Η αυτο-αξιολόγηση, το αυτο-γκολ της ΔΟΕ, η 83η Γ.Σ κι ο Σεπτέμβρης της «μεγάλης εξόδου»

09:26 22/6/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Η αυτο-αξιολόγηση, το αυτο-γκολ της ΔΟΕ,

η 83η Γ.Σ κι ο Σεπτέμβρης της «μεγάλης εξόδου»

Ως Ανεξ. Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία, και με την ευθύνη που είχαμε φέτος στο σύλλογο «Αθηνά», δώσαμε από την πρώτη στιγμή τη μάχη για να αλλάξει το κλίμα ηττοπάθειας και επέλασης των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων, αλλά και να δοθεί ένα χτύπημα στον αξιακό πυρήνα της αξιολόγησης στα σχολεία

και τους συναδέλφους. Αγωνιστήκαμε σκληρά για την προαγωγή της ενότητας και της συλλογικής δράσης, που συσπείρωσε τελικά το 95% των συναδέλφων και το 95% των αποφάσεων των συλλόγων διδασκόντων γύρω από τα συλλογικά προτάγματα. Το φωνάζαμε συνεχώς και πριν, αλλά μετά την τρίτη εγκύκλιο και την επιστράτευση έγινε ακόμα πιο φανερό, πως μόνο η συνολικοποίηση της αντιπαράθεσης, απέναντι σε μια κυβέρνηση που αποδείχτηκε αδίσταχτη, ήταν ασφαλής απάντηση. Μια απάντηση που όσο δε δίνεται θα επιτρέπει στη ΔΟΕ να βάζει αυτογκόλ σαν κι αυτό των τελευταίων μηνών για την αυτοαξιολόγηση και να ακυρώνει όχι την ΑΕΕ, αλλά τη δουλειά και τη δράση των συλλόγων και τον αγώνα των συναδέλφων!

Υπηρετώντας την ενότητα στη δράση του συλλόγου, στηρίξαμε το ενιαίο κείμενο της ΔΟΕ για την ΑΕΕ, αν και είχαμε σοβαρές ενστάσεις, για την τακτική της Ομοσπονδίας, τέτοιες που, αν και πρώτη δύναμη, μας έφεραν στη σχετική συνεδρίαση του Δ.Σ σε θέση μειοψηφίας. Υπηρετήσαμε όμως με συνέπεια κι αυτή την απόφαση του συλλόγου: στη ΓΣ, τα σχολεία, στους συλλόγους διδασκόντων, παντού.

Σε πολλά σχολεία, περίπου τα μισά, πάρθηκαν αποφάσεις «υπέρ του ενιαίου κειμένου» σε πολλά όμως το κείμενο δυσκολεύτηκε και δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία. Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, ας μην κλείσουμε τα μάτια. Η διαδικασία της συζήτησης στους συλλόγους διδασκόντων και τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών, τόσο στο σύλλογό μας όσο και σε άλλους συλλόγους της χώρας κάνουν φανερό πως οι ενστάσεις που είχαμε καταθέσει ήταν βάσιμες, παρά τους διθύραμβους για τη ΔΟΕ που παρέθεσε, στην προμετωπίδα ανακοίνωσής της, παράταξη του συλλόγου μας, που ούτε οι παρατάξεις της γαλαζοπράσινης πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας δεν τόλμησαν να καταθέσουν: «Η ΔΟΕ ανταποκρίθηκε (!!!) στη γενική απαίτηση του κλάδου για συλλογική αντιμετώπιση επιβολής της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας. Έστειλε κείμενο στους συλλόγους που αποτελεί κείμενο ενιαίας απάντησης και είναι αποτέλεσμα συζητήσεων και διεργασιών συλλόγων Π.Ε»

Όμως, τις αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων, που δεν υιοθέτησαν το κείμενο της ΔΟΕ, δεν τις καθόρισε μόνο ο φόβος και η κινδυνολογία που ασφαλώς εκπέμφθηκαν άνωθεν, αλλά και τα αμείλικτα ερωτήματα των συναδέλφων για τη στάση της ΔΟΕ που από τη μια δημιουργούσε άλλοθι στην εκδήλωση των συντηρητικών αντανακλαστικών μερίδας συναδέλφων και διευθυντών και από την άλλη ευνοούσε ένα κλίμα αναξιοπιστίας απέναντι στο συνδικάτο και φθοράς στη συσπείρωση που επιτεύχθηκε το χειμώνα.

