Μοναχικοί πρωταγωνιστές σε αντίθετες ταινίες

11:41 15/12/2016 - Πηγή: Attiki Press

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

«Καρδιά βουνό»

από την Ηρώ Μητρούτσικου

Ο Ισλανδός Νταγκούρ Κάρι ξαναγυρίζει στους καλούς, μοναχικούς και αταίριαστους ήρωες. Η ταινία διακρίθηκε στο Φεστιβάλ της Tribeca. Ο καλόκαρδος γίγαντας Φούσι –αν και σαραντάρης– είναι ακόμα παρθένος, ζει με την εξουσιαστική μητέρα του, τρώει παιδικό πρωινό, δουλεύει και λειτουργεί σαν υπνωτισμένος, δεν κάνει ποτέ διακοπές και δέχεται αγόγγυστα bullying από τους συναδέλφους του.

Η μόνη του χαρά, το μόνο του ενδιαφέρον είναι να κάνει μοντελισμό και να παίζει πολεμικά παιχνίδια

με τον μοναδικό του φίλο· μόνο εκεί αισθάνεται άνετα. Η απόλυτη ρουτίνα. Όταν θα του κάνουν δώρο μαθήματα χορού, όπου θα πάει με το ζόρι, θα γνωρίσει μια γυναίκα γεμάτη ζωντάνια, το αντίθετο από αυτόν.

Αυτή η ζωντάνια, όμως, από κάτω κρύβει πολλά. Την ίδια περίοδο θα μετακομίσουν δίπλα τους νέοι ένοικοι και ένα οκτάχρονο κοριτσάκι θα μπει αναπάντεχα στη ζωή και στο σπίτι του. Με αυτές τις δυο «γυναίκες» θα αναγκαστεί να βγει από το καβούκι του, να εναντιωθεί στη μάνα του, να ρισκάρει και να ζήσει όσα δεν είχε ζήσει μέχρι τότε.

Μαύρο χιούμορ σε συνδυασμό με μεγάλη τρυφερότητα και ανθρωπιά διαπνέουν όλη την ταινία, που εκτυλίσσεται στην παγωμένη Ισλανδία. H έλλειψη επικοινωνίας και η ανθρώπινη συμπόνια πάνε χέρι-χέρι σε αυτή την υπέροχη ταινία.

Απ’ την άλλη η διαφορετικότητα βλέπουμε ότι ενοχλεί ακόμα και τους ενήλικες, αλλά γίνεται και η αιτία να εξάγει κάποιος συμπεράσματα χωρίς κανένα άλλο στοιχείο, χωρίς την παραμικρή ένδειξη.

Μπορεί η ιδέα να μας παραπέμπει στο χολιγουντιανό «Το πράσινο μίλι», αλλά πρόκειται για μια εντελώς σύγχρονη ιστορία, όπου ούτε θάνατο έχουμε, ούτε στο τέλος πεθαίνει ο καλοκάγαθος ήρωας. Από την άλλη, μην ελπίζετε σε happy end, γιατί η ζωή είναι δύσκολη και οι άνθρωποι απρόβλεπτοι.

«Η δασκάλα»

Μία αιχμηρή κωμωδία, η οποία ασκεί κριτική στην πολιτική κατάσταση της Τσεχοσλοβακίας του 1983.

από την Κλαίρη Μπάμπαλη

Σκηνοθέτης ο Γιαν Χρέμπτζεκ και σενάριογράφος ο μόνιμος συνεργάτης του Πετρ Γιαρκόφσκι. Από την πρώτη σκηνή του φιλμ, βλέπουμε την καινούργια δασκάλα, Μαρία Ντραζντέτσοβα, ενός προαστιακού σχολείου της Μπρατισλάβα να μπαίνει μέσα και να σηκώνει τα παιδιά ένα-ένα όρθια.

Τα ρωτάει τα ονόματά τους και συγχρόνως τα επαγγέλματα των γονιών τους, με σκοπό να επωφεληθεί, με ό,τι μπορεί, από το καθένα. Υψηλόβαθμο στέλεχος του κομμουνιστικού κόμματος, χήρα υψηλόβαθμου στρατιωτικού και με αδελφή, η οποία ζει στη Μόσχα. Οι περισσότεροι γονείς υποκύπτουν στην πίεση και της προσφέρουν διάφορες υπηρεσίες και δώρα και πολλά παιδιά πηγαίνουν στο σπίτι της για να της κάνουν δουλειές. Ανταμοιβή τους φυσικά, οι λύσεις των ασκήσεων και οι καλοί βαθμοί.

Μόνο τρεις οικογένειες, αποφασίζουν να της πάνε κόντρα και, σε συνεννόηση με τη διευθύντρια, οργανώνουν μία μυστική συνάντηση γονέων, σε μία προσπάθεια να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Με πολλά φλας μπακ, τα οποία ενισχύουν αφηγηματικά το σενάριο, μας μεταφέρει από τη συνάντηση σε διάφορα κωμικά, αλλά με αιχμηρό τρόπο δοσμένα περιστατικά. Η κορύφωση, που οδήγησε στη συνάντηση αυτή, ήταν η απόπειρα μίας μαθήτριας -της οποίας οι γονείς δεν πρόσφεραν τίποτα στη δασκάλα- να αυτοκτονήσει, μην αντέχοντας την αδικία και τις τιμωρίες.

Είναι μία δραματικά ισορροπημένη και εξαιρετικά ερμηνευμένη ταινία. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης μάς δηλώνει ότι το βασικό θέμα της ταινίας είναι ο φόβος και η συνεπακόλουθη προθυμία κάποιου να υποκύψει στη διαφθορά.

Ο Γιάν Χρέμπτζεκ μάς δείχνει μεγάλες ταξικές διαφορές στα κομμουνιστικά χρόνια και μας τονίζει ότι, όποιο και αν είναι το οικονομικό σύστημα, πάντα θα υπάρχουν οι άνθρωποι, οι οποίοι την πληρώνουν και οι άνθρωποι οι οποίοι επιβιώνουν.

Η άποψή του είναι, τελικά, ότι το κομμουνιστικό σύστημα δεν μπόρεσε να εξαλείψει αυτές τις ανισότητες. Εμείς, φυσικά, μπορούμε να δεχόμαστε ότι η ιστορία βασίζεται σε παιδικές εμπειρίες του σεναριογράφου. Όμως, αφού δεν έχουμε ζήσει εκεί, δεν μπορούμε να ξέρουμε, αν άνθρωποι σαν τη δασκάλα, η οποία -απ’ ό,τι φαίνεται στο καταπληκτικό τέλος– θα επιβίωνε σε οποιοδήποτε καθεστώς, αποτελούσαν εξαιρέσεις ή αυτό ήταν ένα συχνό φαινόμενο.

Το άρθρο Μοναχικοί πρωταγωνιστές σε αντίθετες ταινίες εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.