Κονσέρβες ανεξίτηλες στο χρόνο

20:21 20/5/2013 - Πηγή: Gastronomos

Ο Γιάννης Παπαδημητρίου γράφει για το μενού του σεφ στο γαστρονομικό φεστιβάλ Sani και όχι μόνο.

«Κονσέρβες ανεξίτηλες στο χρόνο». Αυτό ήταν το μενού που παρουσίασε στο φετινό «Sani Gourmet Festival» ο σεφ Χριστόφορος Πέσκιας σε συνεργασία με το σεφ Δημήτρη Σκαρμούτσο. Φρέσκος τόνος ψημένος σε ελαιόλαδο, συνοδευόμενος από μια πιπερίτσα, ντολμαδάκια γιαλατζί

με ένα «βραχάκι» φέτας, και καλαμαράκια σε σάλτσα ντομάτας και βασιλικού, ήταν μερικά από τα πιάτα που εντυπωσίασαν τους προσκεκλημένους στο εστιατόριο «Water restaurant» του ξενοδοχείου «Sani Asterias Suites». Γεύσεις λιτές και ουσιαστικές, χωρίς περιττούς συνδυασμούς προς χάριν εντυπωσιασμού, που βασίζονταν σε αγνά και φρέσκα υλικά, όπως η ντομάτα εποχής, το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και τα φρέσκα ψαρικά. Άλλωστε, αυτός ήταν και ο βασικός στόχος του σεφ, να αναδείξει γνήσιες ελληνικές γεύσεις που συχνά-πυκνά όλοι έχουμε δοκιμάσει από κονσέρβες.

«Ταξιδεύοντας κάποια στιγμή προς την Καλαμάτα, ήμασταν στο λεωφορείο μαζί με τον Δημήτρη Σκαρμούτσο και συζητούσαμε για τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε στα εστιατόρια μας. Τότε προέκυψε η ιδέα για τις κονσέρβες», μου εξιστορεί ο ίδιος, λίγο πριν αρχίσει την ετοιμασία του μενού. Επειδή είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που συμμετέχει στο φεστιβάλ, πάντα εκπροσωπώντας την ελληνική δημιουργική κουζίνα, τον ρώτησα αν θεωρεί πως τέτοιου είδους ενέργειες βοηθάνε πραγματικά στην προβολή της ελληνικής γαστρονομίας ή απλώς αποτελούν εκδηλώσεις περιορισμένου ενδιαφέροντος για όσους «αντέχουν» να πληρώσουν το εισιτήριο (το οποίο γενικά κυμαινόταν από 70-110 ευρώ, ανάλογα το σεφ. Δεν το λες ακριβό, αν συνυπολογιστεί ότι το μενού περιέχει και 4 κρασιά, σίγουρα όμως δεν το λες και προσιτό).

«Εννοείται πως βοηθάει, καθώς στις εκδηλώσεις παρευρίσκονται και πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι από το εξωτερικό», μου απαντάει χαμογελαστός, με φόντο τη μαρίνα της Σάνης, και προσθέτει πως «θα ήταν ευχής έργον αντίστοιχες πρωτοβουλίες να πραγματοποιούνται σε ταβέρνες ή μεσαίας δυναμικής εστιατόρια υπό την αιγίδα των τοπικών φορέων. Δεν είναι ανάγκη πάντα δέκα σεφ να δουλεύουν για τριάντα ανθρώπους, μπορούν και δύο να μαγειρεύουν για πενήντα. Για να φας καλά δεν είναι υποχρεωτικό να πληρώσεις ακριβά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις ποιοτικά υλικά».

Μιας και το ζήτημα της προβολής της ελληνικής γαστρονομίας είναι ανεξάντλητο, όπως ήταν αναμενόμενο, η μία κουβέντα έφερε την άλλη. Από όσα άκουσα, υπάρχει μια φράση του που θεωρώ ότι περικλείει τον πυρήνα του διαλόγου για το πώς θα συνδεθεί ο τουρισμός στη χώρα μας με την ελληνική κουζίνα. «Ελληνικότητα όχι για να φωνάζουμε ζήτω η Ελλάδα, αλλά γιατί μαγειρεύουμε με τα προϊόντα που γεννάει ο τόπος μας. Απλά πράγματα».