Ερωτήματα όπως:

Γιατί η ΔΟΕ έστειλε κυριολεκτικά τελευταία στιγμή το κείμενο και μάλιστα άλλο κείμενο από το πολιτικό κείμενο- απάντηση που είχε δεσμευτεί αρχικά πως θα αποστείλει;

Γιατί επέμεναν πως αυτό το κείμενο ήταν κείμενο ακύρωσης στην πράξη της ΑΕΕ, ενώ ήταν κείμενο συμμετοχής;

Τι χρεία είχαν οι στάσεις εργασίας, στις οποίες κληθήκαμε να συμμετάσχουμε, για να μη συνεδριάζουν οι ομάδες της AEE; Και αφού μας καλούσε η ΔΟΕ σε στάσεις εργασίας για να μην παράξουμε έργο για την αυτοξιολόγηση, πώς μας καλούσε μετά να υποβάλουμε εκθέσεις αξιολόγησης μέσω του ενιαίου κειμένου;

Δεν έβλεπαν, η ΔΟΕ και οι υποστηριχτές της γραμμής της, ότι δεν περπατούσαν οι στάσεις εργασίας; Ότι με τη στάση τους δεν έπειθαν μεγάλη μερίδα συναδέλφων, που ναι μεν δεν ήταν υπέρ της αξιολόγησης, αλλά για να βγάλουν την υποχρέωση που τους προέκυψε από την επιστράτευση, κατέφευγαν σε μια όπως-όπως παραγωγή μικρών κειμένων για τις ομάδες της ΑΕΕ;

Δεν κατάλαβε η ΔΟΕ ότι η μεγάλη μερίδα συναδέλφων, που είχε παράξει τα δικά της κείμενα, έβλεπε εχθρικά το κείμενο της ΔΟΕ γιατί τους αναιρούσε και μάλιστα τελευταία στιγμή;

Από την άλλη, δεν κατάλαβαν ότι μια άλλη μερίδα συναδέλφων έβλεπαν επίσης εχθρικά το κείμενο της ΔΟΕ, γιατί με την υπαναχώρηση της, σε σχέση με το είδος του κειμένου που απέστειλε, καλούνταν την τελευταία στιγμή ο κλάδος σε συμμετοχή στις διαδικασίες της ΑΕΕ, ενώ εκείνοι ήταν αντίθετοι;

Γιατί μας έκρυψε την αλήθεια περί του τάχα ενιαίου χαρακτήρα του κειμένου, όταν στη ΔΟΕ συμφώνησαν στην απόφαση αυτή μόνο οι γαλαζοπράσινοι, αξιοποιώντας κείμενα δύο μόνο συλλόγων της Αττικής, ενώ πολλοί σύλλογοι είχαν αντίθετες αποφάσεις;

Γιατί η ηγεσία της ΔΟΕ αγνόησε επί μήνες το αίτημα για κύκλο Γ.Σ των συλλόγων και ολομέλεια Προέδρων, για να βγει συντεταγμένα η γραμμή και η πορεία του κλάδου για την αξιολόγηση και την ευρύτερη μάχη που έχουμε μπροστά μας;

Γιατί η ΔΟΕ, μέχρι τελευταία στιγμή που το Υπουργείο επιχείρησε να ακυρώσει το ενιαίο κείμενο, δημιουργώντας ασυμβατότητα και νέα επαχθή δεδομένα με την ηλεκτρονική φόρμα υποβολής για την ΑΕΕ, δεν απάντησε πολιτικά, αλλά επιχείρησε να αντιμετωπίσει και αυτό ζήτημα ως τεχνικό ενισχύοντας την κινδυνολογία;

Όλα, πιστεύουμε, αυτά τα ερωτήματα βρίσκουν την απάντησή τους στο γραφειοκρατικό και συμβιβασμένο χαρακτήρα του συνδικαλισμού που υπηρετεί η Ομοσπονδία. Που ούτε για μια στιγμή δεν άφησε την αντιπαράθεση να πάρει συνολικά χαρακτηριστικά σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική, που είναι η μόνη εγγύηση για την αποτροπή της αξιολόγησης και του επαγγελματικού μας αφανισμού.

Είναι η πλειοψηφία της ΔΟΕ, συνεπικουρούμενη και από ιδεοληψίες άλλων παρατάξεων, που μας έσυρε φέτος σε 13 μέρες απεργίες στο γάμο του Καραγκιόζη και σε ουκ έστιν αριθμό από στάσεις εργασίας, αλλά αρνήθηκε σε όλη τη διάρκεια της κρίσιμης αυτής χρονιάς να οργανώσει και να συμβάλει σε πανεκπαιδευτικό αγώνα έστω και μιας βδομάδας με αιχμή την αποτροπή της αξιολόγησης και των απολύσεων στο χώρο της εκπαίδευσης.

Αντίθετα, έσπειρε αυταπάτες πως μόνο με καλές νομικές γνωμοδοτήσεις, ένδικα μέσα, συμβολικές παραιτήσεις, δηλώσεις για «παραιτήσεις προσεχώς», προσωπική στάση συναδέλφων και ακτιβισμούς θα μπλοκάρουμε εσαεί την αξιολόγηση που είναι κομβικός στόχος για την πολιτική των μνημονίων!

