«Ζητείται» κυβερνητικός εταίρος

17:43 15/11/2013 - Πηγή: Attiki Press

από τον Αριστείδη Αποστόλου ([e-mail])

Μόνο... αγγελία δεν έχει βάλει η κυβέρνηση για την ενίσχυσή της σε κοινοβουλευτικό επίπεδο. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, συνειδητοποιώντας πως η συνολική ισχύς τους στη Βουλή είναι ισχνή (μόλις 153 βουλευτές), τη στιγμή που έρχονται ο προϋπολογισμός

αλλά και μία σειρά κρίσιμων νομοσχεδίων προς ψήφιση από το Κοινοβούλιο, αναζητούν συμμάχους και συνεταίρους στην προσπάθεια «ανοικοδόμησης» της χώρας. Δια της εις άτοπον απαγωγής – καθώς, για διάφορους λόγους, δεν μπορούν να απευθυνθούν σε ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή – τα δύο κόμματα κάνουν ευθεία κρούση προς τη Δημοκρατική Αριστερά, τον πρώην εταίρο τους, καλώντας τον να επιστρέψει σε μία κυβερνητική τρόικα.

Από την πλευρά της, η ΝΔ αισθάνεται ίσως καλύτερα από ποτέ, καθώς τα οικονομικά νούμερα βαίνουν προς το καλύτερο (οι άνθρωποι πάλι όχι, αλλά αυτό είναι μία... άλλη ιστορία), ο πρωθυπουργός εμφανίζει την εικόνα ενός σοβαρού και μετρημένου ηγέτη, η αντιπολίτευση που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέτρια έως αναποτελεσματική (κυρίως λόγω της έντονης εσωστρέφειάς της), η οργή στους δρόμους έχει κατευναστεί, οι συνδικαλιστές κοντράρουν την κυβέρνηση απλώς για την τιμή των όπλων – και όχι γιατί πιστεύουν πως θα πετύχουν κάτι. Μόνο η (προσωρινή) ασυμφωνία με τρόικα χαλάει λίγο το σκηνικό, όμως υπάρχει η αισιοδοξία πως και αυτή θα αντιμετωπιστεί (κάτι ξέρουν αυτοί, για να το λένε).

Ωστόσο, αυτό που πραγματικά ανησυχεί τη Νέα Δημοκρατία δεν είναι άλλο από τη φθορά του κυβερνητικού συνεταίρου της. Η αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ ξεχωρίζει δια γυμνού οφθαλμού, καθώς είναι καθηλωμένο σε χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά, με έντονες διασπαστικές τάσεις στο εσωτερικό του και με δυσαρέσκεια συγκεκριμένων στελεχών κατά του προέδρου του, Ευάγγελου Βενιζέλου.

Μοιραία, λοιπόν, η ΝΔ στρέφεται προς αναζήτηση συμμάχων και... καταλήγει στη ΔΗΜΑΡ. Σύμφωνα με τις «κακές γλώσσες», η ΔΗΜΑΡ είναι έτοιμη να συνδράμει την κυβέρνηση, εάν και όταν αυτή θα χρειαστεί βοήθεια. Μέχρι τότε, όμως – όπως υποστηρίζουν – θα συνεχίσει να κινείται στον χώρο της μετριοπάθειας, της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και της «Αριστεράς της ευθύνης».