Striggla: Η νέα γαστροταβέρνα-έκπληξη των βορείων προαστίων -Πιάτα λουκούμι για μια παρεΐστικη βραδιά

08:04 30/11/2024 - Πηγή: iEfimerida

Striggla η γαστροταβέρνα των βορείων προαστίων που έχρι γίνει talk of the town.

Αυτή είναι η νέα γαστρονομική άφιξη που συζητιέται ήδη. Ο γνωστός σεφ Θωμάς Μάτσας έχει δημιουργήσει για τη Striggla νόστιμα πιάτα που ξυπνούν το συναίσθημα. Τα δοκιμάσαμε και μοιραζόμαστε μαζί σας τις εντυπώσεις μας.

Η Striggla

έχει και το όνομα, αλλά έχει και τη χάρη. Η νέα γαστροταβέρνα που μόλις άνοιξε στα βόρεια προάστια, λίγο πάνω από το Δαχτυλίδι, συνδυάζει το χιούμορ -όπως βλέπουμε από το ευρηματικό σαιξπηρικό της όνομα-, τη νοστιμιά της καλής ελληνικής κουζίνας με την υπογραφή του γνωστού σεφ Θωμά Μάτσα, το εξαιρετικό κρασί με μια ενημερωμένη, πλούσια λίστα με ετικέτες από τον ελληνικό αμπελώνα και την ωραία ατμόσφαιρα ενός μοντέρνου μίνιμαλ χώρου που συνομιλεί με την εποχή του.

Το concept της νέας αυτής γαστρονομικής άφιξης που έχει ήδη συζητηθεί στους ενημερωμένους γαστρονομικούς κύκλους της Αθήνας, δίνει έμφαση στην εποχικότητα και την εντοπιότητα, αλλά και στη σημασία της καλής πρώτης ύλης.

Αυτό είναι κάτι που το καταλαβαίνεις από την πρώτη κιόλας μπουκιά, δοκιμάζοντας αναπάντεχα πιάτα, όπως η σαλάτα με το θεϊκό ψητό παντζάρι με σέσκουλα που τα έχουν πρώτα μπλανσάρει και τα περνούν μετά από τη σχάρα, καραμελωμένο φουντούκι και μια σάλτσα από καπνιστό γιαούρτι με λευκό βαλσαμικό ξύδι ή το φρυγαδέλι, τον απόλυτο μεζέ, με τρυφερά κομμάτια συκωτιού τυλιγμένα σε μπόλια που μαγειρεύονται στο φούρνο και συνοδεύονται από αρωματικό γιαούρτι και λάδι πάπρικας. 

Ενσυνείδητη γαστρονομία που επιστρέφει στις ελληνικές ρίζες και τη νοστιμιά

Από το μενού δεκαεπτά πιάτων που έχει σχεδιάσει ο Θωμάς Μάτσας (Αlemagou, Le Sapin, Pappu κ.ά.), δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις. Είναι τόσο ευφυώς σχεδιασμένο που καλύπτει όλα τα γούστα, προσφέροντας ταυτόχρονα γεύσεις οικείες που ξυπνούν μνήμες και δημιουργούν συναισθήματα, αλλά και καινοτόμες δημιουργικές μείξεις και αναπάντεχες πινελιές που εκπλήσσουν, κάνοντας ενδιαφέροντα twists στην ελληνική κουζίνα που υπηρετεί η Striggla.

«Τα πιάτα στη Striggla είναι γεμάτα συναίσθημα, θύμησες από την παιδική μας ηλικία με λίγο πιο ιδιαίτερη ματιά που τις φέρνουν στο σήμερα. Θέλουμε να ζωντανέψουμε μνήμες μέσα από το φαγητό μας. Δεν θα θέλαμε αυτός που θα φάει εδώ να αισθανθεί ότι τρώει κάτι νόστιμο, θα θέλαμε να συγκινηθεί. Αυτό είναι το ιδανικό για εμάς και ελπίζουμε να το έχουμε καταφέρει», εξηγεί στο iefimerida o Θωμάς Μάτσας. 

Πράγματι τρώγοντας, λίγο μετά, μια σούπα ημέρας με σφυρίδα, σε ένα βαθύ λευκό πιάτο σαν γαβάθα από αυτά που μόνο ένα αληθινό comfort food -ένα φαγητό κατευναστικό, θρεπτικό, τρυφερό σαν χάδι- μπορούν να αναδείξουν, κατανοώ ακριβώς τι εννοεί. Οι γεύσεις που κλιμακώνονται πιάτο με το πιάτο, συνομιλούν με όλη αυτή την ποιητική σύλληψη της νέας ενσυνείδητης γαστρονομίας, η οποία πατά γερά πάνω στην απλότητα για να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές της γευστικής μας μνήμης. 

