Ένα εγώ μεγαλύτερο από την πατρίδα

15:08 19/2/2016 - Πηγή: Attiki Press

Του Νίκου Καραμάνογλου

Για να το πούμε απλά, πίσω από τους βερμπαλισμούς και την πρόδηλη και ετεροχρονισμένη αμηχανία των ανακοινώσεων του Μεγάρου Μαξίμου: Η Τουρκία απαγόρευσε στον Έλληνα πρωθυπουργό να προσγειωθεί σε τμήμα της ελληνικής επικράτειας και αυτός υπάκουσε; Γκάφα ολκής, που μετά την υποστολή της ελληνικής σημαίας από τα Ίμια το 1996 αποτελεί τη μεγαλύτερη εθνική μειοδοσία σε σχέση με το καθεστώς του ανατολικού Αιγαίου (γιατί όσον αφορά σε άλλα ζητήματα υπάρχουν αντάξιοι μειοδότες).

Αν η ελληνική

κυβέρνηση δεν ήταν τόσο λίγη, θα άξιζαν ίσως συγχαρητήρια στην επιδεξιότητα της τουρκικής διπλωματίας. Αλλά εδώ δεν χρειάζεται να κάνουν και πολλά. Οι άνθρωποι «ρίχνουν άδεια και πιάνουν γεμάτα». Λίγες προειδοποιητικές βολές και εμείς αντιδρούμε αδέξια και με απειρία. Και έτσι, σιγά-σιγά, σχεδόν χωρίς να το αντιληφθούμε, το ανατολικό Αιγαίο μετατρέπεται συλλήβδην και de facto σε μια γκρίζα ζώνη, τελούσα μάλιστα -με την έλευση του στόλου του ΝΑΤΟ- υπό καθεστώς διεθνούς επικυριαρχίας. Με τη σύμφωνη μάλιστα γνώμη μας. Ή μάλλον με την εκ των υστέρων σύμφωνη γνώμη μας, καθώς τύποις μας ανακοινώθηκε, εφόσον η απόφαση ελήφθη από την Τουρκία και τη Γερμανία. Κατά τα άλλα εμείς πανηγυρίζουμε, γιατί η κα Μέρκελ μας χτύπησε φιλικά την πλάτη -παλαιά συνήθεια των διπρόσωπων- αναφορικά με την πιθανολογούμενη έξοδό μας από τη συνθήκη Σένγκεν και πιθανότατα για να μας παρηγορήσει που χάσαμε τα ανατολικά μας σύνορα. Το τι άλλο συμπεφωνήθη μεταξύ των εναγκαλισμένων πλέον Γερμανών και Τούρκων φοβάμαι πως θα το μάθουμε με άσχημο τρόπο…

Και έτσι εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας το ωκεανογραφικό «Τσεσμέ» κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες, εντός εθνικού εναέριου χώρου υπερίπτανται τουρκικά μαχητικά, εντός ελληνικής δικαιοδοσίας η τουρκική ακτοφυλακή αξιώνει να αναφέρονται σε αυτή οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και γενικά πολλά άλλα καινοφανή, με τα οποία η Τουρκία «χτίζει» επιμελώς ένα προηγούμενο χρησικτησίας του Αιγαίου και η διαχείριση των οποίων από την Ελλάδα καταστρατηγεί κάθε έννοια διπλωματίας και προάσπισης της εθνικής κυριαρχίας, κάνοντας τις τρίχες κάθε έμπειρου διπλωμάτη να σηκώνονται. Ακόμη πιο εντυπωσιακές δε είναι αφενός η προσπάθεια αποσιώπησης του γεγονότος από την ελληνική κυβέρνηση και αφετέρου -μετά τη δημοσιοποίησή- του οι γελοιωδέστατες δικαιολογίες που διατυπώθηκαν.

Ίσως παρόλα αυτά ο κ. Τσίπρας να έχει σχέδιο. Ίσως στο μυαλό του η εκποίηση της εθνικής κυριαρχίας να επιφέρει την πιθανότητα μιας κάποιας ελάφρυνσης του χρέους και άρα την πιθανότητα της πολιτικής του επιβίωσης. Ίσως ανακυκλώνεται μόνος του μέσα στις δικές του σκέψεις, γιατί πιστεύει πως αυτές αρκούν για το έργο του, που όπως προέκυψε εκ των πραγμάτων στόχο έχει να χαριεντίζεται αενάως πάνω στην ελληνική πολιτική σκηνή. Τότε όμως τα πράγματα είναι χειρότερα, γιατί μιλάμε για ένα εγώ μεγαλύτερο από την πατρίδα.