Μπαρτσελόνα: Το «μυστικό» της επιτυχίας δεν είναι… μυστικό

18:46 13/6/2015 - Πηγή: Attiki Press

Του
Γιάννη Γιαννόπουλου

Το θαύμα της Μπαρτσελόνα, που όλοι θαυμάζουμε δεν οφείλεται σε κάποιο «μυστικό», έχει συντελεστεί με μακροχρόνιο προγραμματισμό, συγκεκριμένη φιλοσοφία και πλάνο. Ξεκινάει από τον τρόπο δουλειάς στη Μασία, στην οποία στηρίζεται το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης ομάδας, το σκάουτινγκ στις μικρές ηλικίες έως τον τρόπο και το μοντέλο παιχνιδιού αλλά και τις επιλογές στις μεταγραφές.

Κεφάλαιο πρώτο: Μασία

Η Μασία θεωρείται και ίσως είναι, η πιο πετυχημένη

ποδοσφαιρική Ακαδημία μεγάλης ομάδας. Όμως γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι απλή όσο και μια πάσα σε κοντινή απόσταση. Η Μασία είναι πετυχημένη γιατί η διοίκηση της Μπαρτσελόνα δεν φοβάται να προωθήσει παίκτες από αυτήν στην πρώτη ομάδα, πράγμα που ουσιαστικά το έχει κάνει καθεστώς και συνηθισμένη πλεόν πρακτική, από την οποία δεν μπορεί κανένας προπονητής να παρεκλίνει.

Κεφάλαιο δεύτερο: Κανένας δεν θεωρείται αποτυχημένος

Είτε παίξει στην πρώτη ομάδα, είτε συμμετάσχει απλώς στη Μασία και ακολουθήσει στη συνέχεια τη δική του πορεία σε άλλες ομάδες, ένα παιδί παραμένει πάντα μέλος της ομάδας (Μία φορά Μπαρτσελόνα πάντα Μπαρτσελόνα λένε οι ίδιοι) και παρακολουθείται η εξέλιξή του, όπως για παράδειγμα έγινε με τους Ζόρντι Άλμπα και Αλέις Βιδάλ, οι οποίοι την περίοδο 2001/2002, έπαιξαν μαζί στη Μασία.

Οι δύο παίκτες δεν προωθήθηκαν στην πρώτη ομάδα και συνέχισαν την καριέρα τους σε άλλους συλλόγους (Κορνέγια, Βαλένθια για τον Ζόρντι Άλμπα και Καμπρίλς, Τζιμνάστικ, Ρεάλ Μαδρίτης, Εσπανιόλ, Πανθρακικός, Πόμπλα, Μαγιόρκα, Αλμερία, Σεβίλλη για τον Αλέις Βιδάλ), με το σκάουτινγκ όμως της Μασία να παρακολουθεί την εξέλιξή τους και τελικά να επανεντάσσονται στην Μπαρτσελόνα με μεταγραφή.

Κεφάλαιο τρίτο: Φιλοσοφία και σχέδιο Γιόχαν Κρόιφ

Όταν το 1988 ο Γιόχαν Κρόιφ ανέλαβε προπονητής της Μπαρτσελόνα η ομάδα, με δική του πρωτοβουλία και βέβαια τη συνδρομή της διοίκησης, έβαλε τις βάσεις για ένα μακροχρόνιο πλάνο το οποίο και ακολούθησε με ευλάβεια ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.

Στόχος του η ενιαία δουλειά στη Μασία, ο ενιαίος τρόπος παιχνιδιού και συστήματος με την πρώτη ομάδα και η δεδομένη προώθηση παικτών από αυτήν αλλά και η χρησιμοποίησή τους στην πρώτη ομάδα στο σχήμα με τους βασικούς, έτσι ώστε να παίρνουν παιχνίδια και να εντάσσονται ως κομμάτια στο «παζλ» που συμπληρώνει το σύνολο.

Η φιλοσοφία Κρόιφ με επικεφαλίδα «πάνω απ’ όλους η ομάδα και πάνω απ’ όλα το σύνολο» έγινε φιλοσοφία Μπαρτσελόνα πέρασε στην ομάδα από το πιο μικρό μέχρι το κορυφαίο επίπεδο και εξελίχθηκε, όπως θα δείτε και στο μεθεπόμενο κεφάλαιο.

