Top 10: Ποδοσφαιρικοί απατεώνες

10:32 13/10/2015 - Πηγή: KoolNews

Δεν είναι μόνο το ότι είναι υπερεκτιμημένοι. Δεν είναι μόνο το ότι αποδείχτηκαν επανειλημμένα «λίγοι». Δεν είναι μόνο το ότι επί χρόνια γεύονται δόξα, φήμη, αναγνώριση και λεφτά τελείως δυσανάλογα με αυτά που προσφέρουν στο χορτάρι, παίζοντας σε ομάδες πολύ μεγαλύτερες από τα ποδοσφαιρικά κυβικά τους. Είναι όλα αυτά μαζί -και κάτι ακόμα: Ότι μέχρι και σήμερα κάνουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Βρίσκουν και τα κάνουν βέβαια, για να τα λέμε όλα.

PhD στην αμπαλίαση ο Γιάννης Τσαούσης

10. Φελίπε Μέλο (Ίντερ, 32)

Δε φταις

εσύ. Όχι. Αυτός ο τυφλός σκάουτ της Φιορεντίνα τα φταίει όλα. Που ήρθε το 2008 για να σε δει να μαγεύεις με τη φανέλα της Αλμερία, θαμπώθηκε (από τον ήλιο, προφανώς) και έπεισε τη διοίκηση να σκάσει 13 εκ. ευρώ για πάρτη σου. Και μετά πήγες στη Γιουβέντους. Και φυσικά στην εθνική, παρότι είσαι απλώς ένας μέτριος κεντρικός χαφ. Και το 2010, στο 73’ του προημιτελικού του Μουντιάλ με την Ολλανδία, κλάδεψες τον Ρόμπεν. Και μόλις έπεσε πήγες και τον πάτησες με τις τάπες στο πίσω μέρος του μηρού, για να βεβαιωθείς ότι πόνεσε αρκετά. Και φυσικά αποβλήθηκες, η Βραζιλία αποκλείστηκε και ο κόσμος κατηγόρησε εσένα. Εκεί σου βγήκε και το παρατσούκλι «pitbull», παρότι κάποιοι ξέραμε από νωρίτερα τι τσεκουροτάγαρο είσαι.

9. Μεσούτ Οζίλ (Άρσεναλ, 27)

Μέχρι το καλοκαίρι του 2013 όλα καλά. Περπάταγες γερά στο μονοπάτι που θα σε οδηγούσε στο να γραφτείς με χρυσά γράμματα στα βιβλία ως ένας από τους συναρπαστικότερους παίκτες της γενιάς σου. Και μετά ανακοινώθηκε ο Μπέιλ στη Ρεάλ. Και κατάλαβες ότι είσαι πλέον για αναπληρωματικός. Έχοντας δώσει 50 ασιστ την σεζόν που μόλις είχε τελειώσει, ένιωσες αδικημένος. Δεν σου άξιζε τέτοια χυλόπιτα. Και την επόμενη μέρα έφυγες για Λονδίνο. Κι από τότε, εξαφανίστηκες. Πού είναι τα αέρινα αγγίγματα της μπάλας και οι μαγικές κάθετές σου; Πού είναι το καταπληκτικό σου κοντρόλ και οι σέντρες ακριβείας σου; Πού εξαφανίστηκε το «κράμα Ζιντάν-Φίγκο», όπως σε είχε χαρακτηρίσει κάποτε ο Μουρίνιο; Αν δεν ξεχωρίζεις ούτε σε αυτή την μέτρια Άρσεναλ, μην ψάχνεις γύρω σου: Στο δικό σου κούτελο είναι κολλημένη η επιγραφή «καμένο χαρτί».

8. Πέπε (Ρεάλ Μ., 32)

Ο μοναδικός παίκτης στον κόσμο που έκοψε τούρτα και έσβησε κεράκια όταν συμπλήρωσε τριψήφιο αριθμό καρτών στην καριέρα του. Μιλάμε για τον άνθρωπο του οποίου το ψυχασθενές ξέσπασμα εναντίον του Κασκέρο τιμωρήθηκε, αντί με φυλακή και απέλαση, μόλις με 10 αγωνιστικές. Τον ίδιο που κουτούλησε τον Τόμας Μίλερ, έβρισε διαιτητή και τσακώθηκε με συμπαίκτες του. Τον κύριο «ζω για να τσακώνομαι». Που είναι καλός αμυντικός, αλλά όχι επιπέδου Ρεάλ (γι’ αυτό και φέτος, που μεγάλωσε λίγο ο Βαράν, τρώει ανελέητο πάγκο). Που νομίζει ότι οι επιθετικοί δεν επιχειρούν να τον περάσουν επειδή ξέρουν ότι θα τους κόψει. Όντως, ξέρουν ότι θα τους κόψει... το νήμα της ζωής.