Απλότητα γράφω, και έτσι είναι. Μα πόσο δύσκολο πράγμα τελικά είναι το να παίρνεις κάτι απλό και να το αναγάγεις σε Τέχνη. Το απλό χρειάζεται μαεστρία, ικανότητα, αντίληψη, ευαισθησία, μα κυρίως χρειάζεται ενσυναίσθηση: για τη γη, το περιβάλλον, τον κύκλο της τροφής και την παραγωγική διαδικασία που αφήνει πίσω της το μικρότερο δυνατό αποτύπωμα.

Η Στρίγγλα και το αρνάκι

«Ακολουθούμε την εποχικότητα της φύσης, έχοντας κατά νου ότι η κάρτα μας θα αλλάζει σχεδόν μήνα-μήνα, ανάλογα με ό,τι πιο καλό βρίσκουμε στην εποχή του. Δεν παίζουμε μόνο με τα βασικά και τα προφανή, αλλά επαναφέρουμε στην κουζίνα μας και γεύσεις, παραδόσεις ή πρώτες ύλες που είναι λίγο ξεχασμένες, όπως το φρυγαδέλι, ο καβουρμάς, η σφέλα, το σκληρό τυρί από τη Μεσσηνία... Θέλαμε επίσης να δούμε το αρνί να παίζει ξανά δυνατά, όχι απλώς σε παϊδάκια».

Ακολουθώντας την εποχικότητα ο Θωμάς Μάτσας, ένας από τους Έλληνες σεφ που ξεχώρισαν τα τελευταία χρόνια σε όλη αυτή τη σημαντική στροφή της γαστρονομίας προς τις ελληνικές ρίζες, έχει γράψει δυνατά με το δικό του μαγειρικό στυλ. Προσωπικά είμαι φαν του, αναγνωρίζω τη νοστιμιά των πιάτων του με κλειστά μάτια.

Ο σεφ αυτός παίρνει σε κάθε πιάτο του ένα ελληνικό υλικό και το κυκλώνει μέχρι να υφάνει γύρω του ένα αφήγημα που η καρδιά του χτυπά στην ελληνική ύπαιθρο. Ταυτόχρονα, η κουζίνα του Μάτσα όμως έχει και μια κοσμοπολίτικη πατίνα γαλλικής κυρίως προέλευσης, προσαρμοσμένης στη μεσογειακή μας ψυχοσύνθεση που για εμάς το φαγητό δεν σημαίνει μόνο γεύση, αλλά επικοινωνία, μέθεξη, μοίρασμα. Γύρω από ένα τραπέζι μαζευόμαστε στον ευρωπαϊκό Νότο, για να μοιραστούμε με όσους αγαπάμε την κάθε μας στιγμή. Γύρω από ένα τραπέζι κινείται ολόκληρη η ζωή μας. Αυτό αποτελεί έναν ακόμα πόλο στη φιλοσοφία του εστιατορίου Striggla, καθώς το μενού είναι φτιαγμένο στο όνομα της κουλτούρας του sharing: με νοστιμιές που θα τις μοιραστείς, ιδανικές για τη μέση του τραπεζιού. 

Γιατί έχει γίνει όλη αυτή η στροφή στο ελληνικό στοιχείο, στο χωριό, στις παραδόσεις, στο αρνάκι και το κατσίκι, στο ντόπιο χειροποίητο τυρί, στις μαμαδίστικες συνταγές, ρωτάω τον Θωμά Μάτσα. 

