H «κόντρα» Ντράγκι- Σόιμπλε στον γερμανικό τύπο

17:14 21/4/2016 - Πηγή: Aixmi

Oι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε φίλους και πολέμιους του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και της πολιτικής των αρνητικών επιτοκίων, σχολιάζονται στον γερμανόφωνο τύπο.
Η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit στρέφει το ενδιαφέρον της στην ΕΚΤ και κάνει λόγο για «μία συμμαχία που έχει διαρραγεί» ανάμεσα στο Βερολίνο και στον Μάριο Ντράγκι.

Σύμφωνα με την Deutsche Welle,

με αφορμή πρόσφατη κριτική του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος θεωρεί τον Ντράγκι συνυπεύθυνο για την εκλογική άνοδο της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», το οικονομικό ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρει: «Ο Σόιμπλε είναι πεπεισμένος, ότι ο Ντράγκι το έχει παρακάνει. Ως ιδιαίτερα έμπειρος πολιτικός διαισθάνεται ότι μπορεί να αντλήσει πολιτικό κεφάλαιο από τα ʻμίνι-επιτόκιαʼ της ευρωζώνης, καθώς οι μικροκαταθέτες ανησυχούν για τη σύνταξή τους. Ενόψει των βουλευτικών εκλογών στη Γερμανία, οι (βαυαροί) χριστιανοκοινωνιστές ήδη ζητούν μία αλλαγή πολιτικής και απαιτούν να είναι Γερμανός ο διάδοχος του Μάριο Ντράγκι στο τιμόνι της ΕΚΤ».

«Επεμβάσεις» προς την ΕΚΤ

Η εφημερίδα Bild, με το γνωστό, γλαφυρό ύφος, σχολιάζει: «Επιτρέπεται υπουργοί όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ή ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ να ασκούν κριτική στην ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Όχι μόνο επιτρέπεται, επιβάλλεται. Όταν η ΕΚΤ πλημμυρίζει την Ευρώπη με δισεκατομμύρια, όταν χάνουν την πενιχρή τους σύνταξη οι καταθέτες και όσοι έχουν επενδύσει σε ασφαλιστήρια συμβόλαια, τότε η πολιτική πρέπει να μιλάει ξεκάθαρα. Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο κομμάτι της αλήθειας: η ΕΚΤ επεμβαίνει γιατί πολλά κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν φροντίζουν τα του οίκου τους και δεν υλοποιούν τις μεταρρυθμίσεις που θα τους επέτρεπαν να δρουν ανεξάρτητα από τα φθηνά δάνεια της ευρωζώνης».

Διαμετρικά αντίθετη άποψη εκφράζει ο Γερμανός οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ σε σημερινό άρθρο στη Süddeutsche Zeitung με τίτλο «Δικαιοσύνη για τον Ντράγκι». Υπότιτλος: «Ο πρόεδρος της ΕΚΤ έσωσε το ευρώ. Ας μην καταστρέφει κι άλλο την υπόληψή του η γερμανική πολιτική».

Όπως επισημαίνει ο Μπόφινγκερ «η γερμανική κριτική στην ΕΚΤ έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα εξαλλοσύνης, ώστε δύσκολα πλέον μπορεί να παραθέσει κανείς λογικά επιχειρήματα. Η βασική κατηγορία είναι ότι, με την πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, η ΕΚΤ ουσιαστικά απαλλοτριώνει τον Γερμανό καταθέτη.

Παραβλέπει όμως αυτός ο ισχυρισμός ότι αυτό που έχει σημασία για τον επενδυτή δεν είναι μόνο ο ανατοκισμός, αλλά και η πιθανή πτώση της αξίας του νομίσματος, η οποία όμως κυμαίνεται στα ιστορικά χαμηλά του 0,3%».