H ισχύς εν τη ενώσει

18:25 13/11/2016 - Πηγή: Aixmi

Στην Αθήνα, για πρώτη φορά στην ιστορία των Πανεπιστημίων, ομότιμοι καθηγητές από τα Πανεπιστήμια της Ευρώπης συναντήθηκαν με σκοπό την ίδρυση μιας Ένωσης που θα τους δώσει τη δυνατότητα να συνεχίσουν να προσφέρουν στην κοινωνία. Στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών έγινε στις 30 Σεπτεμβρίου η εναρκτήρια συνεδρία του ιδρυτικού συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ομοτίμων Καθηγητών και την έναρξη των εργασιών του κήρυξε η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Κύριος Προκόπιος Παυλόπουλος,Επίτιμο μέλος του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Πρόεδρος δεν τίμησε απλώς την εκδήλωση με την παρουσία του αλλά με την εμπνευσμένη ομιλία του προσδιόρισε τη σημασία της δημιουργίας αυτής της Ένωσης μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη . Αναφέρθηκε στον προέχοντα χαρακτήρα της οργάνωσης των Α.Ε.Ι. στην Ευρώπη ως ενώσεων προσώπων και όχι ιδρυμάτων. Ετόνισε δε ότι προς την κατεύθυνση της τεκμηρίωσης του σωματειακού τους χαρακτήρα συνηγορεί η συνολική διαδρομή των Πανεπιστημίων στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο και μάλιστα από την εμφάνιση του θεσμού στα τέλη του 12ου αιώνα έως σήμερα.

Η πρωτοβουλία για την ίδρυση της Ένωσης ανήκει στον Πρόεδρο του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του ΕΚΠΑ καθηγητή Διονύσιο Κόκκινο, στο κάλεσμα του οποίου ανταποκρίθηκαν ομότιμοι καθηγητές πολλών Πανεπιστημίων και τα μέλη του Δ.Σ. του Σώματος εργάστηκαν από κοινού με δημιουργικό ενθουσιασμό για τη επιτυχία του ιδρυτικού αυτού συνεδρίου.Κατά τη διάρκεια τριών ημερών (30/9-1/10) οι σύνεδροι συζήτησαν εκτενώς τους σκοπούς της Ένωσης και παράλληλα με ανακοινώσεις τοποθετήθηκαν σε ποικίλα επιστημονικά θέματα (ιατρικά, νομικά, ιστορικά, παιδαγωγικά).

Σύμφωνα με τις αποφάσεις τους, κύριους στόχους της Ένωσης αυτής αποτελούν:1. η διατήρηση δεσμών μεταξύ των Ευρωπαίων Ομοτίμων Καθηγητών με συνεργασία σε έργο ερευνητικό, στη μελέτη ζητημάτων εκπαίδευσης, καθώς και στη διοργάνωση συνεδρίων με εισηγήσεις προς τα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, τις Κυβερνήσεις και τις Ευρωπαϊκές Αρχές. 2. Η προσφορά στην κοινωνία των πολιτών με επιστημονικές-ενημερωτικές διαλέξεις και ανιδιοτελή παροχή ιατρικών, νομικών ή άλλου είδους επιστημονικών συμβουλών. Η προσφορά αυτή , εξάλλου, αποτελεί το ιδεώδες για έναν πραγματικό δάσκαλο. Αρκεί να ανατρέξουμε στα κείμενα των κλασικών συγγραφέων της αρχαίας ελληνικής και λατινικής Γραμματείας και ιδιαίτερα στα λόγια του μεγάλου Λατίνου φιλοσόφου Σενέκα στο έργο του «De tranquillitate animi» (Περί της πνευματικής γαλήνης), τα οποία, κατά τη γνώμη μου, αποδίδουν απόλυτα τον στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ομοτίμων Καθηγητών: «Επιθυμώ να ακολουθήσω τα διδάγματα των δασκάλων μου και να ασχοληθώ ενεργά με τη δημόσια ζωή. Μου αρέσει να πάρω αξιώματα και να γίνω ύπατος, γιατί εκείνο που με τραβάει δεν είναι, φυσικά, η πορφύρα ή οι βέργες των ραβδούχων, αλλά η επιθυμία να είμαι περισσότερο έτοιμος και χρησιμότερος για τους φίλους και συγγενείς μου, για όλους τους συμπολίτες μου και, τελικά, για κάθε συνάνθρωπό μου. Προετοιμασμένος λοιπόν και αποφασισμένος ακολουθώ τον Ζήνωνα, τον Κλεάνθη και τον Χρύσιππο, από τους οποίους ουδείς ανέλαβε πολιτικά αξιώματα και ουδείς παρέλειψε να παροτρύνει άλλους να τα αναλάβουν».

Οι δάσκαλοι ενωμένοι μπορούν να προσφέρουν και να φανούν χρήσιμοι στην κοινωνία, γιατί το έργο τους δεν σταματά στην «αφυπηρέτηση».

Από την Ελλάδα, τη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, ξεκινά η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ομοτίμων Καθηγητών. Ας ελπίσουμε, στις δύσκολες κοινωνικές συνθήκες που βιώνουμε, η Ένωση αυτή να επιτύχει τους φιλόδοξους στόχους της.

Στέλλα Πριόβολου