Σκέψεις και προβληματισμοί ενός γονέα του 18ου Νηπιαγωγείου Αμαρουσίου

16:07 16/7/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Η σχολική χρονιά έχει τελειώσει. Τα παιδιά μας νήπια και προνήπια ολοκλήρωσαν με επιτυχία το σχολικό έτος γεμίζοντας μας με περηφάνια και συγκίνηση.

Αντιθέτως, μόνο περηφάνια και συγκίνηση δε μας γέμισε η συμπεριφορά των αρμοδίων φορέων καθόλη τη διάρκεια του σχολικού έτους στην προσπάθεια μας να διατηρήσουμε την εύρυθμη και ομαλή συστέγαση του 18ου νηπιαγωγείου και του 18ου δημοτικού σχολείου Αμαρουσίου.

Συγκεκριμένα, εισπράξαμε συμπεριφορές και συναισθήματα ως γονείς του 18ου νηπιαγωγείου Αμαρουσίου στην πρώτη μας επαφή με το γονεϊκό συνδικαλιστικό κίνημα

εντός του Δημόσιου σχολείου, οι οποίες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το γνωστό απόφθεγμα του Ν. Καζαντάκη:
“Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.”
Πολλές φορές γίναμε μάρτυρες μιας αντιδικίας μεταξύ του Δήμου Αμαρουσίου και της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Β’ Αθηνών στο ποιος είναι υπεύθυνος ή όχι για την τύχη των παιδιών μας. Ασκήθηκαν πιέσεις από τους γονείς και των 2 σχολικών κοινοτήτων, ζητήθηκαν απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα, όμως, ουδέποτε οι αρμόδιοι φορείς έδωσαν σαφείς και υπεύθυνες απαντήσεις ως όφειλαν. Μέχρι και η Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δεν κατάφερε να δώσει λύση στο “πρόβλημα”.

Συμπεριφορές Πόντιου Πιλάτου, δηλαδή, αντιμετωπίσαμε σχεδόν από όλους τους αρμόδιους φορείς!!

Παρόλα αυτά όλοι αναρωτιόμασταν κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους πώς όλο αυτό το μεγάλο πρόβλημα προέκυψε τόσο έντονα και επιτακτικά εφέτος και αναγκαστήκαμε να ζήσουμε όλο αυτό το «θέατρο του παραλόγου»!

Είναι αξιοσημείωτο το πόσο επίμονα ζητείται η μεταστέγαση ενός ολόκληρου νηπιαγωγείου που εξυπηρετεί 50 οικογένειες της περιοχής σε ένα άλλο νηπιαγωγείο, που εξυπηρετεί ανάγκες άλλων δημοτών του Αμαρουσίου, ειδικά σε μια περίοδο μετάβασης στην υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση. Ο κοινός νους θα σκεφτόταν εύλογα ότι μια πετυχημένη εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου, προϋποθέτει αύξηση των δομών προσχολικής εκπαίδευσης και όχι τη μείωσή τους!

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω; Το πιο δυσάρεστο συναίσθημα από όλα… ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ γιατί δε θέλησαν κάποιοι από αυτούς που έχουν, όχι μόνο την δύναμη, αλλά και την υποχρέωση να κάνουν τη δουλειά τους, να πάρουν γενναίες και δίκαιες αποφάσεις.

Φοβάμαι ότι οι κοντόφθαλμες και σολομώντειες λύσεις της μεταστέγασης του 18ου νηπιαγωγείου αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε κατάργηση και του 18ου δημοτικού σχολείου και πολύ αμφιβάλλω αν όλοι αυτοί που σήμερα σηκώνουν την παντιέρα της απομάκρυνσης του, τότε θα αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης τους.

Κάνοντας, λοιπόν, μία ανασκόπηση όλων όσων διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια του έτους καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μόνο μία επιλογή:

- Ανέγερση του νέου κτιρίου του 18ου νηπιαγωγείου Αμαρουσίου άμεσα,

- Διατήρηση του 18ου νηπιαγωγείου εντός του σημερινού κτιρίου ως την ανέγερση του νέου κτιρίου και οριοθέτηση/διαμόρφωση των χώρων του, σεβόμενοι αφενός την ψυχική υγεία των φετινών προνηπίων που έτσι δε θα χρειαστεί να αλλάξουν σχολικό περιβάλλον ως νήπια και αφετέρου τους γονείς εκείνων των παιδιών που θα πρέπει να τα μοιράζουν σε δύο σχολικές μονάδες ταυτόχρονα.

Έχοντας την πεποίθηση ότι το δίκαιο αίτημα μας θα εισακουστεί έστω και την τελευταία στιγμή, σας εύχομαι καλό καλοκαίρι!

18ο νηπιαγωγείο Αμαρουσίουσκέψειςγονέαςπροβλήματα στα σχολεία