Κλέων Γρηγοριάδης: Δε μας πληρώνουν κι ο Φώτης Μπόμπολας λέει «το Μega φταίει, όχι εγώ»

14:04 13/12/2016 - Πηγή: Aixmi

Ο Κλέων Γρηγοριάδης είναι καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης. Διαθέτει ταλέντο, αλλά και ισχυρές απόψεις που δε διστάζει να εκφράσει δημόσια, ακόμη κι αν έρχονται κόντρα σε ταμπού της ελληνικής κοινωνίας. Δεν έτυχε να τον γνωρίσω ποτέ από κοντά, αλλά όταν του τηλεφώνησα πριν την παράσταση στο υπόγειο του Κουν («Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» ) ήταν σαν να τον γνώριζα χρόνια. Μιλήσαμε για πολλά. Για την επιτυχημένη θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και τη σχέση που έχει με τους συναδέλφους του. «Το φετινό έργο είναι «Η επανένωση της

Βόρειας με τη Νότια Κορέα» αλλά δεν έχει να κάνει καθόλου με την πολιτική ή με την γεωγραφία. Έχει να κάνει με τη γεωγραφία των σχέσεων και, κυρίως, με τη γεωγραφία της αγάπης. Είναι έργο που παρουσιάζει την αγάπη ή την ανυπαρξία της στις περισσότερες εκφάνσεις των ανθρώπινων σχέσεων. Αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν αγάπη φαίνεται πολύ συχνά να μην είναι πραγματική αγάπη. Όταν ασχολείσαι με ένα έργο ή με ένα θέμα αναγκαστικά το ψάχνεις λίγο παραπάνω».

Αναφερθήκαμε στην πολιτική και στην στήριξή του στο περιβόητο ΟΧΙ το καλοκαίρι του 2015. «Δεν τους κακίζω ούτε ειμαι πολύ επιθετικός απέναντι σε κανέναν, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΟΧΙ μας έγινε ΝΑΙ».

Κανείς δεν θα ξεχάσει την παρέμβασή του στο δελτίο του Mega και την κόντρα του με τη Μαρία Σαράφογλου. Μιλήσαμε για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το μεγάλο κανάλι αλλά και τα χρήματα που του χρωστάει η εταιρία παραγωγής. «Έχω κόψει τριάντα χιλιάδες τόσο ευρώ στην Άνωση, έχω φορολογηθεί 6.800 ΦΠΑ επειδή έπαιξα στο Mega, έκανα το λάθος να παίξω στο Μega πριν από 2,5 χρόνια, τελευταία χρονιά πρωταγωνιστής, μου έχει στοιχίσει 10.000 σε φόρους και ΦΠΑ αυτή η ιστορία. Δηλαδή πληρώνω το Μega ακριβά από το μεγαλύτερο πάθος του κόσμου».

Μ.Σ Κύριε Γρηγοριάδη το έργο στο οποίο πρωταγωνιστείτε έχει ως κεντρικό θέμα την αγάπη. Θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια.

Κ.Γ «Ο σκηνοθέτης μας, Νίκος Μαστοράκης, έθεσε ένα πρωταρχικό ερώτημα για το τι είναι αγάπη -κι αυτή είναι μια ερώτηση που δεν είναι καθόλου εύκολο να απαντηθεί. Συχνά συγχέεται με τα πάθη, όπως ο έρωτας. Ενώ για την αγάπη μιλά κανείς σε όλη του τη ζωή, από παιδάκι μέχρι να πεθάνει, όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε τι είναι αγάπη κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει με βεβαιότητα. Είναι αρκετά πολύπλοκο θέμα. Η αγάπη ίσως είναι μία έμμονη ιδέα, λέει σε ένα μονολογάκι προς το τέλος του έργου. Μια αρρώστια. Είναι σίγουρα μια χημική διαδικασία κι αυτή κι αυτό έχει αποδειχθεί και επιστημονικά, όπως είναι ο έρωτας, το σεξ, έτσι ακριβώς και η συναισθηματική βαθιά αγάπη είναι μια καθαρά χημική διαδικασία. Στις σύγχρονες κοινωνίες η αγάπη συντηρεί την επιβίωσή μας. Φαίνεται ότι η αγάπη είναι και λίγο χρησιμοθηρική.

Το έργο είναι σπονδυλωτό, πολύ σύγχρονο, έχει γραφτεί το 2013, από έναν άνθρωπο που λέει ότι δεν είναι συγγραφέας αλλά σκηνοθέτης, τον Joël Pommerat. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, παίζονται 4-5 έργα του στην Ευρώπη. Είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη Γαλλία κι από τους πιο σημαντικούς θεατρανθρώπους της ευρωπαϊκής ηπείρου. Έχουμε κρατήσει στο έργο 10 ιστορίες -είχε παραπάνω- που ενώ ξεκινούν σαν αλλόκοτες ιστορίες, στη συνέχεια αναγνωρίζουμε κομμάτια της προσωπικής μας ζωής.

Έχουμε τέσσερις ρόλους ο καθένας κατά μέσο όρο, που είναι μία πρόσθετη δυσκολία, καθώς συνήθως παίζεις έναν. Και το τελευταίο είναι ότι υπάρχει μία έντονη κατάσταση και ένα πάθος από την αρχή -υπάρχει αναρώτηση του αναγνώστη και του θεατή, για το ποιος έχει δίκιο. Σε αυτό το ερώτημα, το έργο έχει μία πολύ ωραία τσαχπινιά, που έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση και υπόσταση. Ότι δεν είσαι καθόλου βέβαιος από την αρχή για το τι συμβαίνει. Επίσης, δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις ή να σοκαριστείς.

Μ.Σ Τι είναι σημαντικότερο για εσάς. Ένα πολύ καλό κείμενο ή καλοί συνεργάτες;

Κ.Γ «Το μισό πράγμα στο θέατρο είναι το κείμενο και το άλλο μισό το ανθρώπινο δυναμικό και υλικό. Είναι οι συνάδελφοί μου και οι σκηνοθέτες μου. Το πιο σημαντικό για μένα είναι το ανθρώπινο κομμάτι. Έχω κάνει μάλιστα την προβοκατόρικη δήλωση στο παρελθόν ότι προτιμώ να παίζω με τους ανθρώπους της αρεσκείας μου και τον σκηνοθέτη της αρεσκείας μου σε σκυλάδικα της εθνικής οδού, παρά Αισχύλο στην Επίδαυρο με σκηνοθέτη που δεν υπολήπτομαι και ηθοποιούς που δεν υπολήπτομαι και δεν είναι της αρεσκείας μου.

Για μένα είναι πιο σημαντικοί οι άνθρωποι από ό,τι τα κείμενα σε αυτήν την τέχνη. Αλλά υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα κείμενα είναι πιο σημαντικά και το σέβομαι κι αυτό. Φέτος, με την ευκαιρία που μου δίνει η Μαριάνα Κάλπαρη που διευθύνει το θέατρο Τέχνης, να είμαι σε μία ομάδα με ηθοποιούς από τους καλύτερους που έχει αυτή η χώρα – είναι βραβευμένοι οι περισσότεροι -έχω το προνόμιο να συνεργάζομαι δύο χρόνια με έναν σκηνοθέτη που αν δεν είναι ο πιο σημαντικός που έχουμε, είναι ένας από τους σημαντικότερους, ο Νίκος Μαστοράκης.

Θα πλήρωνα για να παίξω στο έργο αυτό

Παίρνω ελάχιστα χρήματα από αυτό. Αν δε μου έδιναν χρήματα θα πλήρωνα, αν μου το ζητούσαν, 200 ή 500 ευρώ. Θα τα έδινα για να ήμουν σε αυτό το θίασο. Είναι σα βελούδο να παίζεις κάθε βράδυ μαζί τους. Κανείς δεν μπαίνει στη διαδικασία να είναι ανταγωνιστικός με τον άλλον, όλοι θέλουν μόνο να είναι συνεργάτες και όλοι μαζί να το πηγαίνουν πιο πέρα και πιο μακριά. Είναι σα βελούδο να έχεις τον Μαστοράκη τρεις μήνες και να σου λέει φοβερά πράγματα για την ανθρώπινη φύση και τα φοβερά αστεία του.

