Το σταριλίκι δεν υπάρχει παντού

Απογοητευτικές ήταν η πωλήσεις της Vogue με εξώφυλλο την Adele. Αναμενόμενο ή έκπληξη;

Από τον Κωνσταντίνο Χαντζάκο-Αντωνάτο

Αναμφίβολα η Adele είναι μία από τις καλύτερες τραγουδίστριες που εμφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην παγκόσμια μουσική βιομηχανία, αλλά πάντα είχα τις διαφωνίες μου με την ύπαρξή της στο γενικότερο star system.

Πιο

συγκεκριμένα, δεν μπορούσα ποτέ να δεχτώ πως μια τροφαντή, ψιλοάσχημη κοπελίτσα μπορεί να διαπρέψει σε ένα star system με μεγαθήρια απέναντί της, όπως η Jennifer Lopez και η Beyonce. Φυσικά δεν μιλάω για τις φωνητικές δυνατότητες, τομέας στον οποίο η 24χρονη Βρετανίδα έδειξε να της βάζει κάτω για την πλάκα της αρχικά, αλλά για το θέμα της σκηνικής παρουσίας που όπως και να το κάνουμε υστερεί.

Τα εξώφυλλα δεν είναι albums να τα αγοράσεις για να ακούσεις τη φωνάρα που λατρεύεις – ειδικά όταν η φωνάρα δεν συνοδεύεται και από ένα παρουσιαστικό που θα σε κάνει να θες να του μοιάσεις ή να κλέψεις στοιχεία από τη λάμψη του. Από την Adele πραγματικά, εκτός από τη φωνή, τι άλλο έχει κανείς να θαυμάσει;

Και πώς γίνεται δηλαδή να κάνεις στη Vogue εξώφυλλο μια τραγουδίστρια που το E! Entertainment κάνει αφιέρωμα του τύπου “από ασχημόπαπο, diva της μουσικής”; Δεν γίνεται, δεν χρειάζεται, δεν το θέλει ο αναγνώστης! Εξ’ ου και η Vogue έκανε τις χειρότερες πωλήσεις όλων των εποχών, έχοντας στο εξώφυλλο την αγαπητή τροφαντούλα. Αξιαγάπητη, ταλαντούχα αλλά καθόλου star – πραγματικά προσπαθώ να βρω έστω στοιχεία μικρά για να γουστάρω πάνω της.  Μόνο εγώ βρήκα αυτό το πατατράκ απόλυτα λογικό;

Διαβάστε ακόμα:

* Ο Justin έγινε (;) άντρας

* Αυτό κι αν είναι συνεργασία

* Γυμνή αλλά πάντα lady η Gaga

Keywords
Τυχαία Θέματα