Γύρο, γύρο όλοι…

16:20 14/11/2011 - Πηγή: KoolNews

Ο Πέτρος Κωστόπουλος κερνάει… πιτόγυρα, όσους διαδίδουν ότι προσπαθεί να κρύψει την αδυναμία που έχει στο εθνικό μας έδεσμα εντός των τηλεοπτικών studio.

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Απ’ ότι κατάλαβα έγιναν «θέμα» τα σουβλάκια που τρώω κατά τη διάρκεια του “Dancing On Ice”. Αυτό ακριβώς το πιτόγυρο, που διαφήμιζα μέρες τώρα στο blog, ότι είναι το γούρι μου! Για τους αμύητους, κάποιοι σχολίασαν πως είναι δυνατόν να τρώω πίτα με γύρο και κρεμμύδια δίπλα σε κυρίες

με τουαλέτες ενώ άλλοι -προφανώς ελλείψεως εγκεφαλικού υγρού κι ενώ το είχα γράψει ήδη- έλεγαν το πρωί της Δευτέρας ότι κρύβω τα σουβλάκια για να μην χαλάσω, λέει, το προφίλ μου!!

Ας πούμε θα έπρεπε να έτρωγα sushi ή κανένα μοσχάρι bourguignon, τίποτα singapore noodles ή τέλος πάντων κάτι που να ακούγεται χλιδουμπέ. Δεν πάμε καλά οι άνθρωποι… Πέρυσι και πρόπερσι στο “Greek idol” περισσότεροι από 500 με έβλεπαν να χλαπακιάζω κατά τις 22.30 γύρους με πίτα. Φέτος, το ίδιο βλέπουν να συμβαίνει και στο “Dancing”. Δεν μπορώ να καταλάβω που βρίσκεται το περίεργο. Σας διαβεβαιώ, πάντως, ότι δεν υπάρχει καμία συνομωσία ώστε να κρυφτεί το πιτόγυρο, ειδικά τη στιγμή που το τρώω μπροστά σε 200 άνθρωπους που ανά πάσα στιγμή μπορούν να με βγάλουν μια φωτογραφία επί τω έργω. Προφανώς, λοιπόν, εντάσσεται μέσα στη μαλακία των media που για να γεμίσουν ένα χώρο σχολιάζουν ότι να ‘ναι. Κι εντάξει, αν κάποιος το λέει ως αστείο έχει την πλάκα του. Αν κάποιος θέλει, όμως, να βρει κάτι αρνητικό γύρω από αυτό, sorry αλλά προφανώς έχει ψυχολογικό πρόβλημα.

Διότι, αν μπορούσα θα είχα περιλάβει ήδη το γύρο σε ένα από τα βιβλία συνταγών που έχω βγάλει κατά καιρούς και ο λόγος είναι απλός: Θεωρώ τον καλό γύρο ένα  θεϊκό έδεσμα. Αν με ρωτούσε κάποιος τι είναι το πιο ωραίο φαγητό που έχω φάει ποτέ στη ζωή μου, θα απαντούσα εύκολα ο γύρος. Έλα, όμως που είναι από τα σπάνια φαγητά που δεν μπορούν αν γίνουν σπιτική υπόθεση. Εξ ου και δεν υπάρχει στα βιβλία μου.

Όπως και να ‘χει, ο καλύτερος γύρος που έφαγα ποτέ μου ήταν πριν από μερικά χρόνια στην Τουρκία. Έχω και μάρτυρα τον Τζόνι Καλημέρη. Είχαμε πάει, λοιπόν, σε ένα γάμο στην Πόλη, όπου το ζευγάρι είχε φέρει τον καλύτερο γυρατζή από τη Μπούρσα. Στήθηκα πρώτος στη σειρά -ως γνωστός λιγούρης- μαζί με τον Τζόνι και μόλις φάγαμε την πρώτη δαγκωνιά πάθαμε γευστικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Γίναμε ρεζίλι εκείνο το βράδυ. Διότι μόλις μας έδινε το γύρο ο παππούς, τον παίρναμε και ξαναμπαίναμε στη σειρά. Και μιλάμε για χλιδάτο γάμο όπου όλοι έτρωγαν δυο μπουκίτσες και πάπαλα. Προς το τέλος της βραδιάς, άρχισα να ρωτάω διάφορους Τούρκους φίλους μπας και  μάθω τίποτα κομπλιμέντα για τον γύρο, να τα λέω στο φοβερό παππού για να μου βάζει περισσότερο.

Διότι, είναι αλλιώτικος ο τούρκικος γύρος. Είναι από αρνί. Και ο συγκεκριμένος ψηνόταν σε όρθια ψησταριά αλλά με κανονικά κάρβουνα. Μάλιστα, δεν τον έβαζε σε πίτα αλλά τον σέρβιρε μέσα σε ένα υπέροχο λεπτό ψωμί. Δηλώνω ότι ποτέ δεν έχω φάει πιο ωραίο φαγητό στη ζωή μου. Αφού σκέφτομαι ότι αν ξαναπάω Τουρ