Σεισμός στην Τουρκία: Οι δραματικές περιγραφές των διασωστών της ΕΜΑΚ – «Μας ζήτησε χαμογελώντας να της κόψουμε το πόδι»

13:44 14/2/2023 - Πηγή: Enikos

Τις δραματικές ώρες που έζησαν μετά τον φονικό σεισμό στην Τουρκία περιέγραψαν σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στελέχη της ΕΜΑΚ. Μία από τις πιο δυνατές στιγμές ήταν εκείνη που περιέγραψαν οι πυραγοί Νίκας και Κρικέλης για τη διάσωση της Αϊρίν, τη δεύτερη ημέρα.

«Ήταν μια πολύωρη διάσωση και δύσκολη τεχνικά» υπογράμμισε ο κ. Νίκας, συμπληρώνοντας ότι οι Έλληνες διασώστες πέρασαν

αρκετό χρόνο δίπλα στην εγκλωβισμένη. «Οπότε η στιγμή που τη βγάλαμε ήταν πολύ σημαντική» πρόσθεσε.

Όπως συμπλήρωσε ο πυραγός Θωμάς Κρικέλης κατά την επιχείρηση απεγκλωβισμού της μικρής Αϊρίν, οι διασώστες την εντόπισαν κάτω από τα χαλάσματα και έπρεπε να κρίνουν αν θα επιχειρήσουν ή όχι.

«Είχε τρομερά φιλική διάθεση. Ακόμη και όταν μας ζήτησε να της κόψουμε το πόδι για να την απεγκλωβίσουμε, το είπε χαμογελώντας» συμπλήρωσε ο πυραγός.

Ωστόσο, όπως σημείωσε ο κ. Κρικέλης η πιο δύσκολη στιγμή για τον ίδιο ήταν όταν κατά τη διάρκεια επιχείρησης διάσωσης «η Αϊρίν μας άφησε δύο φορές».

«Εγώ δεν το είδα γιατί με χώριζε ένα δοκάρι αλλά ο συνάδελφος Κωνσταντίνος Νίκας που ήταν μαζί της και της κρατούσε το χέρι άρχισε να φωνάζει το όνομά της. Εκεί τα χρειαστήκαμε γιατί ο κόπος που είχαμε δώσει ήταν αμέριστος» συμπλήρωσε ο πυραγός της ΕΜΑΚ.

Όπως είπε ο επιπυραγός Γιαννόπουλος, «η Ελληνική Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης ενεργοποιήθηκε από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας κατόπιν αιτήματος της τουρκικής κυβέρνησης και αποδοχή της προσφοράς μας. Μεταβήκαμε με στρατιωτικό αεροπλάνο C-130 στην περιοχή του Ελληνικού στα Άδανα και από εκεί μεταφερθήκαμε με οχήματα της τουρκικής των τουρκικών Αρχών».

«Αποτελέσαμε τον πρώτο πυρήνα συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις» τόνισε και πρόσθεσε ότι «ανέπτυξαν γραφείο συλλογής πληροφοριών καλώντας τους τοπικούς πληθυσμούς να τους δώσουν σημαντικές πληροφορίες για ανθρώπους που ήταν σε κίνδυνο ή ήταν εγκλωβισμένοι στα ερείπια. Ήμασταν ο πρώτος θύλακας συντονισμού μαζί με την ομάδα Ελβετίας εξήγησαν και η πρώτη πηγή παροχής πληροφοριών στο διεθνές κέντρο συντονισμού που συστήνεται σε τέτοιες περιπτώσεις και κατευθύνει τη διεθνή βοήθεια», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο επιπυραγός από την πλευρά του, ξεχώρισε την εικόνα των μικρών παιδιών να παίζουν σε μια παιδική χαρά, δίπλα από τα χαλάσματα.

«Μια παιδική χαρά που μικρά παιδιά έπαιζαν και χαμογελούσαν, όταν οι μεγάλοι άνθρωποι δίπλα δεν είχαν τα απαραίτητα για την επιβίωσή τους» συμπλήρωσε.

Ο γιατρός του ΕΤΙΚ ΕΚΑΒ, Σωκράτης Δούκας, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι το Ειδικό Τμήμα Ιατρικής Καταστροφών είναι μια δομή που ενεργοποιείται σε μαζικές καταστροφές και στελεχώνεται από εξειδικευμένους γιατρούς και διασώστες. Στη συγκεκριμένη αποστολή συνδράμουμε υγειονομικά το έργο της ΕΜΑΚ και βασικός μας ρόλος είναι η υγειονομική κάλυψη των θυμάτων – διασωθέντων.

«Αυτό σημαίνει ότι οι διασωθέντες, τα θύματα, μετά τον απεγκλωβισμό τους πρέπει να υποστηριχθούν υγειονομικά, να σταθεροποιηθούν, να καλύψουμε και να υποστηρίξουμε τις βασικές λειτουργίες της ζωής τους και να παραδοθούν με ασφάλεια στα ασθενοφόρα ώστε να καταλήξουν σε έναν ασφαλή υγειονομικό σχηματισμό» τόνισε ο κ. Δούκας.

«Αυτό που θα με συντροφεύει για το υπόλοιπο της ζωής μου θα είναι οι φωνές των ανθρώπων που ήταν μέσα στα χαλάσματα» τόνισε ο Ευθύμης Αραβανής – Διασώστης, αναπληρωτής επικεφαλής αποστολής ΙΤΙΚ ΕΚΑΒ.

Όπως είπε, ήταν οι φωνές των ζωντανών θαμένων. «Ειδικά την πρώτη ημέρα των επιχειρήσεων όπου υπήρχε αυξημένη ζήτηση για βοήθεια, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούσαμε να ανταπεξέλθουμε σε αυτή τη ζήτηση» πρόσθεσε.

O πυραγός Κωνσταντίνος Νίκας αναφέρθηκε και στο κομμάτι των επιχειρήσεων. Όπως είπε «λειτουργούσαμε με πληροφορίες τις οποίες είχαμε μαζέψει από τους ντόπιους και ταυτόχρονα σε διαρκή συντονισμό με τις υπόλοιπες διεθνείς ομάδες, όπου εννοείται το περιβάλλον εργασίας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο.

Συνεπώς υπήρχε διαρκώς μία εκτίμηση της επικινδυνότητας της ασφάλειας και της κατάστασης στα σημεία που δουλεύαμε, έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δηλαδή τον απεγκλωβισμό. Προφανώς, όπως είναι κατανοητό, κινηθήκαμε με συγκεκριμένες πληροφορίες και ρίξαμε τις δυνάμεις μας σε επιβεβαιωμένους ζωντανούς. Έτσι κύλησαν οι πρώτες ημέρες της διάσωσης και στη συνέχεια, όταν ενεργοποιήθηκε το Διεθνές Συντονιστικό Κέντρο, οι πληροφορίες έρχονταν μέσω αυτού».