Αυτός είναι ο πιο τρομακτικός ήχος στον κόσμο -Ακούστε τον

11:42 23/11/2024 - Πηγή: iEfimerida

Το ουρλιαχτό της Σφυρίχτρας του Θανάτου των Αζτέκων ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουγαν πολλοί άνθρωποι που τους θυσίαζαν, πριν από το πρόωρο τέλος τους.

Ο τρομακτικός αυτός ήχος περιγράφεται ως ο «πιο τρομακτικός ήχος στον κόσμο», και είναι κάτι μεταξύ ενός απόκοσμου ανέμου που σφυρίζει και «την κραυγή χιλίων πτωμάτων».

Τώρα, μια μελέτη έχει βρει ότι αυτός ο ήχος είναι εξίσου τρομακτικός για τους ανθρώπους σήμερα όπως ήταν και πριν από 500 χρόνια. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης έπαιξαν τον ήχο της Σφυρίχτρας του Θανάτου των Αζτέκων

σε μια ομάδα εθελοντών και κατέγραψαν πώς αντέδρασαν οι εγκέφαλοί τους.

Οι συμμετέχοντες που το άκουσαν ανέφεραν ότι αισθάνθηκαν φόβο, ενώ οι εγκεφαλικές σαρώσεις έδειξαν ότι ο ήχος θέτει τον ακροατή σε υψηλή ετοιμότητα, ενεργοποιώντας νευρικές περιοχές που σχετίζονται με βασικά συναισθήματα όπως οργή, φόβος και θλίψη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι σφυρίχτρες, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να τρομοκρατήσουν τα θύματα και τους θεατές κατά τη διάρκεια των τελετών ανθρωποθυσίας.

Ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Sascha Frühholz, δήλωσε σχετικά στη MailOnline: «Ο ήχος είναι τραχύς και υψηλής συχνότητας, και ως ακροατές συνήθως δεν μας αρέσουν τέτοιοι ήχοι».

Ακούστε τον τρομακτικό ήχο:
Τι ήταν οι σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων

Οι σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων, ή σφυρίχτρες κρανίου, είναι ένας τύπος ασυνήθιστου μουσικού οργάνου που βρέθηκε σε χώρους τάφων που χρονολογούνται από το 1250 έως το 1521 μ.Χ.

Το ασυνήθιστο σχήμα τους που μοιάζει με κρανίο μπέρδευε τους αρχαιολόγους για χρόνια, μέχρι που ένας θαρραλέος ερευνητής αποφάσισε να φυσήξει στο άνοιγμα στην κορυφή ενός τέτοιου τεχνουργήματος.

Όταν φυσούσε με δύναμη, ο ήχος που προέκυπτε ήταν ένας κακόφωνος, διαπεραστικός θρήνος που θύμιζε ανθρώπινες κραυγές.

Οι αρχαιολόγοι δεν είναι ακόμη σίγουροι για ποιο λόγο χρησιμοποιούνταν αυτά τα ασυνήθιστα όργανα, αλλά ορισμένοι υποθέτουν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν είτε για να τρομοκρατήσουν τον εχθρό κατά τη διάρκεια της μάχης, είτε ως μέρος τελετουργιών ανθρωποθυσίας.

Τι έδειξε έρευνα

Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές αποφάσισαν να δοκιμάσουν πώς θα αντιδρούσαν στον ήχο οι σύγχρονοι ακροατές που δεν ήταν εξοικειωμένοι με τη σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων.

Ο καθηγητής Frühholz δήλωσε: «Δεδομένου ότι η σφυρίχτρα κρανίου των Αζτέκων ακούγεται σαν μια ανθρώπινη κραυγή, θέλαμε να διερευνήσουμε αν οι άνθρωποι έχουν την ίδια αρνητική και αποκρουστική αντίδραση στους ήχους της σφυρίχτρας θανάτου των Αζτέκων».

Μια ομάδα Ευρωπαίων συμμετεχόντων άκουσε ηχογραφήσεις από αυθεντικές Σφυρίχτρες Θανάτου των Αζτέκων, αντίγραφα, και σφυρίχτρες δημιουργίας των ίδιων των ερευνητών, μαζί με μια σειρά από άλλους ηχογραφημένους ήχους.

Οι συμμετέχοντες στη συνέχεια κλήθηκαν να περιγράψουν τι άκουσαν και πώς τους έκανε να νιώσουν, ενώ η ενεργοποίηση του εγκεφάλου τους καταγράφηκε με λειτουργική μαγνητική τομογραφία.

Σχεδόν παντού, ο ήχος προκάλεσε μια έντονα αρνητική συναισθηματική αντίδραση καθώς και μια αίσθηση επείγοντος και διέγερσης.

Όσον αφορά την επίδραση στον ακροατή, διαπιστώθηκε ότι η Σφυρίχτρα του Θανάτου ήταν περισσότερο παρόμοια με πυροβόλα όπλα, σειρήνες, θυμωμένες φωνές και κραυγές πόνου ή φόβου.

