«Έσβησε» ξεχασμένος και έρημος σε γηροκομείο ο Γιώργος Παπανδρέου

13:23 7/8/2020 - Πηγή: Espresso

Μόνος και ξεχασμένος από όλους, στο «παγερό» δωμάτιο του οίκου ευγηρίας στον Άγιο Στέφανο, όπου είχε μεταφερθεί από το 2014, έφυγε για το τελευταίο, μεγάλο «ταξίδι» ο Γεώργιος Γ. Παπανδρέου, ετεροθαλής αδελφός του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου!

Ο γιος του «Γέρου της Δημοκρατίας» από τον γάμο του με τη σπουδαία θεατρίνα Κυβέλη, που τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, «έφυγε» σε ηλικία 92 ετών, παραπονεμένος και

εντελώς ξεχασμένος από τα ανίψια του, τα οποία ουδέποτε τον είχαν καλέσει στα σπίτια τους για φαγητό ή του είχαν σταθεί, όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε.

Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση στην «Espresso», ο Γεώργιος Γ. Παπανδρέου είχε υποστηρίξει, μάλιστα, ότι τον παγίδευσαν, λέγοντάς του ότι τον μετέφεραν στη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων για απλές εξετάσεις, ενώ είχε διαμαρτυρηθεί έντονα που τον έβγαλαν άδικα -όπως είχε δηλώσει- από το σπίτι όπου έμενε τόσα χρόνια για να πεθάνει μόνος και έρημος σε ένα δωμάτιο οίκου ευγηρίας.

«Η παρουσία μου εδώ είναι μυστηριώδης. Μου είπαν ότι θα με φέρουν για δυο τρεις μέρες, με σκοπό να υποβληθώ σε ιατρικές εξετάσεις. Τελικά, αντί για εξετάσεις, μού πήραν μόνο την πίεση -που ήταν 17-, όμως βλέπω ότι η κατάσταση εδώ είναι μόνιμη. Χωρίς να με έχουν ρωτήσει ή να το έχω αποφασίσει με μετέφεραν εδώ και δεν καταλαβαίνω τι επιδιώκουν με αυτό. Προφανώς για να πεθάνω… Είναι σαν κάποιοι να θέλουν να απαλλαγούν από την παρουσία μου» είχε τονίσει ο ετεροθαλής αδελφός του αείμνηστου Ανδρέου Παπανδρέου σε εκείνη τη συνέντευξη, την οποία έδωσε λίγες μέρες μετά τη μεταφορά του στο εν λόγω γηροκομείο.

Είχε προσθέσει, δε, ότι αισθανόταν τεράστια απογοήτευση που είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι του επί της οδού Δηληγιάννη 46Α, στην Κηφισιά, όπου έμενε με μια κοπέλα από την Αιθιοπία που τον φρόντιζε, την Αμπάμα: «Οι άνθρωποι εδώ είναι πολύ καλοί, κάνουν τα πάντα για να είμαι ευχαριστημένος, αλλά εγώ δεν θέλω να είμαι σε έναν τέτοιο χώρο που μου στερεί την επαφή μου με τον έξω κόσμο. Όταν ήμουν σπίτι μου, σχεδόν κάθε Σάββατο πήγαινα σε ένα κέντρο και χόρευα με δυο τρεις κυρίες φίλες μου, ενώ εδώ πού και πώς να πάω; Ούτε που ξέρω πού βρίσκομαι. Γι’ αυτό και θέλω να γυρίσω σπίτι μου. Είναι άδικη η παραμονή μου εδώ, ανάμεσα σε ανθρώπους τους οποίους δεν γνωρίζω και δεν έχω τι να πω μαζί τους. Με ανθρώπους που αποδέχονται τη μοίρα τους, δηλαδή περιμένουν πότε θα έρθει η ώρα να πεθάνουν. Όχι, εγώ δεν την αποδέχομαι αυτή τη μοίρα!» είχε αναφέρει με παράπονο ο αξέχαστος Γιωργάκης, όπως τον αποκαλούσαν συχνά.
Παράλληλα, είχε δηλώσει με νόημα ότι τα ανίψια του θα μπορούσαν να τον αφήσουν να μείνει σε ένα από τα σπιτάκια που υπάρχουν στην περίφημη βίλα του πατέρα του στο Καστρί, που πέρασε ολοκληρωτικά στα χέρια του ετεροθαλούς αδελφού του.

Ακόμη ένα παράπονό του ήταν ότι τα παιδιά του Ανδρέα Παπανδρέου -η Σοφία, ο Γιώργος, ο Νίκος και ο Αντρίκος- ουδέποτε τον είχαν καλέσει στα σπίτια τους για φαγητό ή για τσάι.

«Επιτρέπεται αυτή η συμπεριφορά από τα ανίψια μου; Θείος τους είμαι, δεν είμαι κάποιος εχθρός τους. Αλλά και πάλι δεν διαμαρτύρομαι γι’ αυτό. Διαμαρτύρομαι όταν επεμβαίνουν στη ζωή μου και με κλείνουν κάπου όπου εγώ δεν θέλω!» είχε πει με πικρία, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήταν το «μαύρο πρόβατο» και ο «αποδιοπομπαίος τράγος» της οικογένειας Παπανδρέου. Πάντως, ο ίδιος στο παρελθόν είχε δηλώσει ότι η Σοφία τού έχει σταθεί, ειδικά την περίοδο που ήταν παντρεμένος με την τελευταία σύζυγό του, Μαρία Σόκαλη.

