Τι σόι Χριστούγεννα θα είναι αυτά;

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες είναι η παραμονή των Χριστουγέννων. Όχι μόνο μια θρησκευτική γιορτή, αλλά και μια διαφορετική υπόθεση για τον καθένα μας. Άλλοι αυτή την εποχή την έχουν ξεχαρβάλωμα, ξενύχτι, γενικά οτιδήποτε ξεκινάει από «ξ».  Άλλοι πάλι το βλέπουν για άραγμα, ξεκούραση, βόλτα, κωλοβάρα, παρέες. Για κάποιους από εμάς τα Χριστούγεννα συνοψίζονται σε μία λέξη: παιδιά.

Για μένα αυτό είναι τώρα πια τα Χριστούγεννα.

Μια γιορτή για τα παιδιά. Τα παιδιά που ακούνε όπως το “Polar Express” το κουδουνάκι και πιστεύουν! Πιστεύουν ότι υπάρχει ο Άγιος Βασίλης. Τον περιμένουν να τον δουν με τα μάτια γουρλωμένα, έστω κι αν πλέον είναι τόσο γατόνια που ξέρουν ποιος είναι ο «αληθινός» και ποιος ο «ψεύτικος»… Ο «ψεύτικος» του εμπορικού κέντρου και ο «αληθινός» του σπιτιού…

Ναι, του σπιτιού. Εκείνος που έρχεται αργά το βράδυ κουρασμένος, με την κοιλιά να πετάει άτσαλα, με τις ρυτίδες στο πρόσωπο, τα γυαλάκια και το βαρύ του περπάτημα. Αυτός ο Άγιος Βασίλης είναι προπονημένος σπίτι μου, 14 ολόκληρα χρόνια κάνει αυτή τη δουλειά. Μπορεί να ξεγελάσει ένα πιτσιρικά, να τον περάσει για αληθινό. Φυσικά ο μικρός δεν τον περιμένει μόνος του, αλλά μαζί με άλλα πιτσιρίκια –άλλα  μικρότερης, άλλα μεγαλύτερης ηλικίας. Βασικά τα μισά απ’ αυτά είναι οι «συνεργοί»  του «πραγματικού» Άγιου Βασίλη. Είναι αυτά που χτυπούσαν τα κουδουνάκια για οκτώ χρόνια και τώρα πια που κατάλαβαν τι γίνεται, «συμμάχησαν» με τον Άγιο και ντύνονται πράσινοι καλικάτζαροι με μεγάλες μύτες, συνεχίζοντας την όμορφη παράδοση.

Αυτός ο Άγιος Βασίλης είμαι εγώ στο σπίτι μου. Και πιστεύω ότι ο κάθε πατέρας  πρέπει να παίζει το «ρόλο» στο δικό του. Παίζουμε πολλούς ρόλους, πάρα πολλούς, αυτός αξίζει πραγματικά. Μπορεί να είσαι πεθαμένος, εξοντωμένος, νταουνιασμένος, να μην ξέρεις από πού σου έρχεται, όμως πρέπει να βγεις με το χαμόγελο και να διατηρήσεις ζωντανό το παραμύθι. Δεν έχει σημασία αν έχεις τραβήξεις των παθών σου τον τάραχο και δεν σου βγαίνει ούτε ανάσα. Για μια μέρα πρέπει να μεταμορφωθείς σε ένα χαρούμενο -ακόμα και χαζοχαρούμενο- γεράκο που γελάει δυνατά και λέει αστεία κουβαλώντας τα δώρα του…

Προσωπικά έπειτα από 14 χρόνια Άγιος Βασίλης, τολμώ να πω ότι είμαι  επαγγελματίας. Θα μπορούσαν να με προσλάβουν μέχρι και στο Mall για τις γιορτές. Εκείνο που σκέφτομαι, βέβαια, είναι ότι τα φετινά Χριστούγεννα για πολλούς λόγους θα είναι για όλους μας τα πιο down εδώ και πολλά χρόνια. Δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω, όμως. Πέρα από του μικρούς, τα Χριστούγεννα τα χρειαζόμαστε και εμείς. Έτσι για μεταφυσικούς λόγους. Για να πιστέψουμε στις ευχές που ανταλλάσουμε. Για να φιληθούμε και να αγκαλιαστούμε με αυτούς που πραγματικά αγαπάμε. Για να πιστέψουμε ενάντια στα λεγόμενα των αστρολόγων και των οικονομολόγων (συναφή επαγγέλματα όπως είπε και ο Βαρουφάκης) ότι η επόμενη χρονιά θα είναι λίγο  καλύτερη.

Έχουμε ανάγκη αυτές τις γιορτές για να ξεχαστούμε λίγο, έστω και για δυο τριήμερα. Αυτή η συγκίνηση που μπορούν να μας δώσουν τα

Keywords
Τυχαία Θέματα