Ινομυώματα Μήτρας: Η σχέση τους με υπογονιμότητα και εξωσωματική γονιμοποίηση

Η συχνότητα εμφάνισης των ινομυωμάτων (καλοήθων όγκων στον μυϊκό χιτώνα της μήτρας) αυξάνεται με την ηλικία και σε μεγαλύτερη αναπαραγωγική ηλικία φθάνει το 50% των ασθενών.

Ωςεκ τούτου, απασχολεί τα τελευταία χρόνιαμεγάλο ποσοστό γυναικών που έχουναναγκασθεί να μεταθέσουν την πρώτη τουςκύηση.

Τααίτια εμφάνισης τους είναι γενικάάγνωστα. Η κληρονομικότητα, η ηλικία, οτρόπος ζωής και η φυλή φαίνεται ότιπαίζουν σημαντικό ρόλο.

Οαριθμός τους ποικίλει, από ένα μέχριπολλαπλά διάσπαρτα σε όλη την έκτασητης μήτρας.

Τομέγεθος επίσης ποικίλει από λίγα εκατοστάμέχρι (σπανίως) τα 15-20.

Ηθέση τους σε σχέση με τους τρεις χιτώνεςτης μήτρας είναι πολύ σημαντική για τηνπιθανή εμπλοκή τους στην γυναικείαγονιμότητα.

Αυτάπου είναι κάτω από το εξωτερικό περίβληματης μήτρας-τον ορογόνο- λέγονταιυποορογόνιακαι είναι τελείως αθώα.Αυτάπου βρίσκονται στο μεσαίο τοίχωμα-τομυομήτριο-λέγονται τοιχωματικάκαι αναλόγως του μεγέθους τους μπορείνα προκαλούν συμπτώματα (αιμορραγία)και υπογονιμότητα.Τέλοςαυτά που βρίσκονται στον εσώτεροχιτώνα-το ενδομήτριο-λέγονταιυποβλενογόνιακαι συνήθως έχουν αρνητική επίπτωσηστην γονιμότητα και τα αποτελέσματατης εξωσωματικής. Τα τοιχωματικά καιυποβλενογόνια ινομυώματα αυξάνουν τονκίνδυνο αποβολής του εμβρύου περίπουκατά 20%.

Οιμηχανισμοί με τους οποίους τα ινομυώματαμπορεί να επιδρούν αρνητικά στη γονιμότητακαι την έκβαση της εξωσωματικήςγονιμοποίησης είναι οι εξής.

-Ηαλλοίωση της αρχιτεκτονικής της μητριαίαςκοιλότητας και επομένως της υποδεκτικότητας(φιλικότητας) του ενδομητρίου πουπροκαλούν τα ινομυώματα με τον όγκοτους και την άσκηση πίεσης.

-Ηδιαταραχή της φυσιολογικής αιμάτωσης(μείωση ροής αίματος) στην περιοχήπαρουσίας του ινομυώματος και εν γένειδιαταραγμένη αιματική ροή στο ενδομήτριοκαι μυομήτριο.

-Ηδιαταραχή της φυσιολογικής συσταλτικότηταςτης μήτρας που επηρεάζει την εμφύτευσητου εμβρύου. Συγκεκριμένα παρατηρείταιαύξηση της συσταλτικότητας του μυομητρίουπου κάνει δυσχαιρή την εμφύτευση τουεμβρύου.

-Ηδιαταραχή της φυσιολογικής παραγωγήςτοπικά από το ενδομήτριο και το μυομήτριο,ορμονών και εν γένει ουσιών που είναιαπαραίτητες για την διαδικασία εμφύτευσηςτου εμβρύου στο στάδιο της βλαστοκύστης.

Θεραπεία ινομυωμάτων

Ηαντιμετώπιση των ινομυωμάτων (αφαίρεση)αφορά αποκλειστικά εκείνα στα οποίασυντρέχουν σοβαροί λόγοι εμπλοκής τουςστην γυναικεία γονιμότητα.

