«Το Βιδιανό µπορεί να “ταξιδέψει” την Κρήτη εκτός συνόρων»
Η Κρητικιά οινολόγος μάς αφηγείται την προσωπική της περιπλάνηση από το Μπορντό στο Χουδέτσι Ηρακλείου - που την έκανε να αγαπήσει περισσότερο τον τόπο της και τις ποικιλίες του.
Όταν ήταν πιτσιρίκα, το επάγγελμα του οινολόγου είχε για εκείνη την αίγλη του... αστροναύτη. «Άκουγα τον πατέρα μου να μιλάει για ποικιλίες και κλώνους, για οινοποιήσεις και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και θεωρούσα πολύ σπουδαία τη δουλειά του. Ήθελα να του μοιάσω!» Αλλά και από την πλευρά του παππού της, οι επιρροές ήταν ισχυρές. Ο Γιώργος Παπαδάκης, πατέρας της μητέρας της Εύας, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους
Αναπόδραστη, λοιπόν, η ενασχόληση με το αμπέλι για τη Μαρία Ταμιωλάκη, η οποία, ολοκληρώνοντας τις σπουδές της στο λύκειο, έφυγε για το Μπορντό. Εκεί πήρε πτυχίο Βιολογίας και έπειτα Οινολογίας. Η ζωή στη Γαλλία ήταν για εκείνη εμπειρία καθοριστική. «Με άλλαξε ως άνθρωπο. Πήρα γεύση από μια άλλη κουλτούρα που μου ταίριαζε πολύ. Την πειθαρχία των Γάλλων κάποιοι τη λένε μιζέρια. Εγώ την εκτιμώ και τη σέβομαι. Τον μετρημένο τρόπο διασκέδασής τους, τον λιγότερο εξωστρεφή και πιο παρεΐστικο, άλλοι τον χαρακτηρίζουν ξενέρωτο. Για μένα είναι πιο ουσιαστικός».
Άποψη του Οινοποιείου.
Στη γαλλική πόλη η νεαρή Κρητικιά εντυπωσιάστηκε από την οινική κουλτούρα των ντόπιων. «Γνωρίζουν τις ποικιλίες της χώρας τους, “χτίζουν” κάβα, επιλέγουν συνειδητά εμφιαλωμένους οίνους. Στην Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, ο μέσος καταναλωτής ακούει Merlot και νομίζει πως πρόκειται για όνομα κρασιού». Όταν τέλειωσε τις σπουδές της, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με το φημισμένο Château Haut-Brion. Ο πειρασμός να παραμείνει στη Γαλλία ήταν μεγάλος. «Ζούσα σε μια πόλη που μου άρεσε, είχα μια σούπερ δουλειά και τις παρέες μου. Και μολονότι οι γονείς μου ουδέποτε με πίεσαν, τελικά αποφάσισα να επιστρέψω στην Ελλάδα».
Ο αμπελώνας του Κτήματος φτάνει σήμερα τα 50 στρέμματα. Η παραγωγή είναι περίπου 35.000 φιάλες το χρόνο.
Η μετάβαση ήταν απότομη και η προσαρμογή δύσκολη. Από το διάσημo μπορντολέζικο château, βρέθηκε στην Ένωση Ηρακλείου. Γελάει όταν θυμάται την ταλαιπωρία αλλά και τις προκλήσεις εκείνης της περιόδου. Ήταν 2003. Σήμερα, η δουλειά και η ζωή της Μαρίας έχουν πια μπει σε έναν άλλο δρόμο. Ο πατέρας της Μηνάς Ταμιωλάκης έχει ουσιαστικά αποσυρθεί από την οικογενειακή επιχείρηση, αφήνοντας στην ίδια και στον σύζυγό της Δημήτρη Μανσόλα την ευθύνη του βιολογικού αμπελώνα, έκτασης 50 στρεμμάτων στο Χουδέτσι, και του μικρού αλλά σύγχρονου οινοποιείου. Από κοντά τους, ο αδελφός της Μανούσος.
Η Μαρία Ταμιωλάκη με τον σύζυγό της Δημήτρη Μανσόλα, επίσης οινολόγο.