«Κάποια στιγμή κάτι μας έπιασε όλους εμάς τους μάγειρες και νομίζαμε ότι είναι μαγκιά να μαγειρεύουμε μόνο με αμερικάνικα κρέατα, κρέατα που είναι σε vacuum κτλ. Αν τα αφαιρέσουμε όλα αυτά ξαναγυρνάμε στη δική μας μαγειρική παράδοση, στην ουσία του ελληνικού κυριακάτικου τραπεζιού. Κόκορας με χυλοπίτες, αρνάκι με πατάτες στο φούρνο, ρεβιθάδα... Ξαναφέραμε τη μνήμη μας στο προσκήνιο. Σίγουρα έπαιξε ρόλο στη στροφή προς την εντοπιότητα και μια νέα πράσινη αντίληψη περί zero miles κτλ. Έφυγαν οι φανφάρες μέσα από τα πιάτα μας και έμεινε αυτό που πρέπει: η νοστιμιά. Ωριμάσαμε. Και η πανδημία ήταν καταλυτική ως προς αυτό. Το ζητάει η εποχή μας, η παγκόσμια κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Οι σεφ κληθήκαμε να υπηρετήσουμε μια νέα γαστρονομία που δεν είχε πλέον διαθέσιμα τα μεγάλα προ πανδημίας budget. Έτσι, ψάξαμε τρόπους ώστε να γίνουμε πιο δημιουργικοί με υλικά που λόγω εντοπιότητας οι τιμές τους δεν είναι απαγορευτικές. Παίρνοντας το υλικό στην εποχή του δεν παίρνεις μονάχα τη φρεσκάδα του, παίρνεις και την καλύτερη τιμή του λόγω μεγαλύτερης διαθεσιμότητας. Είναι κοινωνικοοικονομικό φαινόμενο. Γι΄ αυτό ο κόσμος αγάπησε τόσο τις γαστροταβέρνες. Ήρθαν να καλύψουν το χάσμα που υπήρχε ανάμεσα στην κλασική ταβέρνα και στο fine dining. Τα πιάτα στις γαστροταβέρνες μπορεί να έχουν απλά οικεία υλικά και γεύσεις που σου ξυπνούν μνήμες, αλλά έχουν από πίσω τους τεχνικές δουλεμένες, εστιατορικές», εξηγεί ο Θωμάς Μάτσας. 

Το ελληνικό αρνάκι που δοκιμάζω εδώ, είναι πράγματι αναπάντεχο, γιατί είναι ένα μπουτάκι κομμένο σε τρυφερή ταλιάτα, το οποίο συνοδεύεται από λεμονάτες πατάτες φούρνου λιωμένες, με τα ελληνικά μυρωδικά τους. Αυτό το πιάτο πράγματι ξυπνά μνήμες, είναι μια παραδοσιακή γεύση όμως δοσμένη σύγχρονα, δημιουργικά, με τους όρους, τις τάσεις και το ύφος της γαστρονομίας του σήμερα. Η γεύση του σου θυμίζει τα παιδικά σου χρόνια στο κυριακάτικο τραπέζι της γιαγιάς, κι ας έχεις μπροστά σου ένα πιάτο σερβιρισμένο με μοντέρνο τρόπο. Η ταλιάτα αυτή με θυμάρι και λιποθυμικό, αγαπησιάρικο πουρέ φουρνιστής πατάτας με gravy, είναι τόσο τρυφερή, ελαφριά και γευστική που πείθει ακόμα και όσους δεν επιλέγουν εύκολα το αρνί, να τη δοκιμάσουν. Είναι η επιτομή του comfort food, το πιάτο που θες να φας για κάνεις pampering στον εαυτό σου. 

Όχι τυχαία, το αρνάκι αυτό είναι το signature πιάτο εδώ, το πιάτο που οδήγησε τους ιδιοκτήτες της Strigglas, τον Χάρη Βέντη, την Αγγελική Πανταλέων και την Αφροδίτη Βέντη, στην ονομασία της νέας τους γαστροταβέρνας. Η Αγγελική που δεν έτρωγε καθόλου αρνί στη ζωή της, χάρη σε αυτό το πιάτο «εξημερώθηκε» γαστρονομικά απολαμβάνοντάς το πλέον.

Η δική μας εμπειρία και τι να δοκιμάσετε 

Μπαίνοντας στον μίνιμαλ χώρο της Strigglas, το πρώτο πράγμα που νιώθεις είναι οικειότητα. Ένα κατευναστικό, χαλαρωτικό μπεζ κυριαρχεί, που με την παρουσία του ζεστού ξύλου στα τραπέζια και τις καρέκλες, δημιουργεί μια cosy ατμόσφαιρα. Η ωραία μουσική, σε ιδανικό λέβελ για να συζητάς άνετα με την παρέα σου, και ένας ήπιος, γλυκός φωτισμός, συμπληρώνουν το σκηνικό.

Μου αρέσει αυτή η μοντέρνα εκδοχή γαστροταβέρνας που έχει σεφ αξιώσεων και μελετημένη λίστα κρασιών για τους γνώστες. Είναι κάτι που έλειπε από τα βόρεια προάστια.

H Striggla ισορροπεί σωστά ανάμεσα στην κλασική γαστροταβέρνα όπως την ξέρουμε και στο καλό εστιατόριο ελληνικής γαστρονoμίας. Έχει την χαλαρότητα και τις τιμές της πρώτης και τη δημιουργικότητα, την ποιότητα και την ατμόσφαιρα του δεύτερου. Έτσι, έχουμε εδώ μια αναβαθμισμένη εκδοχή της γαστροταβέρνας, ιδανική για το location. 

