Ψιλά γράμματα... οι τιμές

17:21 4/9/2013 - Πηγή: E-Typos

Φαίνεται ότι οι οικογένειες των υπουργών δεν καταναλώνουν. Φαίνεται ότι στις οικογένειες των υπουργών δεν υπάρχουν παιδιά. Φαίνεται ότι οι σύζυγοι των υπουργών δεν ψωνίζουν στα σούπερ μάρκετ. Φαίνεται ότι υπάρχει υπηρετικό προσωπικό που ψωνίζει, αλλά κανείς δεν ελέγχει τι πληρώνει. Φαίνεται ότι οι γυναίκες των υπουργών δεν βρίσκουν χρόνο να μιλήσουν με τους συζύγους τους. Φαίνεται ότι υπάρχουν λεφτά στα σπίτια των υπουργών. Αλλιώς πώς να εξηγηθεί ότι οι μισθοί μας έγιναν μαγική εικόνα, οι τιμές των τροφίμων συνεχώς ανεβαίνουν και οι αρμόδιοι και συναρμόδιοι υπουργοί

δεν έχουν πάρει είδηση την ακρίβεια;

Αναρωτιέμαι αν λειτουργεί εκείνη η περίφημη επιτροπή ανταγωνισμού ή δραστηριοποιείται μόνον επιλεκτικά. Γιατί μια βόλτα αν έκαναν τα στελέχη της στα σούπερ μάρκετ -κυρίως σε εκείνα τα οποία ελέγχονται από τις πολυεθνικές- θα διαπίστωναν την αγαστή συνεργασία και συμφωνία τους στις αναρτημένες τιμές, ακόμη και σε είδη ευρείας κατανάλωσης όπως είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, οι καφέδες ή τα μακαρόνια. Η δε διαφήμιση ότι στα ελληνικά μαγαζιά είναι και οι τιμές ελληνικές ακόμη δεν έχει πιστοποιηθεί. Φυσικά, δεν μιλώ και για τον έλεγχο της ποιότητας στα νωπά, που θα έπρεπε να γίνεται συστηματικά, για να μη βλέπουμε στα ράφια χορταρικά να κλαίνε και παϊδάκια αρνιών στους καταψύκτες εισαγωγής μεν βελγικής, διατροφής δε ελληνικής -άλλο θαύμα κι αυτό-, χρώματος δε απροσδιορίστου.

Εν τω μεταξύ δεν υπάρχει τίποτε πιο ανακριβές από το λεγόμενο ότι οι τιμές πέφτουν σε επίπεδα προηγούμενων χρόνων. Μπορεί σε ελάχιστα να πέφτουν κάτι πεντάρες αλλά στα υπόλοιπα η αύξηση –π.χ. στο γάλα, στα τυριά, ακόμη και στα είδη καθαρισμού- είναι μεγάλη. Εδώ υπάρχει κι ένα ζήτημα με σχετικές διαφημίσεις περί του «μάχης κατά της ακρίβειας», καθότι δεν ανταποκρίνεται το μήνυμα που εκπέμπουν με την πραγματικότητα. Αλλά ποιος να ασχοληθεί τώρα με ψιλά γράμματα.

Υποτίθεται ότι οι τιμές δεν πέφτουν γιατί δεν γίνονται απολύσεις στο προσωπικό. Οσοι όμως πάτε τακτικά και ψωνίζετε μόνοι σας στο σούπερ μάρκετ της περιοχής σας θα έχετε διαπιστώσει ότι λειτουργούν ολόκληροι όροφοι χωρίς έναν υπάλληλο και οι υπάλληλοι που μιλούσατε μαζί τους έχουν εξαφανιστεί. Και όσοι έμειναν -με το ελαστικό ωράριο- πληρώνονται από τριακόσια πενήντα ως πεντακόσια πενήντα ευρώ.

Αν όμως ακούσετε τους εκπροσώπους των εταιριών διατροφής θα σας πούν ότι έχει πέσει ο τζίρος κατά 10% από πέρυσι, ότι έχει ανέβει ο λογαριασμός της ΔΕΗ, ότι υπάρχει γραφειοκρατία, ότι υπάρχουν προβλήματα με τους αποθηκευτικούς χώρους και την πολεοδομία αλλά δεν θα σας απαντήσουν αν τους πείτε ότι ταυτόχρονα έχουν κατεβεί τα ενοίκια, έχουν ελαχιστοποιηθεί οι μισθοί, έχουν εξαφανιστεί οι υπερωρίες, έχουν πέσει οι τιμές στον παραγωγό. Δεν μπορεί οι τιμές στα ίδια προϊόντα στα μεν γερμανικά ράφια να είναι κατά 25% μικρότερες στα δε ελληνικά κάθε τόσο να «αναπροσαρμόζονται». Καλές είναι οι τακτικές υψηλής ευρωπαϊκής πολιτικής. Ομως ας ασχοληθεί ο αρμόδιος και με την «ταπεινή καθημερινή» του Πολίτη.