Η ΠΟΣΙΠΣ για την αντιπαράθεση της προσχολικής αγωγής και τα επιχειρήματα της ΔΟΕ

07:11 24/11/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Με ιδιαίτερη απορία παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες, ο διάλογος για την Προσχολική Αγωγή, που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, να περιορίζεται σε μια αντιπαράθεση συνδικαλιστικών οργανώσεων εκπαιδευτικών (ΔΟΕ) με το υπουργείο Παιδείας.

Ιδιαίτερα όταν μοναδική πτυχή αυτής της της αντιπαράθεσης, αποτελεί η ένταξη των προνηπίων (τεσσάρων ετών), στην υποχρεωτική εκπαίδευση και ο συνακόλουθος άμεσος διορισμός νηπιαγωγών, για τη στελέχωσή

της.

Είμαστε οι τελευταίοι που θα αμφισβητήσουμε συνδικαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα οποιουδήποτε φορέα. Απορούμε όμως, ποιος μπορεί να επιτρέψει σε συνδικαλιστικούς φορείς του Δημοσίου :

1. Να υποχρεώνουν το υπουργείο Παιδείας να αποκλείσει από κάθε διάλογο, χιλιάδες ιδιωτικές και δημοτικές δομές, που ασκούν σήμερα με ιδιαίτερο αίσθημα ευθύνης, το έργο της Προσχολικής Αγωγής.

2.Να ορίζουν ως παιδαγωγούς μόνο όσους περιλαμβάνουν οι σύλλογοί τους και να απαξιώνουν ως εν γένει «βοηθητικό προσωπικό και ειδικό επιστημονικό προσωπικό», τους Βρεφονηπιοκόμους (πτυχιούχους ΑΤΕΙ) και σειρά απαραίτητων επιστημονικών ειδικοτήτων και Τεχνών (Ψυχολογία, Πληροφορική, Ξένες Γλώσσες, Εικαστικά, Μουσική, Χορός κ.α.)

3.Να σπεύδουν να προλάβουν την «υποχρεωτικότητα», όταν η σαρωτική πλειοψηφία των 43 ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών συστημάτων, που μετέχουν στο «Erasmus», εντάσσει τα παιδιά στην υποχρεωτική εκπαίδευση, στα πέντε, τα έξι ή και τα επτά έτη. Τι αναλογίες έχουν με τη χώρα μας το Λουξεμβούργο, η Βόρεια Ιρλανδία και καντόνια της Ελβετίας, που είναι τα μόνα που ξεκινούν από τα τέσσερα έτη;

4.Να βάζουν εμπόδια και στην καθολικότητα και την προσβασιμότητα, προς τις οποίες μας προτρέπουν και η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι διεθνείς εκπαιδευτικοί οργανισμοί.

5. Ρωτάμε επίσης : Ποιος οφελείται από συνδικαλιστικές επισπεύσεις, που οδηγούν το 80% των ιδιωτικών δομών και το σύνολο σχεδόν των δημοτικών στο κλείσιμο; Οι χιλιάδες Νηπιαγωγοί, Βρεφονηπιοκόμοι και εργαζόμενοι που θα μείνουν άνεργοι; Ή τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που θα μείνουν χωρίς πρόσβαση στην προσχολική αγωγή, όταν σύμφωνα με την ΚΕΔΕ λείπουν 110.000 θέσεις στα δημόσια Νηπιαγωγεία;

6. Ποιος καταργεί αυτόματα την μέσω ΕΣΠΑ, επιλογή των γονέων, για την δομή που εξασφαλίζει την πιο προσβάσιμη και παιδαγωγικά επαρκή λύση για το παιδί τους;

7. Ποιός αδιαφορεί αν τις ώρες που ο γονιός δουλεύει και το δημόσιο Νηπιαγωγείο αργεί, τα παιδιά καταδικάζονται να μείνουν «μόνα στο σπίτι», με σοβαρές συνέπειες για τη γνωστική και συναισθηματική τους εξέλιξη; Ποιος δεν βλέπει ότι με βάση το σημερινό ωράριο του Δημόσιου Νηπιαγωγείου, η εργαζόμενη οικογένεια αγωνιά, ποιος θα πάρει το παιδί από το σχολείο στη μία το μεσημέρι, ποιος θα το κρατήσει Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι, αλλά διεκδικεί και μείωση του ωραρίου των Νηπιαγωγών (!) από το τετράωρο που είναι σήμερα;

8. Ποια είναι η «Δωρεάν Παιδεία» του δημόσιου Νηπιαγωγείου, μέχρι τη μία το μεσημέρι; Εκείνη που αδιαφορεί για την ενότητα της ημέρας της προσχολικής ζωής; Εκείνη που σχολιοποιεί ανεξέλεγκτα τετράχρονα παιδιά, αδιαφορώντας για την εκπαιδευτική ποικιλομορφία που απαιτείται, αδιαφορώντας για το διαφορετικό προφίλ συναισθημάτων, δεξιοτήτων και ανάπτυξης, που κάθε παιδί οικοδομεί;

Δεν επιθυμούμε να αντιδικήσουμε με κανέναν. Με ευθύνη όμως απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, που εμπιστεύονται σήμερα τη σύγχρονη, ποιοτική εκπαίδευση των ιδιωτικών δομών τονίζουμε :

Κανείς δε μπορεί να περιφράσσει τη «δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 στο δημόσιο Νηπιαγωγείο», όπως απαιτεί η ΔΟΕ, όταν ο υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι το μόνο που θα επέτρεπε η σημερινή υλικοτεχνική υποδομή του Δημοσίου είναι «Να γίνει πιλοτικά σε ορισμένες περιοχές, σε διάφορα μέρη, ανάλογα με τις υπάρχουσες υποδομές».

Με εκτίμηση

Διοικητικό Συμβούλιο ΠΟΣΙΠΣ

ΠΟΣΙΠΣ