Μαρία Ευθυμίου: «Η πολιτική ορθότητα αναιρεί την έννοια της ελευθερίας του λόγου με φασιστικό τρόπο»

21:05 12/12/2023 - Πηγή: Attiki Press

Η ιστορικός Μαρία Ευθυμίου, έδωσε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στους «Δύο στις 10» και την ΕΡΤ, στην οποία τόνισε μεταξύ άλλων ότι η πολιτική ορθότητα αναιρεί την έννοια της ελευθερίας του λόγου με διαστρεβλωτικό & φασιστικό τρόπο. Η κ. Ευθυμίου, αναφέρθηκε στην πολιτική ορθότητα και στο από που μας έρχεται και που μας οδηγεί: “Ο ορισμός της πολιτικής ορθότητας είναι η διατύπωση μιας θέσης από μία συγκεκριμένη ομάδα η οποία έχει βάλει στον εαυτό της τη σωστή ταμπέλα με αποτέλεσμα όλοι οι άλλοι να μην μπορούν να αντιδράσουν,

διότι εκείνη η ομάδα θεωρείται ότι έχει τη σωστή άποψη, γενικώς, οπότε μπορεί να εκφέρει εκείνη τις εκτιμήσεις της για ένα γεγονός και όλοι οι άλλοι πρέπει να υποτάσσονται σε αυτή την εκτίμηση. Διαφορετικά, θα χαρακτηριστούν από την ομάδα αυτή ως συντηρητικοί, ως οπισθοδρομικοί κι έτσι ο άλλος θα αποφύγει να εκφράσει τη γνώμη του για να μην αποκτήσει τη βαριά ταμπέλα.”

Η κ. Ευθυμίου συμπλήρωσε ότι η έννοια πολιτική ορθότητα έχει αρνητική χροιά. Όπως είπε, αυτές οι ομάδες θα μπορούσαν να προστατευτούν καλύτερα αν είχαμε μια πραγματική ελευθερία του λόγου. Γιατί η έννοια της πολιτικής ορθότητας αναιρεί την έννοια της ελευθερίας του λόγου με έναν τρόπο θα μπορούσαμε να πούμε κυριολεκτικά φασιστικό και διαστρεβλωτικό.

Υπήρχε ένας μεγάλος καταναγκασμός τι θα πεις σε θέματα καίρια για τη ζωή των ανθρώπων, θρησκευτικά κατά κύριο λόγο αλλά πλαγίως ήταν και πάρα πολύ πολιτικά. Αν έλεγες κάτι άλλο θα μπορούσες και να καείς στην πυρά. Και σε κοινωνίες και θρησκείες όπως είναι το Ισλάμ, συνεχίζει να υπάρχει αυτός ο έλεγχος. Σε όλο αυτό αντέδρασαν κάποιες πλευρές του δυτικού κόσμου με πολύ έντονο τρόπο για να κερδίσουμε την ελευθερία του λόγου, κι αυτό το σχήμα ήταν ο φιλελευθερισμός στον 19ο αιώνα.

Ήταν η Αγγλία που έστησε αυτό το σχήμα μετά από τη Αμερικάνικη, τη Γαλλική και την Ολλανδική επανάσταση. Κύριό τους ζήτημα ήταν να μπορεί ο καθένας να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του. Κέρδος. Μέγα κέρδος.

Επειδή αυτές οι κοινωνίες είχαν προέλθει από έναν ριζοσπαστισμό, ομάδες οι οποίες έβαζαν την ταμπέλα, φιλελεύθερος, προοδευτικός, ριζοσπαστικός, δημοκρατικός… Κατάλαβαν ότι αν χρησιμοποιήσεις πρώτος την ταμπέλα τότε ακινητοποιείς τον άλλο και η δικιά σου άποψη επιβάλλεται σαν η σωστή. Κι αυτό γιατί ο άλλος που συνήθως είναι δειλός, προκειμένου να αποφύγει να τον πουν συντηρητικό πάει πίσω και δεν λέει τη γνώμη του.

Υπάρχει ένα κίνημα, το political correct που δεν μιλάς για το μεταναστευτικό, να έρθουν όλοι οι μετανάστες, όσοι θέλουν σε κάθε χώρα. Στην αντίθετη άποψη, λοιπόν, είσαι φασίστας. Αυτό περιπλέκει τελείως τα πράγματα. Υπάρχουν ένα δισεκατομμύρια άνθρωποι, δεν μπορούν να έρθουν όλοι στη χώρα σου, είναι αδύνατον μετά να υπάρξει αυτή η χώρα.

ΕΡ: Πως μπορεί κανείς να μεταφέρει κανείς την πολιτική ορθότητα στα Πανεπιστήμια;

Μαρία Ευθυμίου: Στην Ελλάδα έχουμε ένα βαρύ φαινόμενο, δηλαδή το δικαίωμα έκνομων ομάδων να μπορούν να είναι στα Πανεπιστήμια να εφαρμόζουν βία, να επιβάλλουν- βάζοντας τη σωστή ταμπέλα είπαμε πάντα- την ταμπέλα του ριζοσπάστη, του επαναστάτη, του αναρχικού… Κι αυτό δεν είναι τωρινό. Είναι πάνω από μισό αιώνα.

Το δημόσιο αγαθό που είναι υπέρτατο, της δημόσιας Παιδείας, έχει δοθεί στα χέρια ατόμων που με την ταμπέλα μπορούν να πουν τι μπορεί να γίνει στο Πανεπιστήμιο, βίαιων ομάδων κι αυτό να το προβάλλουν ως ριζοσπαστικό, την ώρα που καταστρέφουν τη δημόσια Παιδεία. Και να τους καλύπτουν παρόμοιοι διανοούμενοι οι οποίοι το παρουσιάζουν αυτό ως δημοκρατία, γιατί στο political correct μπορείς να αντιστρέψεις τους όρους να παρουσιάζονται οι καταστροφείς και οι ασύδοτοι ως δημοκράτες και προοδευτικοί. Κι όποιος σέβεται τη δημόσια περιουσία, το ότι είμαστε όλοι εδώ τηρώντας κανόνες τότε είμαστε απλά συντηρητικοί.

Αυτή η κοινωνία έτσι έχει πορευτεί. Είναι το απόλυτο bullying και στην πραγματικότητα είναι η αντιστροφή της δημοκρατίας. Είναι σε υψηλό κοινωνικό επίπεδο αλλά παριστάνουν ότι προστατεύουν τους αδύναμους και τους φτωχούς κι επειδή έχουν τις υψηλές τους γνωριμίες, σε δημοσιογράφους, σε πολιτικούς, ο λόγος τους περνάει πολύ πιο εύκολα.