Το δυστύχημα είναι πως με ολίγη από «πολιτική ανυπακοή» ως προσθήκη, ένα μεγάλο μέρος του ριζοσπαστικού τόξου δε φάνηκε να κινείται και τόσο μακράν της λογικής αυτής. Ένας προϊδεασμός για ό,τι τελικά κυριάρχησε στο κίνημα και φέτος ήταν η στάση δυνάμεων της εκπαιδευτικής αριστεράς στο περσινό συνέδριο της Ομοσπονδίας, που δεν προέκριναν τη συγκρότηση ενός μετώπου αντίστασης κι ενός σχεδίου αγώνα, σύγκρουσης κι ανατροπής, την ώρα που οι πρώτες απολύσεις έφταναν στην εκπαίδευση, η αξιολόγηση έμπαινε στην προμετωπίδα της κυβερνητικής ατζέντας και οι καθηγητές καλούσαν σε πανεκπαιδευτικό μέτωπο και απεργία διαρκείας το Σεπτέμβρη…

Συνεχίσαμε τη μάχη μέχρι το τέλος της χρονιάς, μια μάχη που είναι φανερό πως βρίσκεται σε εξέλιξη, ενώ απερίφραστα εκτιμάμε πως η συνολική γραμμή της ΔΟΕ, αλλά και οι κορόνες για ανυπακοή χωρίς ανάπτυξη αγώνων δεν ευστόχησαν. Σημαντικές θα χαρακτηρίζαμε τις στιγμές που, μαζί με το κίνημα, δώσαμε κι εμείς όλες μας τις δυνάμεις για να ακυρώσουμε τα σεμινάρια της ντροπής για την αξιολόγηση που απευθύνονταν στους διευθυντές των σχολείων. Η συσπείρωση τόσων συναδέλφων και η μαζική συμμετοχή τους στα μπλόκα των σχολείων σχολείων νομιμοποίησε ηθικά και πολιτικά τις αποφάσεις ακύρωσης των σεμιναρίων και δικαίωσε τη γραμμή αντίστασης που επιλέχτηκε. Από τη μεριά μας, θέλουμε να συμβάλλουμε, ώστε η μαχόμενη εκπαίδευση να καταγάγει μικρές αλλά σημαντικές νίκες, που να λειτουργούν ως παρακαταθήκη για τη μεγάλη σύγκρουση που πρέπει να αναλάβουμε. Εμείς δεν καλλιεργούμε αυταπάτες ότι στα σεμινάρια αυτά ακυρώσαμε την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Δηλώνουμε όμως πως, αγωνιζόμενοι για τη μεγάλη σύγκρουση και την ανατροπή αυτής της αντιεκπαιδευτικής λαίλαπας, δεν πρόκειται να επιτρέψουμε σε κανέναν μηχανισμό και σε κανέναν αξιολογητή να «επιμορφώνει» ή να οργανώνει απρόσκοπτα τη σφαγή των αμνών στον κλάδο και να ανοίγει την κερκόπορτα της ομηρίας, της χειραγώγησης και των απολύσεων στο χώρο της εκπαίδευσης. Ας μας βρίσκουν λοιπόν συνεχώς μπροστά τους!

Στο συνέδριο της ΔΟΕ θα παλέψουμε να υλοποιηθεί η απόφαση της πρόσφατης τακτικής μας Γενικής Συνέλευσης και να συγκροτήσουμε ένα ευρύ μέτωπο αγώνα που, χωρίς άλλη καθυστέρηση, θα οργανώσει τη σύγκρουση με το βαθύ πυρήνα της πολιτικής των μνημονίων και την αδίστακτη κυβέρνηση που την εφαρμόζει.

Που θα προάγει όλα τα επεισόδια αντίστασης της προηγούμενης περιόδου σε μια πιο συνολική αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική, ως το μόνο πια δρόμο για να αποτρέψουμε τα εφιαλτικά σενάρια που εξυφαίνονται για τη νέα χρονιά με την ατομική αξιολόγηση, τις απολύσεις, τις μετακινήσεις, τη χειραγώγηση και την εργασιακή τρομοκρατία.

Ώστε η 83η ΓΣ της ΔΟΕ, να οργανώσει πανεκπαιδευτικό αγώνα και απεργία διαρκείας με ορίζοντα το Σεπτέμβρη, που θα απευθύνεται και σε άλλους χώρους εργαζομένων και που αποτελεί τη μόνη αναγκαία αγωνιστική επιλογή των κλάδων που βρίσκονται στα πρόθυρα του επαγγελματικού τους αφανισμού, αλλά και όλης της κοινωνίας.

Καλούμε όλες τις δυνάμεις του αγώνα και τους αντιπροσώπους της 83ης Γ.Σ να συντονιστούμε σε μια τέτοια προοπτική.

anexar.rizos.protov @gmail.com

Tags: ανεξάρτητη ριζοσπαστική πρωτοβουλία Tweet

View the discussion thread.