Εξαιρετική ερμηνεία από την Τυρέα και μια ψεύτικη από τον Γεωργακόπουλο

12:48 11/5/2016 - Πηγή: Attiki Press

Aπό την Ηρώ Μητρούτσικου

Η Μήδεια του Ευριπίδη διδάχτηκε το 431 π.Χ. Μιλά για την κοινωνία, για την προδοσία και την εκδίκηση. Ο Ιάσων έχει παντρευτεί την ξένη βασιλοπούλα Μήδεια κι έχει μαζί της δύο αγοράκια. Όμως, αργότερα αποφασίζει να παντρευτεί τη βασιλοπούλα της Κορίνθου Γλαύκη. Η Μήδεια την εκδικείται, στέλνοντάς της δηλητηριασμένα δώρα και σφάζει τα παιδιά της για να εκδικηθεί τον Ιάσονα και αμέσως εγκαταλείπει την Κόρινθο για την φιλόξενη Αθήνα.

Ο ποιητής απεικονίζει τον βαθμό μανίας, αγριότητας,

αλλά και παραφροσύνης που μπορεί να φθάσει η απατημένη σύζυγος, ειδικά τη στιγμή που συνεχίζει να είναι ερωτευμένη με τον σύζυγό της. Η Μήδεια είναι ένα έργο πολύ δυνατό και γι’ αυτό αγαπητό σε μετέπειτα συγγραφείς, όπως ο Σενέκας και ο Μύλλερ.

Στο σύγχρονο κείμενο του Δημήτρη Ζούγκου παρακολουθούμε τον Γολγοθά μιας γυναίκας που υπομένει ανείπωτα βασανιστήρια και ταπεινώσεις από τη σαδιστική οικογένεια του συζύγου της. Μέχρι που έρχεται στο προσκήνιο η Μήδεια του Ευριπίδη. Στον αρχαίο λόγο της βρίσκει την παρηγοριά που της λείπει. Ο Ζούγκος γράφει κι αυτό το έργο σε μέτρο τροχαϊκό και μπλέκει το κείμενό του με το αρχαίο κείμενο σαν ένα κουβάρι που ξετυλίγει η «Μήδεια» για να πλέξει τον φονικό ιστό της. Ο λόγος τους είναι κοινός, τα παθήματα και οι συνθήκες όμως όχι. Το μόνο που την κρατά στην ζωή είναι το μητρικό ένστικτο. Αλλά αυτή η Μήδεια δε θα σκοτώσει τα παιδιά της.

Έχω ξαναγράψει για την εκπληκτική ηθοποιό Έλενα Τυρέα (Μήδεια). Πρώτη φορά όμως την έβλεπα σε μονόλογο και ήταν ακόμα καλύτερη. Συνοδοιπόρος της στο δύσκολο έργο η Μαρία Καραβασίλη (Χορός). Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος σκηνοθέτησε λιτά, αλλά σωστά, την παράσταση, ενώ το σκηνικό αποτελείται από μια φυλακή από ασημένια, εκκλησιαστικά αφιερώματα. Η παράσταση έχει μια έντονη «μυρωδιά» του απαγορευμένου και των πρέπει της εκκλησίας.

Θέατρο «Αγγέλων Βήμα»

Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια (πίσω από το Εθνικό)

Δευτέρα και Τρίτη, 21.30 (έως και 31/5)

Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=Fas0HcuArzU

Facebook page: https://www.facebook.com/medea2016play/info/?tab=page_info

Ιστότοπος: http://www.medea-play.com

Στον αντίποδα κινείται η παράσταση Οιδίνους, όπου σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος. Δύσκολο να κάνεις και τα δύο. Δύσκολο να «μαζέψεις» και τον εαυτό σου, όταν είσαι εσύ ο σκηνοθέτης. Δεν ξέρω γιατί ο Κώστας Φιλίππογλου εγκατέλειψε τη σκηνοθεσία αυτής της παράστασης, εικάζω, όμως.

Το έργο και ο συγγραφέας

Το έργο εμπλέκει τον μύθο του Οιδίποδα και το οιδιπόδειο σύμπλεγμα με την κατάσταση, η οποία επικρατεί στο σπίτι του έργου «Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;». Είναι προς τιμήν του 46χρονου συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη το γεγονός ότι διαθέτει τα έργα του δωρεάν στο διαδίκτυο (www.triaridis.gr). Πολυγραφότατος (10 βιβλία, 14 θεατρικά έργα, 3 παραμύθια, δοκίμια κ.ά.) έχει ευτυχίσει να δει στην σκηνή τα «La ultima noche ή οι Καρχαρίες», «Zyklon ή το πεπρωμένο» σε πολύ καλές παραγωγές, καθώς και το «Μένγκελε» με τον Λ. Γεωργακόπουλο στον ομώνυμο ρόλο του ναζιστή γιατρού, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου.

Η παράσταση

Στο έργο «Οιδίνους» (2013) ο συγγραφέας «παίζει» με παιχνίδια του μυαλού και των λέξεων (Οίδημα-Νους), σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται ανάμεσα σε ένα ζευγάρι φιλολόγων. Η γυναίκα είναι πιο δυνατή από τον άντρα, ενώ ο σύζυγος εμφανίζεται σε διπλό ρόλο. Αυτό έδωσε την ευχέρεια στον Λάζαρο Γεωργακόπουλο να μας «αποδείξει» το ταλέντο του. Κάτι που, δυστυχώς, κάνει τα τελευταία χρόνια. Ταλαντούχος, επέστρεψε στην Αθήνα από την Θεσσαλονίκη, πριν περίπου δέκα χρόνια, μαζί με την αξιόλογη Λυδία Φωτοπούλου. Πλέον, όμως, έχει «μεταλλαχτεί»· κι αυτό που βλέπει κάποιος στην σκηνή είναι ψέμα, δηλαδή πόζα, προβολή του λόγου και ναρκισσιστικό παίξιμο. Όλη η ήρεμη δύναμη της πολύ καλής ηθοποιού Άννας Μάσχα δεν κατάφερε να τον προσγειώσει. Η υστερία, μάλιστα, στην οποία διολίσθησε στα σημεία κορύφωσης του έργου, ήταν ενοχλητική. Δύσκολα άντεξα μιάμιση ώρα, ειδικά από το σημείο όπου το έργο δεν έχει πια εξέλιξη, παρά μόνο παρακολουθούμε την «αρρώστια» του άντρα και την απόγνωση της γυναίκας.

Εύλογα, λοιπόν, μου γεννήθηκαν οι εξής απορίες: από πότε η αρρώστια «παίζεται»; Γιατί ένας άνθρωπος με ψυχικά προβλήματα πρέπει να συμπεριφέρεται με τέτοιο τρόπο; Και γιατί θεωρείται εξαιρετική υποκριτική, όταν ένας ηθοποιός τραβάει τα φωνήεντα και ποζάρει τον λόγο του;

Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες

Τουρναβίτου 7,Ψυρρή, τηλ : 2103255444

Παραστάσεις : Έως: 6/6.