Ορθοπεταλιές στα Μεσόγεια

00:33 8/8/2013 - Πηγή: Gastronomos

Μια διαδρομή περίπου 50 χιλιομέτρων, που συνδυάζει την αγάπη για το ποδήλατο με την «εξερεύνηση» του αττικού αμπελώνα.

Μια βόλτα στον αμπελώνα που βρίσκεται λίγο έξω από τα όρια της Αθήνας αποκαλύπτει μοναδικές ομορφιές, αν τον εξερευνήσει κανείς είτε με το αυτοκίνητο είτε με το ποδήλατο. Εγώ επέλεξα το δεύτερο, και μάλιστα το καταπληκτικό πράσινο -ασορτί με τα αμπελόφυλλα!- ποδήλατο της Specialized, Roubaix S-Works. Οικολογικό δεν ήταν μόνο το μέσο, αλλά και η αφετηρία της βόλτας, καθώς το πανέμορφο οινοποιείο της οικογένειας

Παπαγιαννάκου είναι χτισμένο βιοκλιματικά, ώστε να καταναλώνει όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια.

Σας συμβουλεύω, όμως, να αφήσετε για το τέλος τη δοκιμή των εξαιρετικών κρασιών του -τόσο το Σαββατιανό όσο και η Ρετσίνα θα αποστομώσουν όσους απαξιώνουν αυτή την ταπεινή ποικιλία-, ώστε με καθαρό μυαλό να κατευθυνθείτε προς το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και την περιοχή που εκτείνεται βόρεια του Μαρκόπουλου.

Η διαδρομή αποκαλύπτει εικόνες απίστευτης ομορφιάς, αφού στο τοπίο εναλλάσσονται μεσογειακά αμπελοτόπια (που θυμίζουν Νότιο Ροδανό), κοντοκλαδεμένες βασιλικές συκιές και ανθισμένες αμυγδαλιές, με φόντο τον πύργο της Βραυρώνας - χτισμένος από τους Βουργουνδούς De La Roche γύρω στο 1250, είναι ένα από τα ελάχιστα οχυρωματικά έργα που η φραγκοκρατία κληροδότησε στα Μεσόγεια.

Ακόμη και αν το ποδήλατό σας είναι δρόμου, σας συνιστώ να διασχίσετε τα 60 μέτρα χωματόδρομου, που θα σας φέρουν στο εκκλησάκι της Παναγιάς του Βαραμπά, το οποίο χρονολογείται στους υστεροβυζαντινούς χρόνους (13ος - 15ος αιώνας μ.Χ.). Ακριβώς μπροστά του εκτείνεται το εντυπωσιακό Cru της οικογένειας Παπαγιαννάκου, με τα γέρικα αμπέλια και τον χαρακτηριστικό σταυρό που -για να παραμείνουμε σε βουργουνδική διάθεση!- θυμίζει το μυθικό Romanee Conti. Έπειτα, κατευθυνόμαστε προς την αρχαία Βραυρώνα. Αξίζει μια στάση εκεί, για να επισκεφτούμε το ναό της Αρτέμιδος, που χρονολογείται στον 8ο - 9ο αιώνα π.Χ.

Στον ήσυχο αμπελώνα των Σπάτων

Η διαδρομή μέχρι τη Ραφήνα μέσω Λούτσας κινείται σε πιο αστικό τοπίο, αλλά δίνει την ευκαιρία για ένα δροσιστικό μπανάκι. Πρέπει όμως προηγουμένως να βεβαιωθούμε ότι κοντά υπάρχει ντους - αλάτι και σέλα είναι ένας συνδυασμός τον οποίο μπορεί να θυμάται κανείς για καιρό!

Δεν είναι μόνο μια βουτιά στη θάλασσα που αποζημιώνει για τη σχετικά αδιάφορη διαδρομή, αλλά και η επίσκεψη στο οινοποιείο της Αναστασίας Φράγκου, που βρίσκεται πάνω στη λεωφόρο Μαραθώνος. Είναι μικρό σε μέγεθος, μεγάλο όμως σε επιδόσεις, γεγονός που αποδεικνύεται είτε αποφασίσετε να δοκιμάσετε την καταξιωμένη Μαλαγουζιά Νέηλυς είτε το συγκλονιστικό Σαββατιανό από εξηντάχρονα αμπέλια.

Αφού ξεδιψάσετε (με σύνεση, εννοείται), μπορείτε να επιστρέψετε από τον ίδιο δρόμο (ακολουθώντας τη λεωφόρο Βραυρώνος μέχρι να συναντήσετε την ταμπέλα του οινοποιείου Παπαγιαννάκου) ή να «χαθείτε» στον ήσυχο αμπελώνα των Σπάτων. Εγώ επέλεξα τη δεύτερη διαδρομή, η οποία περιλαμβάνει δύο απότομες, αλλά μικρές σε μήκος (500 μέτρα), ανηφόρες. Τα ένα-δύο παραπάνω ποτηράκια είχαν ρίξει τις επιδόσεις μου, όμως το Specialized με τις ακαταμάχητες επιδόσεις του ανέλαβε τα... δύσκολα και με άφησε να απολαύσω τα κρυμμένα αμπελοτόπια διαμάντια της περιοχής.