7. Μαρουάν Φελαϊνί (Μάντσεστερ Γ., 28)

Μπέσα τώρα. Αν εσύ και ο Άξελ ο Βίτσελ δεν είχατε το μαλλί «...να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια», που λέει και το τραγούδι, ο περιπτεράς της γειτονιάς σας θα σάς ήξερε με το μικρό σας όνομα; Κι αν ακόμα εξακολουθείς να ισχυρίζεσαι ότι τέτοιο «εξαρο-οχταρο-δεκάρι δεν έχει ξαναματαδεί το παγκόσμιο φουτμπόλ», σε ρωτάω τούτο: Γιατί φέτος ο Φαν Χάαλ προσπαθεί να σε στριμώξει στην ενδεκάδα ως δεύτερο επιθετικό, προκειμένου να μη σε φάει το μαύρο σκοτάδι, ε; Ε;

6. Τζον Όμπι Μίκελ (Τσέλσι, 28)

Για τουρίστας, έχει την καλύτερη θέση στα ματς της Τσέλσι -και χωρίς μάλιστα να έχει πληρώσει μία. Είναι κατόρθωμα αυτό. Μάλλον το μόνο στη ζωή ενός μέσου χωρίς κάποιο αξιοσημείωτο ταλέντο, ο οποίος στα 19 του έγινε μήλο της έριδος μεταξύ Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έκτοτε του έμεινε το hype να τον συνοδεύει και πληρώνεται αδρά για να παίζει όταν οι υπόλοιποι είναι τραυματίες ή να μπάινει αλλαγή για να ξεκουράσει κάποιον -πραγματικά πολύτιμο- συμπαίκτη του. Να το πούμε κι αλλιώς: Αν ο Μίκελ ξεκινούσε σήμερα την καριέρα του, η μονη Αγγλία που θα έβλεπε από κοντά θα ήταν η «Μικρά Αγγλία» του Βούλγαρη, στο σινεμά.

5. Μάριο Μπαλοτέλι (Μίλαν, 25)

Είτε φταίει το γεγονός ότι είναι πραγματικά «τρελο-Μάριο» ή το ότι βρέθηκε -από πάμφτωχο παιδί Γκανέζων μεταναστών στην Ιταλία- να πάιζει στην Ίντερ στα 17 του, το σίγουρο είναι ότι η καριέρα του έχει πάρει την κατηφόρα (με καθοδικές τάσεις). Από ποδοσφαιρικά χαρίσματα έχει τόσα που μπορεί να δανείσει και σε άλλους, αλλά το στραβό του το κεφάλι, η απειθαρχία του και η μόνιμη διάθεσή του να βλέπει σχεδόν τα πάντα ως παιδική χαρά, πιθανότατα θα τον καταγράψουν τελικά στα ποδοσφαιρικά κιτάπια ως «διάττοντα αστέρα».

4. Νταβίντ Λουίζ (Παρί Σεν Ζερμέν, 28)

Δεν είσαι ο μόνος που έχει trendy αφάνα, όλη η ζωή σου ένα λούσιμο του Βαλντεράμα είναι. Δεν είσαι ο μόνος που συγκινείται όταν παίζει με την εθνική και χτυπάει το εθνόσημο στο μέρος της καρδιάς, για να δείξει αφοσίωση, όλοι σχεδόν οι Βραζιλιάνοι το κάνουν. Δεν είσαι ο μόνος που εκτελεί καλά φάουλ, ρώτα και τον Κούμαν. Δεν είσαι ο μόνος που μετά από κλέψιμο της μπάλας ρίχνεις κι ένα πωρωτικό σπριντ 30 μέτρων μ’ αυτήν στα πόδια, τι να πει κι ο Καναβάρο δηλαδή... Δεν είσαι ο μόνος που (ως πιστός Χριστιανός) δήλωσε ότι θα μείνει παρθένος μέχρι το γάμο του, μας τα είχε πει και ο Κακά αυτά. Είσαι, όμως, ο μόνος παίκτης που έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ μεταγραφής αμυντικού (50 εκ. ευρώ, από Τσέλσι σε Παρί), χωρίς καν να κατέχεις τα βασικά της θέσης! Τί διάολο, βουντού τους έκανες, ή απλώς σε γουστάρουν επειδή είσαι καυλάντης;

3. Σάμι Κεντίρα (Γιουβέντους, 28)