«Το κρασί είναι υπόθεση πολλών γενεών»
Η κουβέντα μας φτάνει στο σήμερα του κρητικού αμπελώνα. Πολλοί μιλούν για μια «οινική επανάσταση». Είναι, άραγε, υπερβολικοί; «Όχι», απαντά η συνομιλήτριά μου. «Ανέκαθεν υπήρχαν αμπέλια στο νησί, αλλά η παραγωγή ήταν μαζική, βιομηχανικής κλίμακας και λογικής. Τα τελευταία χρόνια, νέοι άνθρωποι άρχισαν να ασχολούνται σοβαρά με το κρασί. Σπούδασαν, έμαθαν καλά το αντικείμενο, ταξίδεψαν στον κόσμο και πήραν ερεθίσματα, άνοιξε το μυαλό τους. Έτσι, έσκυψαν στο αμπέλι με μεράκι και φροντίδα, αυξάνοντας την ποιότητα των σταφυλιών. Οι ντόπιοι οινοποιοί γνωρίζουν πλέον καλά ότι για να πουλήσουν ανταγωνιστικά πρέπει να έχουν ποιοτική πρώτη ύλη. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη βελτίωση της τεχνογνωσίας και την ανάπτυξη οινικής κουλτούρας έδωσαν ώθηση στον κλάδο».
Εικόνες από το Οινοποιείο, το οποίο είναι επισκέψιμο όλο το χρόνο.
Στο Κτήμα Ταμιωλάκη καλλιεργούνται το Βιδιανό, η Βηλάνα, το Δαφνί, το Πλυτό, το Θραψαθήρι και το Μοσχάτο Σπίνας - πολύτιμες ποικιλίες της κρητικής γης. Σ’ αυτές έχουν προστεθεί και μερικές κοσμοπολίτικες: Syrah, Merlot, Cabernet Sauvignon, Chardonnay και Sauvignon Blanc. Η καρδιά της Μαρίας... χτυπάει, πάντως, για το Βιδιανό. «Η αξία του έχει φανεί, αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει. Είναι προικισμένη ποικιλία, που μπορείς να τη μεταχειριστείς με ποικίλους τρόπους. Εκτός από φρέσκα κρασιά, έχει δυνατότητα να δώσει εκλεκτούς οίνους παλαίωσης. Αυτό το χάρισμα μόνο μεγάλες ποικιλίες το διαθέτουν. Μπορεί να γίνει η σημαία του κρητικού αμπελώνα, για να βγει εκτός συνόρων, να μας ταξιδέψει».
Η παραγωγή του οινοποιείου φτάνει τις 35.000 φιάλες το χρόνο (6 ετικέτες). Οι εξαγωγές κυμαίνονται στο 20% (Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο και Γερμανία). «Από τα ερυθρά μας, αδυναμία μου είναι η Έκτη Έκδοση, ένα κρασί στιβαρό, παλαίωσης», προσθέτει η Μαρία. «Κάθε ετικέτα μας, όμως, έχει τον δικό της λόγο ύπαρξης και το δικό της κοινό. Το Βιδιανό-Πλυτό, για παράδειγμα, ενώ είναι δύσκολο κρασί για τους Ελληνες καταναλωτές -οι οποίοι βρίσκονται ακόμα στο στάδιο που εντυπωσιάζονται από τα “εύκολα” κρασιά-, έχει μεγάλη απήχηση στους ξένους, που το εκτιμούν ιδιαίτερα».
Η αίθουσα γευσιγνωσίας, άνετη και φινετσάτη.
Η κόρη της σε λίγους μήνες θα γίνει δύο ετών. Πώς φαντάζεται το μέλλον της σε σχέση με την οικογενειακή επιχείρηση; «Δικός μου στόχος μου είναι να αξιοποιήσω τη “μαγιά” που μου κληροδοτήθηκε και -με όραμα και πίστη- να προσθέσω το δικό μου λιθαράκι, να δημιουργήσω κρασιά που να αποτελούν σημείο αναφοράς για την Κρήτη αλλά και την Ελλάδα. Όσο για την κόρη μου; Θα της διδάξω την αγάπη και την αφοσίωση στο αμπέλι - γιατί το κρασί είναι υπόθεση πολλών γενεών»...
Κτήμα Ταμιωλάκη, τηλ. 2810 742 083, www.tamiolakiswines.gr
Βρίσκεται στο Χουδέτσι, 25 χλµ. νότια της πόλης του Ηρακλείου. Είναι ενταγμένο στους Δρόμους του Κρασιού του Νομού Ηρακλείου και παραμένει ανοιχτό στο κοινό όλο το χρόνο.
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Συνταγές
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Gastronomos
- Τελευταία Νέα Gastronomos
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Συνταγές