Eκτυφλωτικό κίτρινο, βελούδινο πράσινο: H σπουδαία Sarah Crowner μας μιλά για την έκθεσή της στην Αθήνα

08:35 6/1/2025 - Πηγή: iEfimerida

Mια λάμψη κίτρινου βγαίνει από τα παράθυρα του νεοκλασικού κτιρίου της Gagosian και πλημμυρίζει την οδό Αναπήρων Πολέμου. Στον πρώτο όροφο, οι χρωματιστοί «ραμμένοι» πίνακές -που από πίσω μοιάζουν με εσωτερικό ρούχου- στέλνουν ένα ζεστό χρώμα στον περαστικό. Η Sarah Crowner μας μιλά για την τέχνη της.

Μπαίνοντας στο νεοκλασικό κτίριο που χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα στην οδό Αναπήρων Πολέμου στις πλαγιές του Λυκαβηττού, δίπλα σχεδόν στο ένδοξο κτίριο της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, πατάς σε μια τεράστια επιφάνεια κίτρινων  εφυαλωμένων χειροποίητων πλακιδίων.

Στερεωμένα

πάνω σε μια ξύλινη πλατφόρμα, με το κίτρινο να είναι εκτυφλωτικό -σκεφτείτε τις πιο φωτεινές αποχρώσεις κίτρινου που χρησιμοποίησε ο Βαν Γκογκ- τα πλακίδια σού δίνουν την αίσθηση ότι περπατάς σε μια επιφάνεια μεταξύ γης και ουρανού, σε έναν χώρο άχρονο. Και κάπως έτσι συμβαίνει, αφού βρίσκεται στον χώρο που δημιούργησε η εικαστικός Sarah Crowner.

H έκθεσή της «Night for Day», εμπνευσμένη από την ταινία του Φρανσουά Τριφώ (1978), φέρνει τους επισκέπτες σε μια διαδρομή φωτός καθώς από το ισόγειο ανεβαίνουν στον επάνω όροφο όπου κυριαρχούν οι μεγάλοι της πίνακες που είναι σαν ραμμένοι, αφού υπάρχουν ραφές στον καμβά. Εδώ τα χρώματα είναι ήπια, ξεπηδούν από την φύση, όπως την συνέλαβε και απέδωσε στον καμβά ο αγαπημένος της ζωγράφος Σεζάν.

Νιώθεις ότι ενώ περπατούσες σε μια παραδόξως δροσερή επιφάνεια απάτητης αμμουδιάς, μπαίνεις στην επικράτεια των αλμυρικίων, ενός δάσους πάνω στην θάλασσα, μπαίνεις εκεί που τα χρώματα είναι ζεστά και προκαλούν μια αίσθηση θαλπωρής. Η έκθεση αυτή είναι σαν μια μεγάλη εγκατάσταση, δυο επιπέδων, που διαμορφώνει ένα τοπίο και σε καλεί να περπατήσεις σε αυτό. Από το εκτυφλωτικό κίτρινο -λένε ότι ο Βαν Γκογκ έτρωγε κίτρινη μπογιά για να νιώσει ευτυχία- στο σκιερό, βελούδινο πράσινο, ψημένο ροζ.

Η σπουδαία Sarah Crowner μιλά στο iefimerida για τα έργα της, τις βασικές αναφορές της και όσα τηνεμπνέουν, καθώς η έκθεσή της συνεχίζεται ως και τις 18 Ιανουαρίου.

Οφείλωνα ομολογήσω ότι από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στην Gagosian, ένιωσα τη ζεστασιά τηςοικειότητας. Η γεωμετρία, τα χρώματα, η χρήση του κεραμικού. Είναι αυτό μιαιδιότητα, ένα χαρακτηριστικό της τέχνης σας;

Η οικειότητα;Χαίρομαι που χρησιμοποιείτε αυτή τη μεταφορά, αλλά, δεν έχω σκεφτεί την έννοιατης οικειότητας όσον αφορά τη δουλειά μου. Νομίζω ότι είναι τα υλικά αυτά πουμπορεί να σας κάνουν να αισθανθείτε έτσι - και μαζί μια αίσθηση τουχειροποίητου. Τα πλακάκια, εκτός από το ότι είναι στιλβωμένα σε έντονο κίτρινοχρώμα, είναι κατασκευασμένα από τοπικό πηλό, τερακότα και ψήνονται σε καυτόκλίβανο, οπότε μπορεί να υπάρχει μια αίσθηση ζεστασιάς στο μέσο και επίσης στοζεστό χρώμα. Οι πίνακες έχουν μια απαλότητα, στην υφή του ζωγραφισμένου καμβά,και οι άνθρωποι συχνά λένε ότι μοιάζουν με βελούδο. Αυτά τα υλικά μπορεί ναδημιουργούν μια αίσθηση οικειότητας.