Ναι, ναι, είσαι ένας δυναμικός αμυντικός μέσος, παρότι αργός. Ναι, ναι, είσαι καλός στον αέρα και καλύπτεις χώρους, παρότι το στιλ σου είναι από ράθυμο έως αδιάφορο. Ναι, ναι, κλέβεις μπάλες και βγάζεις γρήγορα την ομάδα σου στην επίθεση, άρα κατέχεις τα βασικά του transition game. Μόνο που αυτά ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ‘ΣΕΝΑ. To 2010 που πήγες στη Ρέαλ είχες μπροστά σου Τσάμπι Αλόνσο, Λασανά Ντιαρά, Γκάγκο και Γκρανέρο. Την επόμενη χρονιά ήρθε ο Σαχίν και την μεθεπόμενη Μόντριτς και Εσιέν. Κι εσύ ακόμα έπαιζες, μέχρι που σε πήραν χαμπάρι και τα δύο τελευταία χρόνια έγινες ένα με τον πάγκο. Και μετά προφανώς θυμήθηκαν ότι στο Μουντιάλ της Ν. Αφρικής που σε θαύμασαν, συμμετείχες μόνο και μόνο επειδή είχε τραυματιστεί ο Μπάλακ. Και σε πάσαραν στη Γιουβέντους. Και σωστά, γιατί ο χειμώνας στο Τορίνο είναι βαρύς.

2. Ρομπίνιο (Γκουανγκζού Εβεργκράντε, 31)

Αχ, το γελαστό παιδί... Ο μικρός πιερότος της καρδιάς μας, που αυτό τον καιρό μαθαίνει ποδόσφαιρο στους Κινέζους. Άλλος ένας «επόμενος Πελέ» που σκόρπισε άφθονο γέλιο παίρνοντας τη φανέλα με το «10» στη Ρεάλ, στα 21 του. Θα μου πείτε τώρα, ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος που ένα γύρισμα της τύχης τον έφερε σε top class ευρωπαϊκό κλαμπ κι αυτός την άκουσε στερεοφωνικά με την πάρτη του; Θα υπερθεμάτιζα, αν από τότε και μέχρι σήμερα ο Ρομπίνιο δεν πίστευε ότι είναι πολλά παραπάνω απ’ αυτό που στην πραγματικότητα μας έδειξε: Μια κακέκτυπη εκδοχή του Ντενίλσον στις ντρίμπλες, φανφαρόνος και -κυρίως- ποδοσφαιρικά ανούσιος.

1. Σέρχιο Μπουσκέτς (Μπαρτσελόνα, 27)

...και το βραβείο για τις περισσότερες επιτυχημένες πάσες στα 3 μέτρα για τη χρονική περίοδο 2008-2015 απονέμεται στον... Σέρχιο Μπουσκέτς! Τον ατάλαντο «πρέπει να έχουμε και κάποιον να παίρνει την μπάλα από τον Πικέ για να την δίνει στον Ινιέστα» που βρέθηκε ανάμεσα στους υπερ-ταλαντούχους. Τον αμυντικό μέσο που παίζει στην Μπαρτσελόνα χωρίς να είναι γρήγορος ή οξυδερκής και χωρίς να διαθέτει καλή μακρινή μπαλιά ή κάθετη μπαλιά ή επιθετικές αρετές. Επτά χρόνια, χωρίς ανταγωνισμό στη θέση του! Λες και τον έχει χρεωθεί δια βίου η ομάδα με 108. I rest my case.

10+1: Ανδρέας Σάμαρης (Μπενφίκα, 26)

Έλα ρε, αυτός δεν είναι υπερτιμημένος από θέμα προσόντων, είναι υπερεκτιμημένος από θέμα τιμής που τον αγόρασε η Μπενφίκα. Εεε, όχι; Ξεκίνησε ως δεκάρι, στην πορεία έγινε οχτάρι και τώρα στην Πορτογαλία εξάρι. Ψαρώνει με το αρχοντικό του στιλ αλλά, σόρι, κι ο Ιγκόρ ο Μπίστσαν έπαιζε με το κεφάλι ψηλά αλλά «παικταρά» δεν τον έλεγες (με κάθε σεβασμό στον τίμιο, Τσαμπιονλιγκάτο, Κροάτη μαέστρο).

Υ.Γ. Προς κ.κ. Νικολά Ανελκά, Μάικλ Κάρικ, Τζακ Γουίλσιρ, Χουλκ, Άντερσον, Άντι Κάρολ, Βίκτορ Βαλδές και Νάνι: Να κάνετε το σταυρό σας που αυτό δεν ήταν top 20, αλλά να ξέρετε κιόλας ότι στη «Μεγάλη των ποδοσφαιρικών απατεώνων Εγκυκλοπαίδεια» που (μοιραία) κάποτε θα εκδοθεί, καθένας από ‘σας θα έχει ξεχωριστό κεφάλαιο.

The post Top 10: Ποδοσφαιρικοί απατεώνες appeared first on KoolNews.