Οι ερευνητές υποθέτουν ότι η Σφυρίχτρα του Θανάτου των Αζτέκων μπορεί να έχει κατασκευαστεί για να μιμείται κάποιους φυσικούς ήχους όπως οι κραυγές και να αναπαράγει την επίδραση που αυτή έχει στον ακροατή.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι λειτουργεί παράγοντας πολλαπλούς τόνους ταυτόχρονα καθώς ο αέρας συγκρούεται μέσα στους διαφορετικούς θαλάμους του.

Αναλύοντας το ακουστικό προφίλ διαφορετικών σφυριγμάτων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το προκύπτον «θορυβώδες και τραχύ προφίλ ήχου περιέχει εφέ που συνήθως βρίσκονται σε κραυγές πρωτευόντων και τρομακτική μουσική».

Ο παράγοντας φόβου γίνεται πιο έντονος με την προσθήκη τόνων που συνήθως βρίσκονται στην ανθρώπινη ομιλία και τις κραυγές.

Ωστόσο, οι ερευνητές παρατήρησαν και μια άλλη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια στις αντιδράσεις των ακροατών. Εκτός από το να αναφέρουν πώς τους έκανε να νιώσουν ο ήχος, κάθε συμμετέχων ζητήθηκε επίσης να δώσει μια περιγραφή του ήχου.

Μια ανθρώπινη κραυγή ήταν η πιο συνηθισμένη σύγκριση. Ωστόσο, οι συμμετέχοντες αναφέρθηκαν επίσης σε διάφορους τεχνητούς ήχους όπως βραστήρες, αλυσοπρίονα, τρένα ή μηχανές.

Πού και για ποιον λόγο χρησιμοποιούσαν τη Σφυρίχτρα οι Αζτέκοι

Στην εργασία τους, που δημοσιεύθηκε στο Communications Psychology, οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτός ο ασυνήθιστος συνδυασμός φυσικού και αφύσικου ήχου θα μπορούσε να είναι μέρος του γιατί η σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων είναι τόσο τρομακτική.

Όταν ένας ακροατής άκουγε τη σφυρίχτρα θανάτου, αυτό πυροδοτούσε έναν καταιγισμό δραστηριοτήτων στις περιοχές ακουστικής επεξεργασίας του εγκεφάλου, καθώς προσπαθούσε να προσδιορίσει την προέλευση του ήχου.

Αυτή η ξαφνική ενεργοποίηση είχε την τάση να μπερδεύει τον εγκέφαλο, αφήνοντάς τον στιγμιαία εμβρόντητο και μπερδεμένο. Οι Αζτέκοι μπορεί να εκμεταλλεύτηκαν αυτό το σοκαριστικό αντίκτυπο ως τρόπο δημιουργίας φόβου στο κοινό.

Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι δεν είναι ακόμη σίγουροι αν το κοινό αυτό προοριζόταν να είναι ένας επερχόμενος εχθρικός στρατός ή ένα εκκλησίασμα πιστών σε μια λατρεία ανθρωποθυσίας.

Δεδομένου ότι ο ήχος είναι τόσο τρομακτικός, θα μπορούσε να είναι η περίπτωση ότι η σφυρίχτρα του θανάτου χρησιμοποιήθηκε σε πολεμικές επιχειρήσεις, αλλά ο καθηγητής Frühholz και οι συν-συγγραφείς του πιστεύουν ότι η τελετουργική εξήγηση είναι πιο πιθανή.

Σφυρίχτρες θανάτου των Αζτέκων έχουν βρεθεί στα χέρια θυμάτων τελετουργικών θυσιών σε ναούς όπως ο ναός Ehecatl-Quetzalcoatl στην Πόλη του Μεξικού.

Ομοίως, οι εικόνες κρανίου που είναι συνώνυμες με τη σφυρίχτρα θανάτου των Αζτέκων θα μπορούσαν να απεικονίζουν τον Mictlantecuhtli, τον Άρχοντα του Κάτω Κόσμου των Αζτέκων.

Στην εργασία τους, ο καθηγητής Frühholz και οι συν-συγγραφείς του γράφουν: «Δεδομένης τόσο της αποτροπιαστικής/τρομακτικής και της συνειρμικής/συμβολικής φύσης του ήχου καθώς και των γνωστών τοποθεσιών εκσκαφών σε τελετουργικές ταφικές τοποθεσίες με ανθρωποθυσίες, η χρήση σε τελετουργικά πλαίσια φαίνεται πολύ πιθανή, ιδιαίτερα σε τελετές θυσίας και τελετές που σχετίζονται με τους νεκρούς. Τα σφυρίγματα κρανίου μπορεί να χρησιμοποιούνταν για να τρομάξουν τον άνθρωπο που θα θυσιάζονταν ή το τελετουργικό κοινό, αλλά εδώ απαιτείται περαιτέρω διασταύρωση των στοιχείων».

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr