλαξε την προσέγγισή του - και αναβάθμισε το σύστημα CCTV με κάμερες. «Αισθάνομαι ότι πλέον είμαι πιο προσεκτικός».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr