Κλείσε τα μάτια και ο Αύγουστος θα ταξιδέψει μέσα σου…

11:50 3/8/2015 - Πηγή: Aixmi

Κάθομαι στο μπαλκόνι μου και αισθάνομαι πως ο Αύγουστος έχει μπει για τα καλά…Ο Αύγουστος, αχ, αυτός ο μήνας που όλοι τσακωνόμασταν πάντα στην αίθουσα σύνταξης, για το ποιος θα πάρει την καλύτερη άδεια.«Εγώ έχω ήδη κλείσει», «μα εγώ δούλεψα πέρυσι»…Θεέ μου, δέκα χρόνια τσακωνόμασταν γι αυτόν τον Αύγουστο…Ο φετινός Αύγουστος μοιάζει τόσο διαφορετικός, είναι σαν να μην ήρθε ποτέ… Και ταξιδεύω με το μυαλό, σε εκείνα τα καλοκαίρια στο χωριό, που τα περίμενα πώς και πώς…Ξυπνούσα με τη λαχτάρα να πάω στη θάλασσα και να γυρίσω κατάκοπη το μεσημέρι.Να

κάνω πως κοιμάμαι, μήπως και με αφήσει η μαμά να πάω ξανά στη θάλασσα το απόγευμα…Να βάλω τα καλά μου το βράδυ και να αλωνίσω.Nα ψιθυρίσω στο αυτί του μπαμπά για εκείνο το παγωτό,συνωμοτικά, μη μας ακούσει η μαμά…Και όταν πια η μέρα τελείωνε, η αγαπημένη μου στιγμή, η πιο λατρεμένη μου ανάμνηση. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι, να ακούω τη βάρκα να χτυπάει στο κύμα. Έτσι με έπαιρνε ο ύπνος. Και τώρα, αν κλείσω τα μάτια μου, πάλι αυτόν τον ήχο θα ακούσω…Πώς να μη φέρεις στο μυαλό όμορφες, ευτυχισμένες μέρες; Πώς να μην κλείσεις τα μάτια για λίγο;Το φετινό καλοκαίρι, έσκασε σαν κομήτης.Ήταν μια σκληρή αφύπνιση, ήταν όμως και αληθινό.Μετρήσαμε ανθρώπους, φίλους, ξανασυστηθήκαμε. Αισθάνομαι, ότι κάποιοι μεγαλώσαμε απότομα.Διαπιστώσαμε, πως κανένα καλοκαίρι δεν θα είναι ίδιο πια, γιατί όσο σκληρό και αν ακούγεται, όσο σκληρό και αν είναι, δεν είμαστε εμείς ίδιοι. Από πάνω μέχρι κάτω.Αυτό το καλοκαίρι, φοβηθήκαμε, απελπιστήκαμε και ξανά από την αρχή…Κανείς δεν τσακώθηκε στην αίθουσα σύνταξης, κανείς δεν έδωσε μάχη γι” αυτόν τον Αύγουστο…Αυτό το καλοκαίρι, δεν ήρθε ποτέ…Κλείσε, όμως, για λίγο τα μάτια…