Πνευμονία: Διάγνωση - Θεραπεία – Πρόληψη

11:43 12/11/2024 - Πηγή: iEfimerida

Η πνευμονία είναι μία λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος και περιλαμβάνεται στα 10 συχνότερα αίτια απώλειας ζωής όλων των ηλικιακών ομάδων, ενώ αποτελεί πρώτη αιτία θανάτου από λοιμώδη νοσήματα.

Παρόλο που οι πνεύμονες εκτίθενται συνεχώς σε μικροβιακούς παράγοντες από τον εισπνεόμενο αέρα, αλλά και από μικροεισροφήσεις από το ανώτερο αναπνευστικό, οι κατώτεροι αεραγωγοί παραμένουν στείροι μικροβίων λόγω του πολυεπίπεδου αμυντικού συστήματος του αναπνευστικού.
Οι αμυντικοί μηχανισμοί περιλαμβάνουν μία σειρά τόσο ανατομικών όσο και χημικών και κυτταρικών

παραγόντων.

«Ηπνευμονία δημιουργείται από ανεπάρκειατου ανοσοποιητικού μηχανισμού, έκθεσησε παράγοντα υψηλής λοιμογόνου δύναμης,με είσοδο του παθογόνου στους πνεύμονεςμέσω εισροφήσεων μικροβιακής χλωρίδαςαπό το ανώτερο αναπνευστικό, λιγότερασυχνά μέσω εισπνοής μικροσταγονιδίωνκαι σπανίως μέσω αιματογενούς διασποράς.

Μπορείνα αφορά στον έναν ή και στους δύοπνεύμονες και προκαλείται από φλεγμονήτων κυψελίδων και πλήρωση αυτών μεφλεγμονώδες υλικό, με αποτέλεσμα τηδυσκολία στη μεταφορά του οξυγόνου στοαίμα.
Τα κύρια συμπτώματα είναιπυρετός, βήχας με συνοδό απόχρεμψη,δύσπνοια, τα οποία, εάν επιμένουν, θαπρέπει να οδηγήσουν τον ασθενή σεεπίσκεψη στον ιατρό για έγκαιρη διάγνωσηκαι αντιμετώπιση», επισημαίνει ο κ.ΔημήτρηςΜητρομάραςΠνευμονολόγος - Φυματιολόγος, Διευθυντήςτης Ε’ Πνευμονολογικής Κλινικής τουMetropolitanGeneral.

Διάγνωση

Ηδιάγνωση επιβεβαιώνεται μέσω τηςκλινικής εξέτασης, κατά την οποίαχαρακτηριστικά ευρήματα, όπως οιτρίζοντες, μπορεί να προηγούνται τωνακτινολογικών αλλοιώσεων. Τα ευρήματααυτά απουσιάζουν συνήθως στις ιογενείςή άτυπες πνευμονίες. Επιπλέον, η διάγνωσηεπιβεβαιώνεται από τον ακτινολογικόέλεγχο με ακτινογραφία θώρακος, καθώςείναι εξαιρετικά σπάνιο να παρουσιαστείπνευμονία με φυσιολογική ακτινογραφία.

«Ορόλος των μικροβιολογικών εξετάσεωνείναι σημαντικός, καθώς οι δείκτεςφλεγμονής είναι αυξημένοι και η πτώσητους κατά τη διάρκεια της θεραπείαςσημαίνει ότι η αγωγή που λαμβάνεταιείναι η κατάλληλη.

Ηκαλλιέργεια πτυέλων θα βοηθήσει στηναπομόνωση του συγκεκριμένου παθογόνουκαι θα δοθεί στοχευμένη αντιβιοτικήαγωγή, καθώς και πιθανή αναγνώρισησπανίων παθογόνων που δεν καλύπτονταιαπό τη συνηθισμένη αντιβιοτική αγωγή.

Ηεξέταση παραμένει με χαμηλή ευαισθησίαλόγω μη καταλληλόλητας του δείγματοςκαι δυσχερούς απόχρεμψης του ασθενούς.Ανίχνευση αντισωμάτων στον ορόχρησιμοποιούνται για τη διάγνωση συνήθωςάτυπων πνευμονιών, ενώ ανίχνευση ειδικώναντισωμάτων στα ούρα είναι χρήσιμεςγια τη διάγνωση συγκεκριμένων παθογόνων.

Τακυριότερα παθογόνα είναι ο πνευμονιόκοκκοςή ιοί όπως της COVID-19, της γρίπης τύπου Ακαι Β και πιο σπάνια μύκητες.

Όλοικινδυνεύουν από πνευμονία, αλλά άτομαμε υποκείμενα νοσήματα όπως αναπνευστικά,καρδιολογικά, κακοήθειες, ανοσοκατασταλμένοι,είναι πιο ευάλωτα, όπως και άτομαμεγαλύτερης ηλικίας και παιδιά», τονίζειο ειδικός.

Θεραπεία

Ηθεραπεία καθορίζεται με βάση τη βαρύτητατης πνευμονίας, σύμφωνα με την κρίσητου ιατρού, δηλαδή, εάν θα θεραπευτείστο σπίτι ή θα χρειαστεί νοσηλεία σενοσοκομείο.

Ηκατ’ οίκον θεραπεία, πέραν της χορήγησηςαντιβιοτικής αγωγής, απαιτεί επαρκήξεκούραση, λήψη υγρών και αντιπυρετικήαγωγή σε περίπτωση πυρετού. Η δε νοσηλείαστο νοσοκομείο απαιτεί ενδοφλέβιααντιβιοτική αγωγή, οξυγονοθεραπεία καιυποστήριξη των λοιπών συστημάτων, ενώδεν αποκλείεται και η εισαγωγή σε μονάδαεντατικής θεραπείας, εάν κριθείαπαραίτητο.

Πρόληψη

Ηπρόληψη είναι πολύ σημαντική καιεπιτυγχάνεται με εμβολιασμό έναντι τουπνευμονιόκοκκου, της γρίπης κάθε έτος,του κορωνοϊού – ετήσιος και αυτός, καιπροσφάτως, έναντι του αναπνευστικούσυγκυτιακού ιού (RSV) ο οποίος γίνεταικάθε δύο χρόνια και αφορά σε άτομα άνωτων 75 και από 60-74 ετών με υποκείμενανοσήματα.

Οεμβολιασμός κατά του πνευμονιόκοκκουσυνιστάται σε όλες τις ηλικίες από 65ετών και άνω και σε ηλικίες 18-65 μευποκείμενα νοσήματα, όπως άτομα σεανοσοκαταστολή, με χρόνια πνευμονοπάθεια,χρόνια καρδιοπάθεια (εξαιρείται ηυπέρταση), σακχαρώδη διαβήτη, χρόνιανεφρική ανεπάρκεια, αλκοολισμό και σε“βαρείς” καπνιστές.

Οαντιγριπικός εμβολιασμός συνιστάταισε όλα τα άτομα από 60 ετών και άνω, καθώςκαι σε ηλικίες 18-60 με υποκείμενα νοσήματα(άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια,έγκυες γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίαςκύησης, άτομα με νοσογόνο παχυσαρκίαμε δείκτη μάζας σώματος > 40 kg/m², κλειστούςπληθυσμούς, εργαζόμενους σε χώρουςπαροχής υπηρεσιών υγείας, άτομα πουβρίσκονται σε στενή επαφή με παιδιά