Θητεία... απένταρου για πολλούς οπλίτες

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}
Του Γιαννη Ελαφρου

«Υπήρχαν πολλά παιδιά στη μονάδα, που δεν είχαν ούτε ένα ευρώ στην τσέπη για να βγουν έξοδο. Στρατευμένοι έκαναν και τρεις μήνες να βγουν από το στρατόπεδο, ενώ σχεδόν όλοι έβγαιναν μόνο τις Κυριακές. Οταν δεν είχαν υπηρεσία, γυρνούσαν σαν τις άδικες κατάρες μέσα στο στρατόπεδο, ενώ καμιά φορά όσοι είχαμε κάνα φράγκο παραπάνω παίρναμε σουβλάκια για την παρέα». Ο Κυριάκος Νασόπουλος απολύθηκε από τον στρατό τον Ιούλιο.

Οι εικόνες που μεταφέρει από τη θητεία του στον Εβρο είναι σκληρές. Καθώς όλο και περισσότεροι γονείς βρίσκονται στην ανεργία ή αντιμέτωποι με τον εφιάλτη ενός οικογενειακού προϋπολογισμού που δεν βγαίνει, τα στρατευμένα παιδιά τους περνούν του... απένταρου τη θητεία. Προφανώς, τα 8,80 ευρώ, ο μηνιαίος μισθός των άγαμων οπλιτών, δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες. «Η κατάσταση είναι δραματική. Πολλές φορές συνάδελφοι ζητούσαν δύο ευρώ για να αγοράσουν χαρτί υγείας ή οδοντόκρεμα», συμπληρώνει.

Oχι μόνο οι έξοδοι, ακόμα και οι άδειες δεν αξιοποιούνται από πολλούς οπλίτες. «Είχαμε περιπτώσεις που ζητούσαν από τον διοικητή να τους δώσει όλη την άδεια μαζεμένη στο τέλος της θητείας, για να φύγουν μία φορά. Οι περισσότεροι σκέφτονταν τα έξοδα του ταξιδιού, κάποιοι ήθελαν να βοηθήσουν με κάποια δουλειά ή μεροκάματο το σπίτι τους», λέει ο Κώστας, που απολύθηκε πρόσφατα κι αυτός. Ετσι, αρκετοί στρατεύσιμοι κάνουν μήνες να δουν τους δικούς τους.

«Το τι θα κάνουμε με τις ημέρες αδείας που μας είχαν μείνει, αφού είχαν λήξει οι τρεις κάρτες επιβίβασης που παρέχει ο στρατός, ήταν το μεγάλο θέμα συζήτησης. Πολλοί δεν μπορούσαν να τις πάρουν ή ζητούσαν να τις \"κολλήσουν’’ όλες μαζί στο τέλος, κάτι που δεν γινόταν εύκολα», λέει ο Κ. Νασόπουλος. Ο ίδιος χρειάστηκε να δαπανήσει 500 ευρώ στο διάστημα της θητείας του για εισιτήρια. Οι κάρτες επιβίβασης, δηλαδή τα πληρωμένα από τον στρατό εισιτήρια, καλύπτουν τρεις μετακινήσεις «πήγαινε - έλα», έναντι πέντε παλαιότερα.

Επιπλέον, σε ορισμένες μονάδες υπάρχει κωλυσιεργία στη διάθεση των καρτών επιβίβασης. Η συντήρηση ενός στρατευμένου οπλίτη είναι δυσβάσταχτο έξοδο για όλο και περισσότερους. «Κάνοντας σκληρές οικονομίες, δεν μπορούσα να βγάλω τον μήνα με λιγότερα από 200 250 ευρώ. Και δεν είμαι καπνιστής», λέει ο Κ. Νασόπουλος. «Σε πολλές μονάδες η ποιότητα και η ποσότητα του φαγητού έχει υποβαθμιστεί πολύ και οι φαντάροι αναγκάζονται να συμπληρώνουν τη διατροφή τους απ’ έξω. Στις περιπτώσεις αυτές τα έξοδα μεγαλώνουν πολύ», σημειώνει ο Κώστας.

Αποκορύφωμα των δύσκολων συνθηκών που βιώνουν οι στρατευμένοι είναι το περιστατικό που γράφτηκε σε επαρχιακή εφημερίδα πρόσφατα («Πατρίς» του Πύργου): φαντάροι που απολύθηκαν συνέχισαν να κοιμούνται στο στρατόπεδο, μέχρι να βρει χρήματα η οικογένειά τους για να γυρίσουν σπίτι!

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1/9/2012

Keywords
Τυχαία Θέματα