Επισκεφθήκαμε τη Striggla μεσημέρι προς απόγευμα. Το γεύμα μας ξεκίνησε με προζυμένιο ψωμί και ελιές Καλαμών. Πρώτο πιάτο: μια υπέροχη σούπα ημέρας με σφυρίδα. Συνεχίσαμε με το ψητό παντζάρι και τα σέσκουλα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε και με ένα ωμοφαγικό πιάτο: ψάρι μαρινέ (σφυρίδα είχε η ψαριά) με καμένα μαρούλια, άνηθο και λαδολέμονο. 

Ακολούθησε το flatbread με καβουρμά, ανθότυρο, ψητή ντομάτα και ένα αυγό μελάτο στην καρδιά του, που το ακουμπάς με την μύτη του μαχαιριού σου και αρχίζει να τρέχει κολασμένα ο κρόκος σε μια άκρως ινσταγκραμική πόζα από αυτές που σηκώνουν βίντεο. Η γεύση δεν περιγράφεται με βίντεο, περιγράφεται όμως με τα μάτια που κλείνουν από την απόλαυση καθώς μασάς τη χειροποίητη φουρνιστή ζύμη με τον καβουρμά. Εθιστικό!

Τα κεφτεδάκια με πατάτες σε κυβάκια, σάλτσα ψητού, πιπεριά και φέτα, είναι επίσης ένας εξαιρετικός μεζές που σηκώνει κρασί, όπως άλλωστε και το φρυγαδέλι που προαναφέραμε. 

Από τα κυρίως, επιλέξαμε το αρνάκι σε μορφή ταλιάτας που είναι λουκούμι και απογειώνεται με τον πουρέ από λιωμένες, λεμονάτες πατάτες φούρνου, αλλά και τα μοσχαρίσια μάγουλα με ταλιατέλες με τρούφα και λιεζόν γραβιέρας.

Σε αυτό το πιάτο η γλυκιά γεύση του τρυφερού σιγομαγειρεμένου σε κενό αέρος μοσχαριού συμπληρώνεται αρμονικά από το αλμυρό στοιχείο των ζυμαρικών που έχουν μια σάλτσα σε στυλ cacio e pepe. 

Τα δύο γλυκά στο μενού υπογράφει ο pastry chef Λάμπρος Ζαρκαδούλας των εξαιρετικών ζαχαροπλαστείων Montée στην Αλίαρτο και τη Νέα Πεντέλη. Πρόκειται για ένα τραγανό σαραγλί φτιαγμένο με καραμελωμένα φύλλα Βηρυτού χωρίς όμως γέμιση που από πάνω έχει την υπέροχη και πλούσια κρέμα από τα τρίγωνα Πανοράματος με φιστίκι Αιγίνης.

Το δεύτερο επιδόρπιο είναι μια black forest με γκανάς βανίλιας Μαδαγασκάρης, κραμπλ κακάο, κομποτέ αγριοκέρασο και κρέμα μαύρης σοκολάτας. 

Συνολικά η εμπειρία από την επίσκεψη στη Striggla ήταν εξαιρετική. Είναι ένα μαγαζί στο οποίο θες να πας ξανά και θα συστήσεις στους φίλους σου. Την επόμενη φορά θέλω να δοκιμάσω το χούμους, την ψητή σφέλα, το γουβέτσι και την κοπή ημέρας, γιατί τυγχάνει να ξέρω τον ροκ χασάπη που τους το προμηθεύει και είναι εγγύηση (θα τον βάλω να μας αποκαλύψει τα μυστικά για καλό κρέας σύντομα, stay tuned). Μια ωραία, αναπάντεχη προσθήκη στα Βόρεια Προάστια, που έχει αρχίσει -δικαίως- και συζητιέται ήδη. 

Info: Striggla 
Αγίου Κωνσταντίνου 56 (λίγο πάνω από το Δαχτυλίδι), τηλ. 216 00 17 188
instagram.com/striggla_restaurant
Τιμές: 40 με 50 ευρώ το άτομο κατά μέσο όρο. 

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣTemps Perdu: Πήγαμε στη νέα, σούπερ ντιζαϊνάτη κρουασαντερί του Πειραιά για την οποία μιλούν όλοιΔείπνο στο Makris Athens του Θησείου με θέα Ακρόπολη -Ο σεφ-αγρότης και τα πιάτα από τη φάρμα στην Αρχαία ΚόρινθοΔοκιμάσαμε την ελληνο-λεβαντίνικη κουζίνα στην πιο viral Αθηναϊκή Ταράτσα -Γιατί ένα βράδυ εκεί αξίζει

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr