Κατερίνα Στεφανίδη: «Δεν θέλω να σκέφτομαι αν υπάρχει ‘ταβάνι’ και ποιο είναι αυτό…»

18:13 23/8/2014 - Πηγή: Aixmi

Γνωρίζω την Κατερίνα Στεφανίδη από τότε που στα χέρια της δεν κρατούσε με θάρρος και σιγουριά το κοντάρι, παρά τα όνειρα και το πείσμα της.

Αυτό το χαμογελαστό κορίτσι διακρίθηκε στο στίβο από την εφηβεία και συνεχίζει να διακρίνεται πολλάκις, και στον αθλητισμό και στην ακαδημαϊκή κοινότητα, κάνοντας πλέον το διδακτορικό της στις ΗΠΑ.

Στα 24 της κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου της Ζυρίχης πριν από μία εβδομάδα, ωστόσο πριν από 9 χρόνια

(μόλις στα 15 της) με 4,37 μέτρα είχε πετύχει την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών παγκοσμίως για την ηλικία της.

Τελικά, όσοι χαμογελούν με ειλικρίνεια, είναι μεγαλόψυχοι, δυνατοί και σπουδαίοι άνθρωποι.

Έχεις ζήσει πολλές διακρίσεις, ωστόσο το ασημένιο ευρωπαϊκό μετάλλιο είναι ο προσωπικός σου θρίαμβος, κάτι που φάνηκε από τον τρόπο που πανηγύρισες. Τι σκεφτόσουν στη διάρκεια της βράβευσης;

Έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Τελείωσε ο αγώνας, πήγα στις κερκίδες και χαιρέτησα τους γονείς μου, τις manager μου και τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας. Μετά, και πριν καταλάβω καλά καλά τι είχε συμβεί, κάναμε τον γύρο του θριάμβου με τις άλλες δύο κοπέλες. Μαζέψαμε τα πράγματά μας, περάσαμε από το Media Zone, και ξαφνικά μας είπαν ότι σε δύο λεπτά είχαμε απονομή και έπρεπε να τρέξουμε… Νομίζω ότι ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήμουν φοβερά χαρούμενη πάνω στο βάθρο με αυτό το μετάλλιο. Θυμάμαι ότι κοιτούσα παντού στις κερκίδες για γνωστούς και φίλους…

Θυμάσαι τι σκεφτόσουν κατά τη διάρκεια των σπουδαίων αλμάτων σου;

Κατά τη διάρκεια των αλμάτων προσπαθούσα συνεχώς να ηρεμήσω και σκεφτόμουν ότι το μόνο που χρειάζεται να κάνω, είναι αυτό που ξέρω και κάνω όλο το καλοκαίρι. Μεταξύ των αλμάτων κοιτούσα πολλές φορές και πάλι στις κερκίδες και βλέποντας φίλους, συναθλητές και τους γονείς μου που ήταν εκεί, χαλάρωνα πολύ. Γενικά μου αρέσει πάρα πολύ όταν έχω γνωστούς και φίλους στις κερκίδες.

Χάρηκα για την κοπέλα που πήρε το χρυσό

Ανέφερες ότι ένιωσες ευτυχία με το που τελείωσε ο αγώνας, παρόλο που κατέκτησες το ασημένιο μετάλλιο και όχι το χρυσό. Στον αθλητισμό, η ψυχή γεμίζει με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ή με τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια;

Μάλλον πρόκειται για συνδυασμό των δύο παραπάνω. Πάντως, προφανώς για εκείνη την ημέρα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα ήταν το ασημένιο μετάλλιο και όχι το χρυσό. Ξέρω ότι το πάλεψα πάρα πολύ και ξέρω ότι ήμουν πολύ κοντά στο χρυσό, αλλά δεν μπορώ και να στεναχωρηθώ επειδή μια άλλη αθλήτρια (η οποία προφανώς έχει περάσει πολύ παρόμοιες εμπειρίες κατά τη διάρκεια του χρόνου) έκανε τη δική της υπέρβαση. Έτσι είναι ο αθλητισμός, και παρόλο που θα ήθελα να είχα περάσει και εγώ το επόμενο ύψος και να συνεχίζω να διεκδικώ το χρυσό μετάλλιο, πραγματικά χάρηκα πολύ για την άλλη κοπέλα. Συνοψίζοντας λοιπόν, πολλές φορές η μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια φέρνει και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τη συγκεκριμένη ημέρα.

Μπορώ σίγουρα να πηδήξω παραπάνω φέτος“Επόμενος στόχος” τα δύο εναπομείναντα Diamond League και η βελτίωση του ρεκόρ σου. Πόσο ευκολότερο θεωρείς το εγχείρημα, μετά και τη σπουδαία διάκριση στο Ευρωπαϊκό;

Η αλήθεια είναι ότι βρίσκομαι σε πολύ καλή κατάσταση και πιστεύω ότι μπορώ σίγουρα να πηδήξω παραπάνω φέτος. Πιστεύω ότι θα έπρεπε ήδη να μου έχει βγει μια καλύτερη επίδοση, αλλά είχα αρκετά κακές συνθήκες σε πολλούς από τους αγώνες μου φέτος, οπότε δεν είχα αρκετές ευκαιρίες για ένα νέο ρεκόρ. Ελπίζω ότι θα είμαστε τυχερές στους επόμενους δύο αγώνες με τις συνθήκες και θα βγει και μια επίδοση που περιμένω πολύ καιρό. Από την άλλη, αν αυτή δεν βγει φέτος δεν θα με πειράξει, αφού θα με κρατήσει “πεινασμένη” για του χρόνου.