Πάντα ένιωθα μια ιδιαίτερη έλξη για τα κλήματα που είναι διαμορφωμένα σε κύπελλο. Δίνουν πολύ πιο έντονα την αίσθηση του terroir, ειδικά έτσι όπως οι χοντροί κορμοί των παλαιών σε ηλικία αμπελιών ξεπηδούν μέσα από τα ποικιλόμορφα εδάφη της Αττικής. Δυστυχώς, ζούμε στην Ελλάδα, όπου τα φύκια πωλούνται για μεταξωτές κορδέλες - και αντιστρόφως. Γιατί, αν βρισκόμασταν στη Γαλλία, ενδείξεις γεμάτες κύρος, όπως «Vieilles Vignes» ή «Grand Cru», θα κοσμούσαν τις ετικέτες των κρασιών που προέρχονται από όλους αυτούς τους χαρισματικούς αμπελώνες των Σπάτων, της Βραυρώνας, του Μαρκόπουλου αλλά και της Κάντζας.

Αφήνω πίσω, όμως, τις πικρές σκέψεις, αφού πλέον έχω βρεθεί στη λεωφόρο Βραυρώνος και ολοκληρώνω -μετά από περίπου 50 χιλιόμετρα- μια ιδιαίτερη οινοτουριστική βόλτα, γεμάτη υπέροχες εικόνες και θαυμάσια κρασιά. Τα οποία μάλιστα δεν βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά δίπλα στο σπίτι των μισών Ελλήνων!

Η διαδρομή βήμα-βήμα

1. Ξεκινάμε από το πλάι του οινοποιείου Παπαγιαννάκου και, όταν συναντήσουμε τη λεωφόρο Βραυρώνος, κάνουμε αριστερά.

2. Στα 100 μ. στρίβουμε δεξιά προς το Κτήμα Λέχου και στη διχάλα στρίβουμε αριστερά (όχι προς το κτήμα).

3. Στο τέρμα του δρόμου, δίπλα στα υπό κατασκευή φωτοβολταϊκά, στρίβουμε αριστερά, μέχρι να συναντήσουμε το εικονοστάσι (περίπου 1.000 μ.) και το χωματόδρομο που καταλήγει στην Παναγιά Βαραμπά.

4. Γυρνάμε πίσω μέχρι την πρώτη διχάλα και αυτήν τη φορά πάμε αριστερά προς το Κτήμα Λέχου. Δεν στρίβουμε πουθενά μέχρι να βγούμε στη λεωφόρο Βραυρώνος.

5. Αφού κάνουμε μια παράκαμψη 100 μέτρων, για να δούμε την αρχαία Βραυρώνα, ακολουθούμε τις ταμπέλες προς Αρτέμιδα και Ραφήνα, βγαίνουμε στη λεωφόρο Μαραθώνος και στρίβουμε δεξιά προς το Μάτι. Μετά 1.200 μέτρα συναντάμε το οινοποιείο της Αναστασίας Φράγκου.

6. Κάνουμε αναστροφή και, αφού περάσουμε τα φανάρια της Ραφήνας, μετράμε άλλα τέσσερα φανάρια και στρίβουμε αριστερά (υπάρχει ταμπελίτσα για Αρτέμιδα).

7. Διασχίζουμε το γεφυράκι και στο τέλος της ανηφόρας στρίβουμε δεξιά, εκεί όπου η ανηφόρα δείχνει να συνεχίζεται για λίγα μέτρα ακόμη.

8. Κατηφορίζουμε όπως μας πάει ο δρόμος και, όταν συναντήσουμε τη μικρή πλατεία, παίρνουμε την τρίτη έξοδο (σχεδόν στην ευθεία).

9. Στο τέλος του δρόμου στρίβουμε δεξιά (στην Αγίας Ειρήνης) και στα φανάρια συνεχίζουμε ευθεία. Συνεχίζουμε όπως μας οδηγούν οι πινακίδες και κατόπιν στρίβουμε δεξιά για Βραυρώνα.

10. Ανεβαίνουμε την απότομη ανηφόρα, έχοντας μπροστά μας το τηλεπικοινωνιακό «μανιτάρι». Φυσικά, δεν συνεχίζουμε ευθεία, αλλά αριστερά, βλέποντας μπροστά μας τη θάλασσα (το δέντρο στη μέση του δρόμου θα μας βοηθήσει να επισημάνουμε το σημείο).

11. Στρίβουμε δεξιά στη λεωφόρο Βραυρώνος και συνεχίζουμε ευθεία, μέχρι να συναντήσουμε την ταμπέλα του οινοποιείου Παπαγιαννάκου.

Ευχαριστούμε την Kassimatis Cycling (210 41 22 596) για την παραχώρηση του ποδηλάτου Specialized Roubaix S-Works.