Μποφίλιου: «Δεν είναι ρατσιστικό να θεωρείς πως μια ξανθιά γυναίκα είναι ελαφριά, δεξιά ή χαζή;»

23:38 9/4/2013 - Πηγή: TNSite

«Δεν είμαι συμβατικός τύπος και δεν ακολουθώ τα στερεότυπα»

Η Νατάσσα Μποφίλιου μίλησε για τα μαθητικά της χρόνια, την οπτική της απέναντι στη ζωή, ενώ εξήγησε αν αποδέχεται τους χαρακτηρισμούς της «αριστερής» και της «έντεχνης» σε πρόσφατη τηλεοπτική της συνέντευξη.

«Αν έντεχνη τραγουδίστρια είναι η Τάνια Τσανακλίδου, η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη και έντεχνος συνθέτης ο Σταμάτης Κραουνάκης και ο Μίκης Θεοδωράκης, καταλαβαίνεις

πως είναι πολύ τιμητικό να είμαι έντεχνη» δήλωσε αρχικά η τραγουδίστρια.

Αποκάλυψε ακόμα στην εκπομπή «Joy» ότι «Μου αρέσει να φροντίζω τον εαυτό μου, όπως και στις περισσότερες γυναίκες στην ηλικία μου. Έτσι και μένα μου αρέσει πολύ. Βρίσκω κάθε φορά ένα σκηνικό, στο οποίο θέλω να προσαρμόσω την εμφάνισή μου. Ανά χρονιές ή ανά δίσκους, αλλάζω και κάτι. Θέλω να νιώθω ότι παρουσιάζουμε και κάτι, σαν να λες μια ιστορία. Θες να κάνεις τον κόσμο να μεταφερθεί σε μια άλλη εποχή, σε μια άλλη ατμόσφαιρα. Στο πλαίσιο αυτής της ατμόσφαιρας, την οποία φτιάχνεις με τη μουσική, τις ενορχηστρώσεις που αλλάζεις, με τις διασκευές, αλλάζω και την εικόνα μου. Κυρίως πάω προς το παρελθόν, είμαι πιο ρετρό σαν τύπος. Με τον δίσκο μου αυτό, τις Μέρες Του Φωτός, ήθελα να έχω ένα στιλ πιο 50s ή 60s. Πάνω σε αυτή την ιδέα, άλλαξα τα μαλλιά μου. Δεν νομίζω, όμως, ότι είναι κάτι τόσο έντονο».

Όταν, όμως, ειπώθηκε ότι συνήθως η προσεγμένη εξωτερική εμφάνιση και η έντεχνη κατεύθυνση δεν συνδυάζονται, η Νατάσσα ξεκαθάρισε: «Ποιος το λέει αυτό; Εγώ δεν είμαι συμβατικός τύπος και δεν ακολουθώ τα στερεότυπα. Δεν με αφορούν. Το να είσαι αριστερός έχει να κάνει με την τοποθέτηση που έχεις στη ζωή σου και το πώς συμπεριφέρεσαι ως κοινωνικό ον. Όπως καταλαβαίνεις, ότι εγώ προσέχω τα νύχια μου και τα μαλλιά μου δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να είσαι εσύ ελεύθερη και να μην έχουμε ίσο δικαίωμα και ευκαιρίες στο καλύτερο αύριο. [Δεύτερον, θεωρώ τελείως φαιδρό να συγκρίνονται αυτά τα δύο πράγματα... Είναι φαιδρό να κρίνεις έναν άνθρωπο από το πώς έχει τα μαλλιά του. Ξανθά μαλλιά δεν σημαίνει ότι δεν θες να είσαι καλύτερος άνθρωπος ή να τραγουδάς ωραία μουσική. Γιατί είναι ματαιοδοξία να είσαι περιποιημένος; Αν ήμουν καστανή και φορούσα ένα μακρύ φόρεμα, σημαίνει ότι δεν θα ήμουν περιποιημένη; Δεν είναι εξαιρετικά ρατσιστικό να θεωρείς πως μια ξανθιά γυναίκα, είναι ελαφριά, δεξιά ή χαζή;».

Τέλος, αναφέρθηκε και στις περιπέτειες που είχε στα μαθητικά της χρόνια: «Στο σχολείο, για παράδειγμα, αν υπήρχε κάτι που δεν μου άρεσε και θεωρούσα ότι είναι άδικο, ήμουν πάντα πάρα πολύ διεκδικητική και μαχητική. Δεν συμβιβαζόμουν με αυτά που ήθελαν οι άλλοι, παρά μόνο όταν με έπειθαν ότι έχουν δίκαιο. Δεν θεωρούσα ότι καλός μαθητής είναι αυτός που ξέρει τα μαθήματά του παπαγαλία και διαβάζει με τις ώρες. Καλός μαθητής είναι αυτός που μέσα στο σχολικό περιβάλλον μπορεί να επικοινωνήσει καλά με τους συμμαθητές του, έχει κάτι ιδιαίτερο, χόμπι, μια συνολική γνώση, που διαβάζει επειδή θέλει να μάθει πράγματα και όχι για τον καλό βαθμό. Είχα μια δική μου φιλοσοφία, ήταν ο τρόπος που μεγάλωσα τέτοιος. Στο σπίτι υπήρχε μια τέτοια συνθήκη και σκέψη. Πήγαινα σε ιδιωτικό και αυτός ο χαρακτήρας μου δημιουργούσε πάντα πάρα πολλά προβλήματα. Θεωρώ ότι δεν μου φέρθηκαν πολύ καλά τα σχολεία που πήγα – γιατί δεν πήγα και μόνο σε ένα. Συνήθως με διώχνανε! Δεν ξέρω γιατί... Μπορεί να έλεγα στη διευθύντρια ότι σχολείο είναι για να ποιεί χαρακτήρες και όχι για να βαθμολογούνται χαρακτήρες. Εγώ φώναζα και γινόταν μια μάχη».

Πρώτο Θέμα