Θα συνεχίσεις τις προπονήσεις σου με τους ίδιους ρυθμούς, μετά την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου; Τι λέει ο προπονητής σου;

Ο προπονητής μου είναι πάρα πολύ χαρούμενος και πιστεύει ότι μπορώ να πηδήξω πολύ παραπάνω, ακόμα και φέτος. Θα προσπαθήσω να μην αλλάξω τίποτα στην καθημερινότητά μου και στην προπόνησή μου. Φέτος έβγαλα έναν μεγάλο όγκο προπόνησης, αλλά θα έλεγα ότι ήταν μόνο 85% του τι θα ήθελε ο προπονητής μου να είχα κάνει. Ελπίζω ότι αν καταφέρω να προσθέσω αυτό το 15% που έχασα φέτος, θα βγει μια πολύ καλή σεζόν του χρόνου.

Έχω γύρω μου ανθρώπους που με στηρίζουν

Σε ποιον / ποιους οφείλεις τη μέχρι τώρα αξιοθαύμαστη πορεία σου και πώς καταφέρνεις να διατηρείς υψηλές επιδόσεις τόσο στις σπουδές όσο και στον αθλητισμό;

Μέχρι φέτος δεν είχα κάποιον χορηγό, και εκτός του ιδρύματος Λεβέντη που με έχει βοηθήσει με αθλητικές και ακαδημαϊκές υποτροφίες, είχα χορηγούς τους γονείς μου. Φέτος, ξεκίνησα τη συνεργασία μου με τη NIKE. Επιπλέον, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στην UCS Spirit, γιατί με έχουν βοηθήσει αρκετά σε ότι αφορά τον αθλητικό εξοπλισμό (κοντάρια). Από εκεί και πέρα είχα και έχω πολλούς ανθρώπους γύρω μου, οι οποίοι και με στηρίζουν καθημερινά – από κοντά, αλλά και από μακριά… Έχω επίσης υπάρξει τυχερή και είχα καλούς προπονητές. Είμαι δε πολύ τυχερή, αφού στο διδακτορικό μου έχω έναν καθηγητή ο οποίος κατανοεί ότι αυτό που κάνω είναι πολύ δύσκολο και προσπαθεί να με βοηθήσει όπως μπορεί. Γενικότερα, έχω καθημερινά ανθρώπους κοντά μου που με στηρίζουν και με βοηθούν – κάτι για το οποίο θεωρώ ότι είμαι ιδιαίτερα τυχερή…

Θα ήθελα να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά…Θέλεις να παραμείνεις στις ΗΠΑ, όπου και έως σήμερα δραστηριοποιείσαι, ή η Ελλάδα είναι ο επόμενος προορισμός σου;

Μου είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση… Είναι αλήθεια ότι θα ήθελα να επιστρέψω στην Ελλάδα και να είμαι κοντά στην οικογένειά μου και στους φίλους μου. Και, σίγουρα, αν εμφανιζόταν μια ευκαιρία στην Ελλάδα θα επέστρεφα κατευθείαν, αλλά αυτή τη στιγμή είναι δύσκολα τα πράγματα. Έχω βρει μια ισορροπία (σ.σ. στις ΗΠΑ) αλλά σίγουρα μου λείπει πολύ η Ελλάδα και οι άνθρωποι εκεί. Είναι δύσκολο να ξέρω πώς θα τα φέρει η ζωή, αλλά δεν θα έλεγα το ‘όχι’ ούτε στο να μείνω εδώ – μα ούτε και στο να επιστρέψω στην πατρίδα μου. Εξαρτάται από το τι θα γίνει στο μέλλον…

Ποιες είναι οι αντιρρήσεις σου στο πως “τρέχει” στην Ελλάδα το άθλημα, στο οποίο έχεις αφιερώσει τη ζωή σου;

Ακριβώς επειδή είμαι μακριά και δεν ζω τα αθλητικά πράγματα στην Ελλάδα, δεν θα ήθελα να εκφέρω γνώμη για κάτι που δεν γνωρίζω καλά…

Στα 15 σου, με άλμα στα 4,37 μ. πραγματοποίησες την καλύτερη επίδοση όλων των εποχών για την ηλικία σου. Μα… πόσα ακόμα πια να περιμένουμε από την Κατερίνα; Υπάρχει “ταβάνι” για σένα;

Δεν θέλω να σκέφτομαι αν υπάρχει “ταβάνι” και ποιο είναι αυτό… Θέλω να συνεχίσω τη δουλειά που έκανα φέτος, και πάνω από όλα θέλω να συνεχίσω να το διασκεδάζω και να περνάω καλά… Από εκεί και πέρα, ξέρω ότι ήδη μπορώ να πηδήξω ψηλότερα φέτος και αν καταφέρω να βγάλω όλο τον όγκο της προπόνησης του χρόνου χωρίς τραυματισμούς, τότε τα πράγματα θα είναι ακόμα καλύτερα…