Η ποιήτρια των σωμάτων Πίνα και η ακτιβίστρια του χορού Μπάους

10:57 2/7/2012 - Πηγή: NewPost

Σε μία σκηνή γεμάτη σκοτάδι βρίσκονται παντού τριγύρω πολλές καρέκλες . Μία λιγνή φιγούρα αχνοφαίνεται στη γωνία με ένα λευκό φόρεμα, μάτια κλειστά και απλωμένα τα χέρια. Είναι η Πίνα Μπάους στο έργο Cafe Muller. Σήμερα συμπληρώνονται τρία χρόνια από τον θάνατο της. «Όταν τη ρωτούσες για τη δουλειά της, εκείνη άναβε ένα τσιγάρο και σε κοιτούσε σιωπηλή. Αν μιλούσε ένιωθε ότι πρόδιδε αυτό που έκανε», δηλώνει ο γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς.

Η Πίνα Μπάους θεωρήθηκε η ιέρεια του σύγχρονου χορού. Υπήρξε ιδιοφυής προσωπικότητα , η οποία κατάφερε να παντρέψει τις αντιθέσεις. Πρώτα συνδύασε χορό και θέατρο σε μία σκηνή μοιράζοντας τα δύο είδη στα σώματα των χορευτών. Είναι η στιγμή που το χοροθέατρο γεννιέται και αναδεικνύεται με τα χρόνια ως κλασικό είδος μοντέρνου χορού. Από την άλλη πλευρά φρόντισε τα έργα της να κουβαλούν κάτι από τις ζωές των ανθρώπων. Τα βαθιά μπλε μάτια της Πίνα επέλεγαν χορευτές με διαφορετική πολιτιστική προέλευση από διάσπαρτες γωνιές του κόσμου αρκεί να μην φοβούνταν να μοιραστούν - πέρα από το σώμα - και την ψυχή τους. Εκμεταλλευόταν όλες τις υπόγειες ζυμώσεις μίας προσωπικότητας και τις έφερνε μέσω των πρωτοποριακών έργων της στην επιφάνεια, μπροστά στα μάτια των θεατών. « Πρέπει να χορεύει ς, εάν δεν χορέψεις θα χαθείς», ανέφερε συχνά η ίδια και προτιμούσε οι απαντήσεις στα λόγια της να δίνονται πάντα με κινήσεις προσπάθεια στην προσπάθεια. «Μου άρεσε να χορεύω γιατί φοβόμουν να μιλήσω. Όταν κινούσα το σώμα μου μπορούσα να αισθανθώ», έλεγε η ίδια για τον εαυτό της. Η Πίνα Μπάους στις χορογραφίες της μίλησε για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, πόσο όμορφος είναι ο καθένας από εμάς, πόσο εύθραυστοι είμαστε. Χωρίς να παγιδεύεται στην ασφάλεια της επανάληψης και του ίδιου μοτίβου κατάφερνε να επανεφευρίσκει πρακτικές και σχήματα σε κάθε της νέα προσπάθεια. Ο σκοπός της ήταν κάθε φορά ο ίδιος, να μεταδώσει μηνύματα με νόημα ή χωρίς προς τα έξω. Άλλωστε η χορογράφος και χορεύρια έλεγε, «δεν με ενδιαφέρει και τόσο το πώς κινούνται οι άνθρωποι. Με ενδιαφέρει περισσότερο αυτό που τους κινεί». Γεννήθηκε στην πόλη Ζόλιγκεν της Γερμανίας το 1940 και από μικρή να προσπαθεί στο χορό. Ανάμεσα στα τραπέζια του εστιατορίου που διατηρούσαν εκείνη την εποχή οι γονείς της η Πίνα έπαιζε ως παιδί χορεύοντας. Όταν όμως υπήρχαν πελάτες στο κατάστημα εκείνη κρυβόταν κάτω από αυτά και παρατηρούσε τους γύρω της. «Υπήρχε τόσος κόσμος και συνέβαιναν πάντα παράξενα πράγματα». Τελειώνει το σχολείο και φοιτά στην Ακαδημία Χορού Folkwang ενώ λίγο καιρό μετά αναχωρεί για τη Νέα Υόρκη και την Juilliard School και μαθητεύει δίπλα στον Κουρτ Γιος, οποίος της μαθαίνει τη θεατρικότητα. Έπειτα επιστρέφει στη Γερμανία και εργάζεται ως χορεύτρια επαγγελματικά. Το 1968 χορογραφεί για πρώτη φορά και προσλαμβάνεται στο θέατρο του Βούπερταλ όπου λίγα χρόνια μετά (1973) θα αναλάβει καθήκοντα καλλιτεχνικής διευθύντριας. Διάσημα έργα της το ιστορικό Cafe Miller, το Rite of Spring, Nur Du, Oρφέας και Ευρίδικη κ.ά. Η Πίνα Μπάους έφυγε αιφνιδιαστικ