Κεφάλαιο τέταρτο: Προπονητές που έχουν περάσει ως παίκτες από την ομάδα

Από τον Γουαρδιόλα και μετά, δηλαδή από το 2008 και μέχρι σήμερα οι προπονητές που έχει στον πάγκο της η Μπαρτσελόνα έχουν περάσει από αυτήν και ως παίκτες, ακόμα και ο Χεράρδο Μαρτίνο έχει παίξει σε πέντε παιχνίδια το 1996 με τη φανέλα της. Η σειρά είναι Πεπ Γουαρδιόλα, Τίτο Βιλανόβα (έπαιξε στη Μπαρτσελόνα Β), Χεράρδο Μαρτίνο, Λουίς Ενρίκε. Ποια είναι τα ωφέλη; Γνωρίζουν άριστα την ομάδα, το μέγεθός της, έχουν αγαπηθεί από τον κόσμο της ή έστω τους γνωρίζει, όπως στην περίπτωση Μαρτίνο, ενώ έχουν και την νοοτροπία της, αγωνιστική και εξωαγωνιστική.

Κεφάλαιο πέμπτο: Πεπ Γουαρδιόλα

Το κεφάλαιο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως κεφάλαιο «τίκι-τάκα». Ο Γουαρδιόλα, παίκτης της Μπαρτσελόνα επί Κρόιφ για αρκετό διάστημα, πήρε τη σκυτάλη έχοντας «βαπτιστεί» ουσιαστικά σε αυτή τη νοοτροπία και δούλεψε εξελίσσοντας την αρχική φιλοσοφία του Κρόιφ στο δικό του «τίκι-τάκα».

Πέτυχε, χρησιμοποιώντας κατάλληλα και παράλληλα αναδυκνείοντας όλα τα ποδοσφαιρικά «εργαλεία» της Μασία, τα οποία συνδύασε με την προσθήκη ξένων που έδιναν το κάτι παραπάνω στο σύνολο.

Κεφάλαιο έκτο: Λουίς Ενρίκε και Μέσι, Νεϊμάρ, Σουάρες

Όταν ανακοινώθηκε η επιλογή του ξάφνιασε τους περισσότερους από εμάς. Προερχόταν από τον πάγκο της Θέλτα, έχοντας θητεύσει και στη Ρόμα, όμως λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι μπορεί να «σηκώσει» το βάρος μιας τόσο επιτυχημένης ομάδας με τέτοια αστέρια.

Στην αρχή αντιμετώπισε προβλήματα, ωστόσο γνωρίζοντας την ομάδα «από μέσα και από έξω» κατάφερε να συγκεκριμενοποιήσει τους ρόλους, να συνεχίσει την φιλοσοφία της και να χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα Μέσι, Νεϊμάρ και Σουάρες, τόσο αποτελεσματικά που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Ακόμα κατάφερε να κάνει τους παίκτες να παίζουν και για «πάρτη του».

Έβδομο και τελευταίο κεφάλαιο: Μεταγραφές

Η φιλοσοφία της Μπαρτσελόνα είναι η διατήρηση του βασικού κορμού της ομάδας στον οποίο προσθέτει παίκτες εκεί ακριβώς που χρειάζεται. Δεν λέει όχι στο να πουλήσει κάποιον από τους αστέρες της, εκτός από τον Μέσι, όμως η βασική της φιλοσοφία δεν είναι οι πωλήσεις. Αυτό το έκανε κατά κύριο λόγο με τον Τουρέ, για να κρατήσει τις ισορροπίες, αφού υπήρχε ο Μπουσκέτς και οι Τσάβι, Ινιέστα και τον Ιμπραίμοβιτς, ο οποίος δεν «κόλλησε» στο σύνολο.

Το «μυστικό» της είναι λοιπόν μεταγραφές με πλάνο, ρόστερ με λίγους παίκτες, για να συμμετέχουν όλοι, προωθήσεις παικτών από την Μασία, προσεκτικές επιλογές ξένων και φιλοσοφία ομαδικότητας, για την πιο πετυχημένη και πιο θεαματική ομάδα των τελευταίων 10 χρόνων.