Τοενδοκολπικό τρισδιάστατο υπερηχογράφημα,η διαγνωστική υστεροσκόπηση και όπουχρειάζεται η μαγνητική τομογραφίαβοηθούν τον θεράποντα ιατρό στην απόφασηγια τον σχεδιασμό της χειρουργικήςαντιμετώπισης.

Ταυποορογόνιαινομυώματα δεν σχετίζονται με υπογονιμότητακαι ως καλοήθεις ασυπτωματικοί όγκοι δεν χρειάζονται χειρουργική παρέμβασηκαι απλά παρακολουθούνται υπερηχογραφικά.

Τατοιχωματικά ινομυώματα που είναι μακριάαπό την ενδομητρική κοιλότητα και δεντην πιέζουν είναι ένα δίλλημα κατά πόσονθα πρέπει να αφαιρεθούν. Το μέγεθοςπαίζει ρόλο καθώς πολλοί ερευνητέςσυνιστούν αφαίρεση σε μεγέθη μεγαλύτερατων 3 εκ.

Ηγνώμη του γράφοντος είναι ότι εάν έχουναποκλειστεί όλοι οι άλλοι γνωστοίπαράγοντες υπογονιμότητας ή αποτυχίαςτης προσπάθειας της εξωσωματικήςγονιμοποίησης, τότε θα πρέπει ναδιενεργηθεί χειρουργική αντιμετώπισητου τοιχωματικού ινομυώματος ως πιθανούαιτίου.

Ταυποβλενογόνια ινομυώματα έχουν σαφήσυσχέτιση με αποτυχία εμφύτευσης τουεμβρύου και ενδεχόμενη αποβολή τουοπότε θα πρέπει να αφαιρούνταιπροκαταβολικά και οπωσδήποτε πριν τηνδιενέργεια προσπάθειας εξωσωματικήςγονιμοποίησης.

Ηχειρουργική αντιμετώπιση των ινομυωμάτωνγίνεται με την βοήθεια της ενδοσκοπικήςχειρουργικής.

Τατοιχωματικά αφαιρούνται με λαπαροσκοπικήχειρουργική που εγγυάται ελάχιστηνοσηλεία, αποφυγή δημιουργίας πυελικώνσυμφύσεων και άμεση επάνοδο στηνκαθημερινότητα.

Σήμεραπλέον αφαιρούνται λαπαροσκοπικά ταπερισσότερα ινομυώματα μέχρι 12 εκ. καιπολύ σπάνια θα χρειαστεί ανοικτό(λαπαροτομία) χειρουργείο.

Μετάτο χειρουργείο απαιτείται ένα μεσοδιάστημα4-6 μηνών αναμονής για την ισχυροποίησητης μετεγχειρητικής ουλής ή ουλών, εάνπρόκειται για αφαίρεση περισσότερωντου ενός ινομυωμάτων.

Ταυποβλενογόνια ινομυώματα αφαιρούνταιμε υστεροσκοπική χειρουργική και δενχρειάζεται νοσηλεία. Μετά παρέλευσηδύο μηνών από την επέμβαση μπορεί ναεπιχειρηθεί εγκυμοσύνη.

Συμπερασματικά,τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοιτης μήτρας που μπορεί σε κάποιεςπεριπτώσεις να παρεμβαίνουν στηνγονιμότητα. Ο ειδικός γυναικολόγος θακρίνει την ανάγκη επέμβασης ή όχι μετάαπό ενδελεχή μελέτη και επιστημονική τεκμηρίωση, και φυσικά συζήτηση με τοζευγάρι.

Γράφει ο
Μηνάς Μαστρομηνάς,
Μαιευτήρας Γυναικολόγος,
Ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή,
Μονάδα ΥΓΕΙΑ IVF ΕΜΒΡΥΟΓΕΝΕΣΙΣ

Διαβάστε περισσότερα στο iefimerida.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα
Ινομυώματα Μήτρας,inomyomata mitras