Πώς μαθαίνουν τα παιδιά τι είναι σωστό και τι λάθος;

15:15 4/6/2014 - Πηγή: Jenny.gr

Μέσα στην καθημερινότητα πολλές φορές οι γονείς ξεχνούν ή δεν έχουν το χρόνο να εξηγήσουν στα παιδιά τους τι είναι σωστό και τι λάθος. Χρησιμοποιούν την προστακτική προκειμένου να αποτρέψουν ή να αλλάξουν μια συμπεριφορά αλλά χωρίς να δώσουν χρόνο στα παιδιά να καταλάβουν το γιατί.

Η ανατροφοδότηση, όταν οι γονείς εξηγούν, συμβουλεύουν, δίνουν πρωτοβουλίες και ενθαρρύνουν τα παιδιά να αποκτήσουν κίνητρα τα βοηθούν να καταλάβουν τι πρέπει να διορθώσουν και πώς να συμπεριφερθούν διαφορετικά την επόμενη φορά.

Ωστόσο, η ανατροφοδότηση για να είναι βοηθητική θα πρέπει

να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική γίνεται. Για παράδειγμα, πολλές φορές οι γονείς προκειμένου να προστατέψουν τα παιδιά τους από τα συναισθήματα που βιώνουν τους λένε πράγματα μη ρεαλιστικά επειδή θεωρούν πως αυτό θέλουν να ακούσουν εκείνη την ώρα. Αν επαινέσουν το παιδί για κάτι που προσπάθησε να κάνει χωρίς στην πραγματικότητα να έχει προσπαθήσει αρκετά να το πετύχει και οι γονείς είναι υπερβολικοί στον έπαινο ενώ είναι φανερό πως το παιδί δεν το έκανε, τότε μπορεί να νιώσει αδύναμο και ανίκανο να βελτιωθεί.

Εκτός λοιπόν από το να είναι ρεαλιστική η ανατροφοδότηση είναι εξίσου σημαντικό να είναι και όσο πιο συγκεκριμένη γίνεται. Να δίνεται έμφαση στα πράγματα που το παιδί έχει τη δύναμη να αλλάξει και είναι υπό τον έλεγχό του.

Όταν τα πράγματα πάνε καλά, είναι σημαντικό οι γονείς να αποφεύγουν να χαρακτηρίζουν τα παιδιά με επίθετα όπως “Είσαι πολύ έξυπνος” ή “Είσαι ταλαντούχος”. Ακόμα και αν τα παιδιά θέλουν να εξυμνούνται για αυτά τα χαρακτηριστικά τους, δεν είναι αυτό που πρέπει να ακούσουν για να αποκτήσουν κίνητρα.

Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που επαινούνται για τις υψηλές τους ικανότητες, νιώθουν περισσότερο ευάλωτα και αμφιβάλουν για τον εαυτό τους όταν έρχονται αργότερα αντιμέτωπα με μια πρόκληση ή αποτυχία. Μπορεί να σκεφτούν πως η επιτυχία συνδέεται με την εξυπνάδα τους και στην ενδεχόμενη αποτυχία να συμπεράνουν πολύ εύκολα πως στερούνται αυτής.

Όπως καταλαβαίνετε οι χαρακτηρισμοί και οι ταμπέλες δημιουργούν προβλήματα ακόμα κι αν η χρήση τους γίνεται με καλή πρόθεση και όχι ως κριτική. Συνεπώς, επικεντρωθείτε στην τακτική. «Διάβασες πολύ και κατάφερες να πάρεις καλό βαθμό» ή «Κουράστηκες αρκετά για το διαγώνισμα και τελικά έγραψες άριστα». Είναι σκόπιμο να τονιστούν ο τρόπος προσέγγισης, η δημιουργική σκέψη, η θετική στάση, η κρίση και όχι κάποιος χαρακτηρισμός που περισσότερο θα μπερδέψει το παιδί παρά θα του δώσει κίνητρα για την επόμενη φορά.

Συμπέρασμα, το feedback όπως λέγεται στα αγγλικά, η ανατροφοδότηση, είναι απαραίτητη για να συνεχίσει κανείς στη ζωή του. Είναι ωραίο όταν βλέπεις πως οι κόποι σου αμείβονται, πως υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου που σου δίνουν κουράγιο και σε βοηθούν να καταλάβεις τις δυνάμεις και τις δυνατότητές σου.