Σύμφωνα με πληροφορίες εκείνης της εποχής από το περιβάλλον του, ο Νίκος Παπανδρέου και ο αδελφός του Γιώργος είχαν πάρει την απόφαση να οδηγήσουν τον θείο τους στη συγκεκριμένη μονάδα ηλικιωμένων, επειδή στο σπίτι όπου έμενε η κατάσταση ήταν τέτοια που κινδύνευε η υγεία του, αλλά και τα πράγματα ήταν ανεξέλεγκτα από οικονομικής πλευράς.

Η πρόταση on air στη Μαρία Σόκαλη, «αντίζηλο» της Τζένηε Καρέζη, και ο γάμος τους το 2000!

Ο Γεώργιος Γ. Παπανδρέου, ο οποίος είχε σπουδάσει στο Παρίσι και είχε ασχοληθεί με τη φωτογραφία, παντρεύτηκε τρεις φορές. Το «τρίτο στεφάνι» του ήταν η γνωστή ηθοποιός και «αντίζηλος» της Τζένης Καρέζη στην ταινία «Τζένη Τζένη» Μαρία Σόκαλη.

Η γνωριμία τους μετρούσε πολλά χρόνια, από τότε που έμεναν στην ίδια πολυκατοικία, στο Παλαιό Ψυχικό. Εκείνος ήταν ένας γοητευτικός νεαρός και εκείνη ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, που του έστελνε κρυφά ερωτικά ραβασάκια.Η μοίρα τούς έφερε κοντά το 1997, όταν η Μαρία Σόκαλη παρουσίαζε μια εκπομπή στο Tele City και ο Παπανδρέου ήταν καλεσμένος της.

«Κύριε πρόεδρε, γιατί δεν παντρεύεστε; Ποια γυναίκα σας αρέσει;» τον είχε ρωτήσει στον «αέρα» και εκείνος τής είχε δώσει απάντηση-πρόταση γάμου!

«Εσείς. Θέλετε να με παντρευτείτε;».

Ενώθηκαν με τα ιερά δεσμά του γάμου το 2000, όμως ο γάμος τους έληξε τρία χρόνια αργότερα. Παρ’ όλα αυτά, η απατεώνισσα πανύψηλη ξανθιά, που διεκδικούσε τον… βουλευτή Μαντά από την πανέμορφη φοιτήτρια Φιλολογίας Τζένη Σκούταρη -την οποία ενσάρκωσε η αξέχαστη Τζένη Καρέζη-, ήταν από τα πρώτα άτομα που πληροφορήθηκαν ότι ο Γεώργιος Γ. Παπανδρέου έφυγε από το σπίτι του και ζούσε σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων.

«Ήρθε η καμαριέρα του, η Αμπάμα, και μου είπε τρομαγμένη ότι τον βάλανε στο γηροκομείο ζητώντάς μου να παρέμβω για να τον βγάλω, γιατί -όπως μου είπε η ίδια- βρίσκεται εκεί παρά τη θέλησή του. Της εξήγησα ότι έχουμε χωρίσει και δεν έχω δικαίωμα πλέον να κάνω κάτι τέτοιο. Ωστόσο, ο Γιώργος ήταν σύζυγός μου και τον πονάω» είχε δηλώσει τότε, ξεφυλλίζοντας συγκινημένη το βιβλίο της ζωής του πρώην συζύγου της, που είχε γράψει ο ίδιος και κυκλοφόρησε το 2000. Παράλληλα, είχε αναφέρει:

«Ένας άνθρωπος 86 χρόνων όπως ο Γιώργος, που χρόνια έζησε σε μεγάλα σπίτια με ανέσεις, δεν μπορεί να απομονώνεται σε ένα δωμάτιο γηροκομείου. Δεν μπορείς να του καταστρέφεις τα τελευταία χρόνια της ζωής του και να τον κάνεις μίζερο μέσα σε ένα απομονωμένο δωμάτιο, όσο άνετο κι αν είναι αυτό. Στο σπίτι του είχε την καμαριέρα του, που τον έκανε μπάνιο, βλέπανε μαζί τηλεόραση, κουβέντιαζαν και είχαν καλή επαφή. Με άλλα λόγια, θέλω να πω ότι στα παιδιά και στους υπερηλίκους, που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες, πρέπει να φερόμαστε με τρυφερότητα, σεβασμό και αγάπη. Δεν νομίζω ότι είναι σωστό για κάποιον που δεν το θέλει να τον βάζουμε με το… ζόρι σε έναν λεγόμενο “οίκο ευγηρίας”. Πόσο μάλλον όταν αυτός ο οίκος είναι μακριά από την Αθήνα και δεν είναι εύκολο για τους φίλους του να τον επισκεφτούν».