Βαρουφάκης: Πώς έγινα ένας ασυνεπής μαρξιστής;

17:19 18/2/2015 - Πηγή: Alfa Vita

Στην ανάλυση της κρίσης, τη συνεργασία του με τον Γ. Παπανδρέου αλλά και τη σχέση του με Μαρξισμό, αναφέρεται με άρθρο του ο Γιάννης Βαρουφάκης, στον Guardian. Μετάφραση από το thetoc.gr

Πριν γίνει πολιτικός, ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο εικονοκλάστης Έλληνας υπουργός Οικονομικών που έχει βρεθεί στο επίκεντρο του πρόσφατου αδιέξοδου

της Έυρωζώνης, έγραψε μια δριμεία περιγραφή της λειτουργίας του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και μίλησε για το πώς η αριστερά μπορεί να μάθει από τα λάθη του Μαρξ, γράφει η εφημερίδα στην εισαγωγή του άρθρου του Έλληνα Υπουργού, το οποίο είναι βασισμένο σε παλιότερη διάλεξη του.

«Το 2008, ο καπιταλισμός είχε τον δεύτερο παγκόσμιο σπασμό του. Η οικονομική κρίση ξεκίνησε μια αλυσιδωτή αντίδραση που ώθησε την Ευρώπη σε ένα καθοδικό σπιράλ που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα . Η παρούσα κατάσταση στην Ευρώπη δεν είναι απλώς μια απειλή για τους εργαζόμενους, για τους μη κατέχοντες, για τους τραπεζίτες, για τις κοινωνικές τάξεις ή ακόμα και για τα έθνη. Όχι, η σημερινή στάση της Ευρώπης δημιουργεί μια απειλή για τον πολιτισμό όπως τον ξέρουμε .

Αν πρόγνωση μου είναι σωστή και δεν αντιμετωπίζουμε απλώς μια άλλη κυκλική ύφεση που θα ξεπεραστεί σύντομα, το ερώτημα που τίθεται για τους ριζοσπάστες είναι: αν θα πρέπει να χαιρετίζουμε αυτή την κρίση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού ως μια ευκαιρία για να τον αντικαταστήσουμε με ένα καλύτερο σύστημα; Ή θα έπρεπε να ανησυχήσουμε τόσο ώστε να ξεκινήσουμε μια εκστρατεία για τη σταθεροποίηση ευρωπαϊκού καπιταλισμού;»

«Για μένα, η απάντηση είναι σαφής. Η κρίση της Ευρώπης είναι πολύ λιγότερο πιθανό να γεννήσει μια καλύτερη εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό από το να απελευθερώσει επικίνδυνα οπισθοδρομικές δυνάμεις που έχουν την ικανότητα να προκαλέσουν μια ανθρωπιστική λαίλαπα, ενώ σβήνουν την ελπίδα για προοδευτικές κινήσεις για τις επόμενες γενιές, που έρχονται.

Για την άποψη αυτή έχω κατηγορηθεί, από καλοπροαίρετες ριζοσπαστικές φωνές, ως «ηττοπαθής» που προσπαθεί να σώσει ένα αδικαιολογητο Ευρωπαϊκό κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Αυτή η κριτική, οφείλω να ομολογήσω, πονάει. Και πονάει επειδή περιέχει ψίγματα αλήθειας.»

«Συμμερίζομαι την άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο δημοκρατικό έλλειμμα που, σε συνδυασμό με την άρνηση της ελαττωματικής αρχιτεκτονικής της νομισματικής ένωσης της, έχει βαλει τους λαούς της Ευρώπης σε μια πορεία μόνιμης ύφεσης. Παραδέχομαι επίσης την κριτική ότι εργάζομαι πάνω στην παραδοχή πως η αριστερά ήταν, και παραμένει, ξεκάθαρα ηττημένη. Ομολογώ ότι θα προτιμούσα να προωθώ μια ριζοσπαστική ατζέντα, με στόχο την αντικατάσταση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού από ένα διαφορετικό σύστημα.

Ωστόσο, ο στόχος μου εδώ είναι να προσφέρω ένα παράθυρο στην άποψή μου για έναν απεχθή ευρωπαϊκό καπιταλισμό του οποίου η κατάρρευση, παρά τα πολλά δεινά του, θα πρέπει να αποφευχθεί με κάθε κόστος. Είναι μια ομολογία με στόχο να πείσει τους ριζοσπάστες ότι αναλαμβάνουμε μια αντιφατική αποστολή: να διακόψουμε την ελεύθερη πτώση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, προκειμένου να αγοράσουμε το χρόνο που χρειάζεται για να διατυπώσουμε την εναλλακτική του. »

...

«Μετά την επιστροφή μου στην Ελλάδα το 2000, συνεργάστηκα με τον μελλοντικό πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, με την ελπίδα να βοηθήσω στην ανακοπή μίας επανερχόμενης Δεξιάς που ήθελε να οδηγήσει την Ελλάδα στον δρόμο της ξενοφοβίας τόσο στο εσωτερικό όσο και στην εξωτερική της πολιτική. Όπως όλος ο κόσμος ξέρει τώρα, το κόμμα του Παπανδρέου, όχι μόνο απέτυχε να ανακόψει την ξενοφοβία, αλλά, στο τέλος, ηγήθηκε των πιο μολυσματικών νεοφιλελεύθερων μακροοικονομικών πολιτικών που κυριάρχησαν στις λεγόμενες διασώσεις της Ευρωζώνης , άθελά του, προκαλώντας την επιστροφή των Ναζί στους δρόμους της Αθήνας. Ακόμα κι όταν παραιτήθηκα από σύμβουλος του Παπανδρέου στις αρχές του 2006 και μετατράπηκα σε παθιασμένος κριτής της κυβέρνησής για τους κακούς χειρισμούς της μετά την ελληνική κατάρρευση του 2009, οι δημόσιες παρεμβάσεις μου στον δημόσιο διάλογο για την Ελλάδα και την Ευρώπη δεν είχαν καν μυρωδιά μαρξισμού.»

...

«Μια έξοδος της Έλλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ιταλίας από την Ευρωζώνη θα οδηγούσε σύντομα στον κατακερματισμό του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, προκαλώντας υφεσιακό πλεόνασμα στην περιοχή ανατολικά του Ρήνου και βόρεια των Άλπεων, ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη θα ήταν στο έλεος σκληρού στασιμοπληθωρισμού. Ποιοι νομίζετε ότι θα επωφελούνταν από μια τέτοια εξέλιξη; Μια προοδευτική αριστερά, που θα αναδυόταν όπως ο φοίνικας από τις στάχτες των δημόσιων οργανισμών της Ευρώπης; Ή η ναζιστική Χρυσή Αυγή Ναζί, ένα μείγμα από νεοφασίστες, ξενοφοβικούς και ρατσιστές. Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ως προς το ποιος θα επωφελούνταν από μια διάλυση της Ευρωζώνης.»

Δείτε το βίντεο με την παλαιότερη διάλεξη του Γιάννη Βαρουφάκη:

Tags: Γιάννης ΒαρουφάκηςΓιάνης Βαρουφάκης