Είναι φοβερά μεγάλο προνόμιο να είσαι με ανθρώπους τέτοιας ποιότητας και να κάνεις παιχνίδια και πειράγματα που έχουν προοπτική τέτοιας ποιότητας. Μπορεί μια φορά να επιτύχουμε και την άλλη να αποτύχουμε. Οι συνθήκες όμως που ασκούμε την τέχνη είναι πολύ υψηλές για τα ελληνικά δεδομένα και ειμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό που ζω. Ειλικρινά θα πλήρωνα για να είμαι ατί τα ωραία πράγματα πρέπει να τα πληρώσει κανείς».

Μ.Σ Με αφορμή το συγκεκριμένο έργο θέλω να ρωτήσω τι ρόλο παίζει ο έρωτας και τι η αγάπη στη ζωή σας.

Κ.Γ «Ο έρωτας, θα έλεγα, είναι παιδική κατάσταση. Αρμόζει στα παιδιά. Βέβαια, παιδιά παραμένουμε μέχρι να πεθάνουμε και δικαιούμαστε να έχουμε όλοι έρωτες, γεροντοέρωτες. Είναι συναίσθημα που φωνάζει ‘’θέλω’’. Φέρτε μου το μπιμπερό μου, θα ήθελα να έχω έναν ωραίο μαστό. Ο έρωτας είναι συναίσθημα που δεν έχει να κάνει καθόλου με την αγάπη, βασίζεται στην άγνοιά μας για τον άλλο και, συνεπώς, στη δυνατότητά μας -αφού δεν τον ξέρουμε- να προβάλλουμε πάνω του όλες τις επιθυμίες μας. Την πρώτη μέρα, βλέπουμε μόνο το χαμόγελό του, τα μάτια του, το χρώμα των μαλλιών του, το πώς ντύνεται, τη στάση ή την έκφρασή του. Όλα αυτά μας δίνουν μία εικόνα, τίποτα άλλο.

Ο έρωτας είναι κάτι που ξεκινά και τελειώνει σε μας. Καθώς περνά ο καιρός και ξεγυμνωνόμαστε βλέπουμε τον πραγματικό άνθρωπο. Και τότε θα δούμε τις πιθανότητες να υπάρξει η αγάπη ανάμεσά μας. Η αγάπη είναι συναίσθημα που ταιριάζει στους ενήλικες και σε ανθρώπους που έχουν μάθει και το ρήμα «δίνω», εκτός από το «θέλω». Το ρήμα «δίνω», δίνει μεγαλύτερη χαρά από το ρήμα «παίρνω» σε αυτόν που το χρησιμοποιεί

Μ.Σ Έχετε αγαπήσει ή έχετε αγαπηθεί περισσότερες φορές στη ζωή σας;

Κ.Γ «Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τους άλλους, για το τι ένιωσαν γι αυτόν, αλλά πολύ φοβάμαι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος τις περισσότερες φορές και για τον εαυτό του. Θεωρούσα ότι είχα αγαπήσει σε πολλές σχέσεις μου κι αργότερα είδα ότι αυτά που πρόσφερα ήταν πολύ λίγα για να λέγεται αγάπη. Τις περισσότερες φορές ήταν έρωτας. Έρωτας δεν υπάρχει μόνο για το άλλο φύλο, αλλά για τη δουλειά μας, για ένα σκοπό ιδεολογικό, για τους φίλους μας, για τον σκύλο μας, όπως κι η αγάπη.

Είμαστε πολύ μικροί για να μιλάμε γι’ αυτά. Κυρίως, είναι μυστήρια και τα δύο. Δεν υποτιμώ τον έρωτα και θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό. Είνα παιδικό συναίσθημα, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ άλλο λόγο για να συνεχίσουμε να ζούμε εκτός από τον έρωτα και -όπως είπα και πριν- όχι αναγκαστικά για το άλλο φύλο. Ο έρωτας κινεί τη ζωή. Οι άνθρωποι κάνουν απίστευτα επιτεύγματα για λόγους ερωτικούς, για να είναι ποθητοί και ερωτικοί».

Μετά τα 50 η σεξουαλικότητα είναι κομπάρσος στη ζωή

Μ.Σ Το σεξ και η σεξουαλικότητα τι ρόλο παίζουν στη ζωή σας;

Κ.Γ «Για έναν άνθρωπο που έχει περάσει τα 50 η σεξουαλικότητά του, κατά κάποιον τρόπο, λειτουργεί σαν κομπάρσος στη ζωή του. (γελάει). Η σεξουαλικότητα διέπεται από λόγους ενδοκρινολογικούς και μικροβιακούς. Είναι και μία ένδειξη ανωριμότητας να φτάνει κανείς στα 60 ή στα 70 και να είναι κοκκοράκι σεξουαλικό. Είναι γελοία αυτά τα πράγματα. Οι άνθρωποι νομίζω ότι δεν έχουν πρόβλημα να πειραματιστούν με τη σεξουαλικότητά τους, αρκεί να υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας των ψυχών τους».

Μ.Σ. Ζούμε σε μία κλειστή κοινωνία με πολλά ταμπού, παρότι μπαίνουμε αισίως στο 2017. Επειδή μιλήσαμε για σεξουαλικότητα, θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι αρκετά προσωπικό. Αν ήσασταν γκέι, θα το δηλώνατε δημοσίως ή θα κάνατε οικογένεια με παιδί και γυναίκα;

Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος φέρεται σαν γιαγιά Κατίνα

Κ.Γ «Και βέβαια θα το δήλωνα. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Ζούμε σε κοινωνία που ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος θέλει να αλλάζει τον υπουργό Παιδείας, γιατί δεν του αρέσουν αυτά που λέει Όλες αυτές οι άθλιες οπισθοδρομικότητες υπάρχουν, αλλά δε θα τις λάβω καθόλου υπόψιν μου. Για μένα ο κύριος Ιερώνυμος δεν υπάρχει. Υπήρχε όσο κράταγε το θεσμικό του ρόλο. Επειδή άρχισε να συμπεριφέρεται σα γιαγιά κατίνα, δεν υπάρχει σαν Αρχιεπίσκοπος για μένα. Υπάρχουν πουριτανοί, προοδευτικοί, συντηρητικοί. Κανείς δεν ξέρει ποιοι έχουν δίκιο, όμως ο πουριτανισμός είναι υποκριτικός.

Αν ακούγαμε τους Ιερώνυμους, δε θα είχαμε ανακαλύψει τον τροχό και θα είχαμε εκτελέσει τον Γαλιλαίο και τον Δαρβίνο. Δεν έχω εμπάθεια με την εκκλησία, είναι μέρος της ζωής μου. Γεννήθηκα στην Ελλάδα, το Πάσχα και τα Χριστούγεννά μου είναι χριστιανικά, και πριν βγω να παίξω λέω και ένα «πάτερ ημών». Είμαι εθιμικά χριστιανός, η ζωή μου είναι σύμφυτη και μπλεγμένη με τον χριστιανισμό, αλλά οι πολιτικές συμπεριφορές και οι ηγεσίες της εκκλησίας είναι προς κρίση. Όσο παίζει ρόλο εξουσίας η ηγεσία και η Ιερά Σύνοδος θα με βρίσκουν απέναντί της».

Βεβαίως, τα gay ζευγάρια να υιοθετούν παιδιά

Μ.Σ Γνωρίζω -και το έχετε δηλώσει δημόσια- ότι είστε υπέρ των γάμων των ομοφυλοφίλων. Είστε, επίσης, υπέρ στο να υιοθετούν παιδιά;

Κ.Γ «Απολύτως ναι. Είμαι βέβαιος ότι η δυνατότητα να μεγαλώνει κάποιος ένα παιδί, έχει να κάνει μονάχα με το ψυχικό του περίσσευμα. Όταν έχει να δώσει και δεν κοιτάει μόνο τον εαυτούλη του. Δηλαδή δεν είναι γύρω από το εγώ όλα, αλλά μπορεί να δώσει στον διπλανό του, το φίλο του, στη γυναίκα του, στον άντρα του, αν είναι άντρας ομοφυλόφιλος, τότε μπορεί να δώσει και σε ένα παιδί. Υπάρχουν κάποια θέματα, ότι λείπει το ένα πρότυπο από το σπίτι, αλλά νομίζω ότι είναι λίγο πλασματικά. Η πραγματικότητα είναι ότι το ένα πρότυπο λείπει από τα περισσότερα ελληνικά σπίτια κι είναι αυτό του πατέρα.

