«Θέατρο και Μεταμόρφωση» – Ένα ταξίδι στη γνώση της ιστορίας των σκηνικών τεχνών

13:23 21/1/2014 - Πηγή: KoolNews

Η πρωτότυπη προσέγγιση της αισθητικής εμπειρίας που επιχειρεί η Έρικα Φίσερ-Λίχτε διατρέχει ένα ευρύ σώμα παραστάσεων και σκηνικών εκφράσεων.

Ξεκινά από τους ιστορικούς και εμβληματικούς σκηνοθέτες του παρελθόντος, από τον Μέγιερχολντ, τον Κρέιγκ και τον Ράινχαρτ μέχρι τον Γκροτόφσκι, περιλαμβάνει σημαντικούς δημιουργούς της γερμανόφωνης σκηνής, αναφέρεται στην παγκόσμια θεατρική σκηνή με τη συστηματική αντιμετώπιση έργων του Ρίτσαρντ Σέχνερ ή του Μπομπ Γουίλσον και του Γιαν Φαμπρ, και αναλύει έργα του Τζον Κέιτζ ή του Γιόζεφ Μπόις.

Η συγγραφέας αντλεί παραδείγματα από ιστορικές

παραστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και ορισμένες από τις σημαντικότερες παραστάσεις του αρχαίου δράματος. Πραγματεύεται επίσης εκδηλώσεις σύγχρονων περφόρμανς, εξετάζοντας διεξοδικά την καινοτόμο διάσταση των παραστατικών αυτών σκηνικών εκφράσεων και διατυπώνοντας όχι μόνο καίριες παρατηρήσεις, αλλά και θεμελιώνοντας ένα ενδιαφέρον θεωρητικό πλαίσιο.

Το βιβλίο χαρακτηρίζεται από τη βαθιά γνώση της ιστορίας των σκηνικών τεχνών, την εποπτική αντίληψη της θεωρίας του θεάτρου και τη συστηματική παρακολούθηση των θεατρικών γεγονότων με την ευαίσθητη ματιά ενός έμπειρου θεατή. Η προσέγγιση της Φίσερ-Λίχτε, που συνδυάζει την ιστορική προσέγγιση με μεθόδους της σημειωτικής ή με μεθόδους της επιτελεστικής θεωρίας, απευθύνεται όχι μόνο στον σύγχρονο ερευνητή των θεατρικών σπουδών ή τον φοιτητή του θεάτρου, αλλά και σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για τους σύγχρονους προβληματισμούς σχετικά με τις παραστατικές τέχνες.

Η Έρικα Φίσερ-Λίχτε είναι καθηγήτρια θεατρικών σπουδών στο Freie Universität του Βερολίνου και έχει παρουσιάσει επιστημονικό και διδακτικό έργο το οποίο την κατατάσσει διεθνώς μεταξύ των σημαντικότερων μελετητών του θεάτρου. Το έργο της εκτείνεται από τη θεωρία του θεάτρου και του θεατρικού ως την ιστορία της σκηνικής τέχνης και του δράματος και περιλαμβάνει πλήθος βιβλίων. Καθιερωμένη στη διεθνή βιβλιογραφία ήδη από το πρώτο της έργο, τη «Σημειολογία του θεάτρου» («Semiotik des Theaters», Τύμπινγκεν 1983), έγινε ιδιαίτερα γνωστή από την «Ιστορία του δράματος» («Geschichte des Dramas», Στουτγάρδη 1990), η οποία εκδόθηκε σε διάφορες γλώσσες (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πλέθρον το 2011). Mεταξύ άλλων έχει δημοσιεύσει ακόμη μια ιστορία του γερμανικού θεάτρου («Kurze Geschichte des deutschen Theaters», Στουτγάρδη 1993), πολλά μελετήματα για το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο θέατρο του 20ού αιώνα, καθώς και μια εισαγωγή στις θεατρικέςσπουδές («Theaterwissenschaft. Eine Einfuhrung in die Grundlagen des Fachs», Στουτγάρδη 2009). Παράλληλα, έχει εκδώσει πλήθος βιβλίων με θέματα που εκτείνονται από την παράσταση του αρχαίου δράματος έως τις σύγχρονες περφόρμανς, καλύπτοντας το σύνολο του 20ού αιώνα, με πιο πρόσφατα τα: (με τον Matthias Warstat) «Staging Festivity. Theater und Fest in Europa», Τύμπινγκεν/Βασιλεία 2009, και (με τις Barbara Gronau και Christel Weiler) «Global Ibsen. Performing Multiple Modernities», Routledge, Λονδίνο/Νέα Υόρκη 2011.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.