Και γ#$%@ τις ενότητες! του Γιάννη Καλογιάννη

07:55 8/9/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Ω Θεέ μου πώς καταντήσαμε εμείς οι εκπαιδευτικοί. Ευτυχώς που κανείς έξω από την κοινωνία δεν ασχολείται μαζί μας. Έτσι και έβλεπαν τι κάνουμε, θα μας είχαν στήσει σε ένα τοίχο και θα μας έφτυναν συνέχεια.

Εδώ και μέρες τώρα που αλλάζουν οι αναθέσεις (τον τρόπο δεν θα τον σχολιάσω, αλλά το Υπουργείο τη δουλειά του κάνει. Ψάχνει να καλύψει τα κενά με διάφορους τρόπους για να γλυτώσουν λεφτά), εδώ μέσα στο αγαπητό Αλφαβήτα τριών ειδών άρθρα βλέπω συνέχεια:

1. Αερολογίες από παλαιούς, νυν και wannabe συνδικαλιστές για τις «δράσεις»

μας. Μιλάμε οι άνθρωποι κάνουν copy paste αυτά που λένε που είναι τόσο απαρχαιωμένα όσο και τα μνημεία της Αμφίπολης. Να δράσουμε, να ορθώσουμε τα στήθη μας, να πάμε μπροστά, πορείες, απεργίες, δράσεις, μέτωπο, και ούτε μισή λέξη για οτιδήποτε ουσιαστικό. Τι να πω, ότι χαίρομαι που ετοιμάζονται να περάσουν νόμο που θα λέει για απεργία από το 50% + 1; Τόσο κατάντια ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ.

2. Κλάψα (τραγική όμως, μιλάμε ούτε καν Ξανθόπουλος ή Μάρθα Βούρτση) από φτωχούς πλην τίμιους μεροκαματιάρηδες που παρακαλούν το τέρας να μην τους καταβροχθίσει. Ο κάθε ένας βγαίνει και κλαίγεται για την δική του αιτία, χωρίς να καταλάβει ότι το τέρας (το οποιοδήποτε θεωρεί κάποιος σαν τέρας) ΧΑΙΡΕΤΑΙ όταν κλαίγεται και τον κατασπαράσσει αλύπητα. Μιλάμε για πολύ κλάμα όμως. Είναι σαν ένας σαδιστής να σε σπάει στο ξύλο και εσύ, αντί να κοιτάξεις να ξεφύγεις, τρως το ξύλο με δάκρυα στα μάτια και του λες «σε παρακαλώ λυπήσου με, καλέ μου σαδιστή!!».

3. Ανελέητη επίθεση των κλάδων που θίγονται από την εκάστοτε μετατόπιση των αναθέσεων. Φυσικά όταν θίξουν τον δικό μας κ***, μόνο τότε μιλάμε. Ξαφνικά οι μαθηματικοί τώρα θυμήθηκαν να αντιδράσουν, τώρα που έδωσε στους πληροφορικούς τα μαθηματικά. Ξαφνικά οι φυσικοί θυμήθηκαν την φυσική τώρα που τους την πήραν οι ΠΕ 12 οι οποίοι έχουν πτυχίο φυσικής. Ξαφνικά οι φιλόλογοι θυμήθηκαν την ιστορία όταν κάποτε την πέταγαν στους νεοδιόριστους. Ξαφνικά οι πληροφορικοί το βούλωσαν (μια που τώρα βολεύτηκαν) ενώ παλιά ήταν λαλίστατοι (ένας άτυχος μαθηματικός έγραψε ένα άρθρο διαμαρτυρίας εδώ και έπεσαν πάνω του όλοι να τον φάνε όπως πέφτει ένα κοράκι σε ένα νεκρό ζώο….) Ξαφνικά οι καθηγητές ξένων γλωσσών πήραν πάλι την ιστορία και τώρα λένε γιατί να την πάρουν και οι άλλοι. Ξαφνικά οι γυμναστές πήραν +1 ώρα στην Τρίτη λυκείου και σταμάτησε ως δια μαγείας η γκρίνια, ενώ πέρυσι με την αλλαγή των μαθημάτων ήταν όλο διαμαρτυρίες. Ξαφνικά οι της Οικιακής Οικονομίας πήραν τη Γεωγραφία και

έπεσαν οι φυσικοί να τους φάνε. Ξαφνικά όλοι οι κλάδοι λένε για τους όλους τους άλλους ότι είναι ανίκανοι, αμόρφωτοι, ακατάλληλοι!!

Ξαφνικά όλοι οι κλάδοι γίναμε ικανότεροι από οποιονδήποτε άλλον να διδάξουμε ένα μάθημα ξεχνώντας ότι, το μόνο που έχουμε είναι 4 χρόνια σε ένα πανεπιστήμιο; Αλίμονο, τι επιπέδου μόρφωση έχουμε! Νομίζουμε ότι με 50 μαθήματα που περάσαμε γίναμε οι θεοί της έδρας!! Ότι είμαστε εμείς και άλλος κανείς!

Που είναι ο όρκος που δώσαμε όλοι για πίστη στην πατρίδα;

Που είναι το διαίρει και βασίλευε που τόσο ψεύτικα διδάσκουμε στα παιδιά;

Πού είναι η ενότητα που διακηρύσσουμε;

Που είναι το ήθος που πρέπει να έχει ένας που φέρει τον τίτλο του καθηγητή;

Που είναι η μόρφωση που υποτίθεται ότι έχουμε και μεταδίδουμε;

Να το ήθος μας αγαπητοί. Πέφτουμε σαν τα κοράκια στον πιο αδύναμο (κατά τα άλλα κατηγορούμε τα «κοράκια» που θέλουν τα σπίτια μας; Μας αξίζει να μένουμε σε σπίτια; Ούτε για τσαντίρι δεν κάνουμε). Αλίμονο. Στην εποχή των παχουλών αγελάδων τι ψευδαίσθηση ενότητας και ομόνοιας! Στην εποχή που έρεε το χρήμα τι ψεύτικη καλοσύνη και ομογένεια και αγάπη!! Και τώρα, στα δύσκολα, πόσο φριχτά φάνηκε το πραγματικό μας πρόσωπο! Πόσο χαμηλού επιπέδου η νοημοσύνη μας, να βρίζουμε ο ένας τον άλλο, να τρέχουμε να αποκτήσουμε «προσόντα» (της κακιάς ώρας, κάτι πτυχία με μηδενικό αντίκρισμα στην πραγματική επιστήμη) για να φάμε τον συνάδελφό μας στην επερχόμενη αξιολόγηση! Πόσο τραγική εφαρμογή του διαίρει και βασίλευε!

Και κατά τα άλλα, σε λίγο όλο και κάποιο άρθρο συνδικαλιστή θα δω με κάλεσμα για πορεία, ενότητα, και τα συναφή. Τι ειρωνεία τραγική!

Πάρτε το χαμπάρι αγαπητοί μου. Σε τέτοιες καταστάσεις φαγωμάρας μεταξύ μας ισχύει ο νόμος της ζούγκλας, κερδίζει ο ισχυρότερος. Και εμείς είμαστε οι πιο ανίσχυροι που υπάρχουν γιατί νομίζουμε ότι κάτι είμαστε.

Έχουμε γίνει οι χειροτέρου επιπέδου υπάλληλοι. Ουαί ημίν. Πρέπει να πάρουμε τα πτυχία μας, να τα φτύσουμε και να τα τρίψουμε στα μούτρα μας συνάδελφοι μήπως και συνέλθουμε. Διότι μας περιμένει o πάτος της θάλασσας.

Γιάννης Καλογιάννης

Tags: αναθέσεις μαθημάτωναναθέσειςκαθηγητεςεκπαιδευτικοί Tweet

View the discussion thread.