Ο πατέρας, προ κρίσης και τώρα περισσότερο, συνήθως κάνει τρεις δουλειές part time, για να επιβιώσει η οικογένεια, και δε βλέπει ποτέ το παιδί του, και το παιδί του δεν βλέπει τον πατέρα του τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Το βλέπει ελάχιστα ως καθόλου, έρχεται κουρασμένος, κοιμάται, βρίζει. Υπάρχει, πάντως, ένα θέμα προτύπου, δηλαδή δύο άντρες ή δύο γυναίκες , θα υπάρχει μία έλλειψη του άλλου φύλου στο σπίτι κι αυτό είναι σημαντικό -γιατί τα πλάσματα που γεννιούνται και μεγαλώνουν θέλουν και τα δύο πρότυπα μετά. Αυτό που λέω είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι άντρες ή γυναίκες δε θα ήταν λιγότερο ικανοί για τρυφερότητα για στοργή και αφοσίωση, θεωρώ ότι θα ήταν εξίσου με μας. Και θεωρώ αστείο στην εποχή μας να υπάρχει αυτό το δίλημΜα».

Το καλοκαίρι του δημοψηφίσματος κανείς δεν θα ξεχάσει την παρέμβαση του ηθοποιού στο δελτίο ειδήσεων του Mega. Ο υπέρμαχος του ΟΧΙ, αναφέρθηκε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά στο τι θα ψηφίσει στις επόμενες εκλογές.

Το ΟΧΙ μας στο Δημοψήφισμα έγινε ΝΑΙ

Μ.Σ Ήσασταν από τους καλλιτέχνες που έλεγαν ανοιχτά την πολιτική τους άποψη. Θα σας γυρίσω στο καλοκαίρι του δημοψηφίσματος. Τότε που βγαίνατε στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα παράθυρα των ειδήσεων και υποστηρίζατε το ΟΧΙ. Πράγματι πήρε 62%, αλλά αυτό το ΌΧΙ μέσα σε λίγες ημέρες έγινε Ναι. Πώς νιώθετε σήμερα;

Κ.Γ «Και συνεχίζω και το υποστηρίζω. (Γελάει). Συμβαίνει αυτό. Ξέρετε οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις τα κάνουν αυτά τα πράγματα. Έχουν να αντιμετωπίσουν κι άλλα διλήμματα εκτός από αυτά που έχουμε εμείς. Δεν τους κακίζω, ούτε είμαι πολύ επιθετικός απέναντι σε κανέναν, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ΟΧΙ μας έγινε ΝΑΙ. Δεν είναι η πρώτη φορά. Σας θυμίζω ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου εξελέγη με λάβαρο, με μότο «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και κατάφερε να είναι ο πιο ευρωπαίος ηγέτης που είχαμε ποτέ -και, επίσης, να μη μας βγάλει από το ΝΑΤΟ.

Οι πολιτικοί λένε διάφορα και κάνουν ελιγμούς, εμείς πρέπει να κοιτάμε τη δική μας αυτοοργάνωση και τη συμμετοχή μας -αν περιμένουμε να σωθούμε από τους πολιτικούς δεν θα μας σώσουν. Γιατί είναι μοιραίο να διαφθείρονται από την άσκηση διοίκησης, αργά ή γρήγορα, όλοι. Τα έχουν πει αυτά ο Σωκράτης και ο Πλάτων, πιο σημαντικοί άνθρωποι από μένα. Πρέπει να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, να ωριμάσουμε, να μην έχουμε μοναδικό σκοπό της ζωής μας να πάρουμε κάτι πιο μεγάλο από το γείτονα, πιο μεγάλη Mercedes ή να έχω λίγα περισσότερα μαλλιά ή καλύτερα ρούχα, Περίπου 2 εκατομμύρια Έλληνες πεινάνε αυτή τη στιγμή».

Μ.Σ .Σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε ότι ανάμεσα στους Έλληνες που τάχθηκαν υπέρ του ΟΧΙ ήταν κι ένα μέρος αυτών των ανθρώπων που πεινάνε και είδαν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα τον σωτήρα και την ελπίδα.

Κ.Γ «Ε, βέβαια. Αυτοί οι άνθρωποι ήλπιζαν ότι θα σωθούν. Μπορεί κανείς να καταμαρτυρήσει τα πάντα σε αυτή την κυβέρνηση, αλλά ένα που δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι ότι ασχολήθηκε με αυτούς κάτω από το όριο της φτώχειας. 2.5 εκατομμύρια Έλληνες ήταν αποκλεισμένοι από το υπουργείο Υγείας του ‘’αγαπητού’’ Άδωνι Γεωργιάδη. Ο πρώτος νόμος της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν η πρόσβασή τους στη δημόσια υγεία. Θα μου πείτε, η δημόσια υγεία είναι χάλια, καταταλαιπωρούνται -αυτό όμως συνέβαινε και πριν, με τη διαφορά ότι έπρεπε να πληρώσουν ένα εικοσάρικο, ενώ δεν είχαν ένα ευρώ να φάνε ψωμί. Επίσης, οι πολύ φτωχές μάζες που δεν έχουν να φάνε, σιτίζονται καλύτερα από πριν -βοηθάει και η εκκλησία. Υπάρχει και μία πρόνοια σε αυτούς που είναι άστεγοι.

Εμένα η ζωή μου επί ΣΥΡΙΖΑ χειροτέρεψε. Ο ΕΝΦΙΑ μεγάλωσε, συνολικά οι εισφορές μου αυξήθηκαν και, πραγματικά, είμαι θυμωμένος πολύ. Όμως, δεν μπορώ να μην βλέπω ότι αυτός που ήταν εντελώς εξαθλιωμένος, ανεπαισθήτως βελτιώθηκε. Υπήρξα μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού που εξέφραζε ο Λεωνίδας Κύρκος, δεν υπήρξα ποτέ μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και δε θα υπάρξω ποτέ απ΄ό,τι φαίνεται. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω ότι είναι πολύ αποτυχημένη, όμως φαντάζεστε ότι η Δ θα το έκανε καλύτερα; Τα προηγούμενα 6 χρόνια το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το έκαναν πολύ χειρότερα. Το έκαναν με άθλιο τρόπο».

Ψήφισα Σύριζα μια φορά, δεν θα το κάνω ξανά

Μ.Σ Έχετε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ;

Κ.Γ «Βεβαίως μία φορά και δεν θα το ξανακάνω. Δε θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά. Βεβαίως δεν ξέρω τι θα ψηφίσω, γιατί δεν έχω καμία διάθεση να ψηφίσω κανέναν άλλον, ούτε μου φαίνεται καλύτερος κανένας άλλος από τους υπόλοιπους. Τους έχω δοκιμάσει και γνωρίζω ότι είναι σε άθλια κατάσταση. Μόνο το ΚΚΕ δεν έχουμε δοκιμάσει, το οποίο όμως δεν με πείθει καθόλου με τον πολιτικό του λόγο»

Μ.Σ Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως σχέση με μία κυβέρνηση Αριστεράς.

Κ.Γ «Έχει κάποια σχέση μεγαλύτερη από τις άλλες. Σίγουρα δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είναι μία αριστερή κυβέρνηση -με κανέναν τρόπο».

Ο Σαμαράς ήταν δεξιότερος της δεξιάς, στα όρια του φασισμού

Μ.Σ Κυβερνούν ενδεχομένως πιο δεξιά από τους δεξιούς

Κ.Γ «Δεν είναι έτσι. Οι δεξιοί κυβερνούσαν ακόμη πιο δεξιά. Έχετε ξεχάσει μάλλον τον Σαμαρά. Ήταν δεξιότερος της δεξιάς. Ήταν στα όρια του φασισμού με φρασεολογία πρωθυπουργού. Έλεγε δημόσια, σας θυμίζω πριν 3 χρόνια, ότι αν κακοπερνάνε οι λαθρομετανάστες όταν συλλαμβάνονται θα λένε στις χώρες τους ότι εκεί μας δέρνουν, μην πάμε…

Αυτά είναι φασισμός. Ο κ. Τσίπρας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι το ίδιο με τον κ. Σαμαρά. Είναι παρά πολύ καλύτερος , ωστόσο είναι παρά πολύ κακός. Είναι πολύ κακός για μένα, αλλά χιλιάδες φορές καλύτερος από τον κ. Σαμαρά. Αυτή η κυβέρνηση δεν είναι αριστερή, γιατί οι αριστερές κυβερνήσεις ξέρετε τι κάνουν όταν μετανάστες έρχονται στη χώρα τους; Λένε, παιδιά πόσοι ήμασταν; Ήμασταν 10 εκατομμύρια και πεινάγαμε; Τι κρίμα. Από σήμερα θα είμαστε 12 εκατομμύρια και θα πεινάμε. Ό,τι έχουμε θα το μοιράζουμε δια του 12 πια κι όχι δια του 10. Δεν το είπαν. Αντιθέτως τους έκλεισαν στην Ειδομένη. Δεν είναι αριστερή κυβέρνηση μία που λέει ότι θα φέρει απλή αναλογική και τελικά δεν τη φέρνει».

Απορώ, δεν ντρέπονται οι μέτοχοι του Mega; Είναι χασαπέμποροι!

Μ.Σ Να αλλάξουμε θέμα και να σας πάω στο τηλεοπτικό τοπίο. Ήσασταν από τους ηθοποιούς που εργαστήκατε για λογαριασμό του Mega. Πώς βλέπετε την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το κανάλι τους τελευταίους μήνες.

Κ.Γ «Απορώ με το θράσος των ιδιοκτητών του Mega, αλήθεια δεν ντρέπονται; Βγάζουν αυτά τα σποτάκια εδώ και τόσους μήνες σα να μιλάνε σε κωφούς, τυφλούς ή σε τελείους άσχετους. Το Mega κόλλησε σε ένα γενικό κλίμα, που πήγε να πει ότι το έθιξε η κυβέρνηση. Το Mega φυσικά το έχουν θίξει μόνο οι ιδιοκτήτες του, οι οποίοι έπρεπε να κάνουν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου εδώ και χρόνια, χρωστάνε εκατομμύρια σε τράπεζες που τελείως χαριστικά τους έχουν δανείσει.

Είναι απλήρωτοι άνθρωποι που δουλεύουν εκεί και είναι φίλοι μου. Είναι με έναντι, χρόνια τώρα, και τελείως απλήρωτοι τους τελευταίους μήνες και το λειτουργούν κουμμουνιστικά σαν κολεκτίβα, αλλά αυτοί οι τρεις μεγάλοι εύποροι άνθρωποι δεν ντρέπονται καθόλου; Δε θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για μια επιχείρηση που τους έκανε δωρεάν η κότα το χρυσό αυγό, σκανδαλωδώς δωρεάν χωρίς να έχουν φορολογηθεί πραγματικά όπως γνωρίζουμε πλέον όλοι, χωρίς να έχουν νόμιμες άδειες ποτέ, είχαν μπάρμπα στην Κορώνη όταν πήραν τα κανάλια, με το έτσι θέλω, κι έχουν το θράσος να βγαίνουν και να λένε ‘’μας κλείνουν’.

Μετά από τόσα χρόνια κέρδη, ουσιαστικά στραγγάλισαν την επιχείρησή τους. Και από την εξουσιομανία και μισαλλοδοξία τους, μη θέλοντας ο ένας να το αφήσει στον άλλον, εμποδίζουν και οποιονδήποτε από τους τρεις, να πάρει την πρωτοβουλία να το σώσει. Είναι τόσο χασαπέμποροι»

Δε μας πλήρωνε ο Φώτης Μπόμπολας κι έλεγε πως έφταιγε το Mega

Μ.Σ Το θετικό είναι ότι έχουν μπει από την Παρασκευή κάποια χρήματα.

Κ.Γ «Αν αποφάσισαν να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες του Mega, ας πληρώσουν και την «Άνωση» (ΣΣ: εταιρεία παραγωγών σήριαλ της οικογένειας Μπόμπολα) που μου χρωστάει 2,5 χρόνια τα λεφτά μου από τη «Δικαίωση». Δεν έχω πάρει δραχμή, κι έχω πληρώσει 6.800 ευρώ σε ΦΠΑ γιατί κόβω δελτία παροχής. Έχω κόψει τριάντα χιλιάδες ευρώ στην «Άνωση», έχω φορολογηθεί 6.800 ΦΠΑ επειδή έπαιξα στο Mega, έκανα το λάθος να παίξω στο Μega πριν από 2,5 χρόνια, τελευταία χρονιά πρωταγωνιστής, μου έχει στοιχίσει 10.000 σε φόρους και ΦΠΑ αυτή η ιστορία. Δηλαδή πληρώνω το Μega πιο ακριβά από το μεγαλύτερο πάθος του κόσμου. Είμαστε 400 ηθοποιοί που τους χρωστάει η εταιρία του κύριου Μπόμπολα, η οποία έχει φεσώσει μία άλλη εταιρία του. Τι τρομερό. Κάθε φορά που πηγαίναμε στον κύριο Φώτη Μπόμπολα να διαμαρτυρηθούμε μας έλεγε «δε φταίω εγώ παιδιά, φταίει το Μega που δεν με πληρώνει»! Τέτοιες αστειότητες. Που ήταν μεγαλομέτοχος του καναλιού. Είχε τις περισσότερες μετοχές. Αυτά είναι για μάο μάο για ιθαγενείς. Για να είμαστε σοβαροί. Έχει γίνει μία τεράστια αλητεία στην τηλεόραση στην Ελλάδα εδώ και μισό αιώνα κι αυτή πρέπει να σταματήσει. Πάρθηκε μία πολύ καλή πρωτοβουλία για τις άδειες, αλλά βέβαια τεράστιο σφάλμα να αποφασίσει κάποιος, ο Υιός του Θεού ο Μονογενής, ότι χρειάζονται 4 άδειες. Όχι αυτά τα πράγματα αποφασίζονται πιο ελεύθερα. Να αποφασίσουν όλοι και η αγορά κτλ κτλ».

Μ.Σ Έχετε δηλώσει ότι δεν πιστεύετε στο Θεό με την έννοια που διδασκόμαστε.

Κ.Γ «Πιστεύω ότι ο Θεός είναι το σύμπαν. Πιστεύω ότι ο Θεός είμαστε εμείς. Το σύμπαν είναι ένα, αρραγές και ενιαίο, όλα τα πλάσματα που ζουν σε αυτό είναι ένα πλάσμα. Κι αυτό το πλάσμα όταν έχει καλό συγχρονισμό και πλέει ελεύθερα είναι μία χαρά ευτυχισμένοι όλοι οι άνθρωποι κι όταν αρχίζει και πολεμάνε μεταξύ τους γίνεται σκατά η υπόθεση».

Μ.Σ Το θάνατο τον φοβάστε;

Κ.Γ «Ποιος δε φοβάται το θάνατο; Κάθετί που είναι άγνωστο είναι φοβιστικό. Υπάρχουν Έλληνες που φοβούνται τους Σύρους, τους Τούρκους ή τους Λιβανέζους, γιατί είναι άγνωστοι σε αυτούς. Αν τους έδιναν μισή ώρα και έπιναν ένα ποτό μαζί τους αμέσως θα τους έπαιρναν αγκαλιά. Γιατί όλοι άνθρωποι έχουν τους ίδιους πόνους, τις ίδιες αγωνίες. Το άγνωστο φοβάται ο άνθρωπος. Ο θάνατος δεν μας αφορά. Ξεκινά εκεί που τελειώνει η ζωή μας. Εμάς μας αφορά η ζωή μας. ό,τι ξέρουμε και ό,τι νιώθουμε αφορά σε αυτή τη ζωή. Ο θάνατος είναι μετά. Μπορεί αυτό που ονομάζουμε ζωή να είναι ένα κακό όνειρο. Και η ζωή να ξεκινά μετά. Μπορεί μετά να μην υπάρχει τίποτα. Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε πράγματα τέτοιου είδους».