Μερικές σκέψεις για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, του Αντώνη Μητσάκου

17:21 6/10/2012 - Πηγή: Alfa Vita

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}

ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι μια διαδικασία ιδιαίτερα δύσκολη. Γι’ αυτό η όποια προσπάθεια γίνεται να βρεθεί ένα, κατά το δυνατόν, αντικειμενικό και κοινά αποδεκτό σύστημα αξιολόγησης χρήζει προσοχής Είναι σαφές ότι η συνέπεια στο διοικητικό έργο ενός υπαλλήλου μπορεί εύκολα να ελεγχθεί.

Το εκπαιδευτικό έργο, ωστόσο, δεν μπορεί εύκολα να μετρηθεί με αντικειμενικά κριτήρια. Ένας γραπτός διαγωνισμός πάνω στο γνωστικό αντικείμενο και στη διδακτική -τύπου ΑΣΕΠ-, θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη κατοχής γνώσεων, αλλά δε θα πιστοποιούσε την ικανότητα μετάδοσης αυτών προς τους μαθητές. Από την άλλη, η διδασκαλία του μαθήματος παρουσία ενός αξιολογητή θα ενέπλεκε στη διαδικασία, σε μεγάλο βαθμό, τον ανθρώπινο παράγοντα, πράγμα που θα καθιστούσε την αξιολόγηση υποκειμενική.
Η λύση πρέπει να είναι κοντά σε ένα μεικτό σύστημα που θα περιορίζει, όσο είναι δυνατό την υποκειμενικότητα, αλλά δε θα αγνοεί εντελώς την ικανότητα μετάδοσης της γνώσης από την πλευρά του εκπαιδευτικού. Το που θα βρεθεί η χρυσή τομή θα μπορούσε να το ορίσει ο αξιόπιστος διάλογος, ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Ο αποκλεισμός της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, από τις προσκλήσεις του υπουργείου για την κατάρτιση επιτροπής που θα προτείνει ένα σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, είναι κάτι που θα έπρεπε να στηλιτευτεί από τις ομοσπονδίες. Όμως αυτές επέλεξαν το δρόμο της μετωπικής αντιπαράθεσης και την άρνηση απέναντι σε κάθε μορφή αξιολόγησης. Αυτή η στάση μπορεί να έχει διπλό κόστος. Από τη μια θα τεθούμε αντιμέτωποι με την ίδια την κοινωνία και από την άλλη θα αφήσουμε την πολιτική ηγεσία και την τρόικα να «κάνουν παιχνίδι» μόνες τους αποφασίζοντας για εμάς, χωρίς εμάς.
Αλήθεια, τι θα απαντήσουμε στο γονιό που βλέπει ότι οι ίδιοι οι αξιολογητές των παιδιών του απορρίπτουν μετά βδελυγμίας τη δική τους αξιολόγηση; Πως είμαστε θεοί και ως εκ τούτου δεν μπορεί κανείς να μας αξιολογήσει; Τι θα απαντήσουμε στο συνάδελφο όταν μας φέρουν ένα επαχθές σύστημα αξιολόγησης, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της τρόικας και άσχετο με τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της αξιολόγησης; Συγγνώμη αλλά δεν ήμασταν εκεί; Αρκεί αυτό για να διώξουμε τις ευθύνες από πάνω μας;
Επιπλέον τίθεται ένα ερώτημα, σχετικά με το που ήμασταν όταν ψηφιζόταν το ενιαίο μισθολόγιο; Τότε πέρασε η διάταξη που αναφέρει ότι για να πάει κάποιος στον επόμενο βαθμό και να ανέλθει οικονομικά πρέπει να αξιολογηθεί. Τότε η αντίδραση ήταν μια εθιμοτυπική απεργία. Τώρα ζητάμε από τους συναδέλφους να μείνουν οικονομικά στάσιμοι για να μην περάσει η αξιολόγηση που ήδη έχει περάσει; Ή μήπως θέλουμε να δώσουμε πάτημα στο υπουργείο να παγώσει τους μισθούς μας;
Και κάτι ακόμα. Είναι γνωστό ότι αν δεν βρεθεί σύντομα ένα ικανοποιητικό σύστημα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, τότε προβ