Τισας προσέλκυσε στη χρήση πλακιδίων, στη δημιουργία πλακόστρωτων δαπέδων;Αναρωτιέμαι αν ο έντονος συμβολισμός του να είσαι δίπλα στη γη έπαιξε ρόλο σεαυτή την απόφαση.

Έχωχρησιμοποιήσει τζάμια στις εγκαταστάσεις μου πάνω από δέκα χρόνια, και παρόλοπου η διαδικασία είναι πάντα η ίδια (ψήσιμο πήλινων πλακιδίων, χρήση παρόμοιωνμοτίβων - έχω πέντε μοτίβα από τα οποία δουλεύω, συνήθως), ο χώρος είναι πάνταδιαφορετικός, η αρχιτεκτονική. Το ίδιο μοτίβο πλακιδίων θα μπορούσε ναπαρουσιαστεί στο Τέξας, στο Μεξικό, στη Νέα Υόρκη ή στην Αθήνα, και ανάλογα μετην αρχιτεκτονική, και τις πολιτιστικές ενώσεις ή ιστορίες του τόπου, πάνταμοιάζει διαφορετικό, φυσικά. Το δοχείο είναι διαφορετικό κάθε φορά. Βλέπω τιςεγκαταστάσεις πλακιδίων ως μια μορφή μονόχρωμης ζωγραφικής, κατά μία έννοια.

Πλησιάζονταςτη γκαλερί Gagosian στην Αθήνα, όταν δύει ο ήλιος, είναι μια νέα εφήμερηεμπειρία στην πόλη μας. Μπορώ να δω τη δουλειά σας, τα χρώματα να στέκονταιμακριά, την κίτρινη επιφάνεια να λάμπει στο χώρο ακόμα και όταν είμαι έξω. Ηέκθεσή σας ρέει πραγματικά στον δημόσιο χώρο. Είχατε στο μυαλό σας τηναρχιτεκτονική της γκαλερί όταν ετοιμάζατε την έκθεση;

Ναι,πραγματικά το είχα - πολύ λίγες γκαλερί τέχνης έχουν τόσο έντονο φυσικόχαρακτήρα - στην προκειμένη περίπτωση, τα περίτεχνα σιδερένια έργα σταπαράθυρα, τα μικρότερα δωμάτια, με τα μπαλκόνια, το κρεμαστό φως στο φουαγιέκαι τις σκάλες που οδηγούν σε διαφορετικές ζώνες. Ήθελα λοιπόν να παίξω με αυτόκαι να επιστήσω την προσοχή σε αυτά τα χαρακτηριστικά, όταν σχεδίασα τηνέκθεση. Είναι εκπληκτικό τι μπορούν να κάνουν το χρώμα και το φως, ο τρόπος μετον οποίο μπορούν να εισέλθουν σε άλλους χώρους ανάλογα με την ώρα της ημέρας ήτης νύχτας.

Πείτεμας περισσότερα για την τεχνική της «ραμμένης ζωγραφικής», που αποτελεί επίσηςκύριο χαρακτηριστικό του καλλιτεχνικού σας τρόπου.

Δεν είναι εύκολο να το εξηγήσω, αλλά θα πω ότι συχνά χρησιμοποιώ την αναλογία των τεχνικών του ράφτη. Αν κοιτάξετε τις πίσω όψεις των πινάκων μου μπορεί να μοιάζουν με το εσωτερικό ενός κοστούμι ή σακάκι, με περίπλοκες ραφές και όγκους.

Ποιοείναι το πρώτο έργο τέχνης που σας ενθουσίασε;

Αγαπούσα τιςαπεικονίσεις του Σεζάν στο Mont Saint Victoire από πολύ παλιά.

Τισημαίνει να είσαι καλλιτέχνης σήμερα;

Αδύνατον να πω!

GAGOSIAN, SARAH CROWNER
Night for Day
Έως 18 Ιανουαρίου, Αναπήρων Πολέμου 22, Αθήνα

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr