Το γήπεδο της ΑΕΚ και η χαμένη πολιτική σοβαρότητα

14:33 6/8/2014 - Πηγή: Aixmi

Γενικά μιλώντας, η κοινοβουλευτική στάση ενός κόμματος κατά την ψήφιση ενός νόμου αξιολογείται και κρίνεται σε δύο επίπεδα: το ιδεολογικό και το ηθικό. Η πρώτη αξιολόγηση αφορά το κατά πόσον η θέση του κόμματος ως προς το περιεχόμενο του νόμου είναι συμβατή με το διακηρυγμένο πλαίσιο αρχών του. Σε δεύτερο επίπεδο, εξετάζεται εάν η κοινοβουλευτική συμπεριφορά του κόμματος εκφράζει τον απαιτούμενο σεβασμό προς την κοινωνία και, ειδικότερα, προς εκείνους που τυχόν θίγονται από τις πολιτικές θέσεις και προτάσεις του κόμματος για τον υπό συζήτηση νόμο.

Για παράδειγμα, ένας πολιτικός σχηματισμός

που ασπάζεται τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού είναι απόλυτα συνεπής με τις αρχές αυτές ζητώντας το κλείσιμο μιας δημόσιας υπηρεσίας και την απόλυση όλων των εργαζομένων σε αυτήν, ή την ιδιωτικοποίησή της και τη μετάβαση των εργαζομένων σε καθεστώς εργασιακής επισφάλειας. Εν τούτοις, είναι ηθικά απαράδεκτο οι προτάσεις αυτές να συνοδεύονται από μειωτικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το σύνολο των εργαζομένων, έτσι ώστε να γίνει πειστικότερη η σχετική πολιτική επιχειρηματολογία!

Σε ό,τι αφορά την κατασκευή του νέου γηπέδου της ΑΕΚ, η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατά τη συζήτηση του προσφάτως ψηφισθέντος Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας δεν χαρακτηρίστηκε ούτε από ιδεολογική συνέπεια, ούτε – ακόμα περισσότερο – από κοινοβουλευτικό ήθος. Σε επίπεδο πολιτικών ιδεών, οι θέσεις του κόμματος εκφράστηκαν μέσα από διαρκείς παλινωδίες και διγλωσσία, που παραπέμπουν ευθέως σε πολιτικό καιροσκοπισμό. Και η γύμνια – σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα και η αστειότητα – των πολιτικών επιχειρημάτων θα μπορούσαν να προκαλέσουν θυμηδία, αν δεν είχαν προκαλέσει οργή.

Χαρακτηριστικά, ακούσαμε (δις, τουλάχιστον) βασικό ομιλητή της αξιωματικής αντιπολίτευσης να κατακρίνει τη συμπολίτευση (και, έμμεσα, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο) για την παράλειψή της να κάνει εκ παραλλήλου αναφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι… Πόντιοι της Ουκρανίας!

Και, γενικά, χορτάσαμε από θεωρίες συνωμοσίας περί διαπλεκόμενων συμφερόντων, κι από παιδαριώδεις ρητορείες περί οικολογικών καταστροφών «βιβλικών» (θα ‘λεγε κανείς) διαστάσεων!

Από άποψη κοινοβουλευτικής ηθικής, οι αγορητές επέλεξαν να εκφράσουν τη θέση του κόμματος κατά της κατασκευής του γηπέδου μετερχόμενοι εκφραστικά μέσα και πολιτικό ύφος που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ευθέως προσβλητικά για τους φιλάθλους της ΑΕΚ, ακόμα κι από τη σκοπιά του πλέον ουδέτερου παρατηρητή. Με έκδηλη περιφρόνηση για την ιστορία του συλλόγου και τα σύμβολα που αντιπροσωπεύει – κάποιες στιγμές, ακόμα και με μια χαρακτηριστική ειρωνεία στον τόνο της φωνής – αναφέρθηκαν στην ΑΕΚ σαν να επρόκειτο για ασήμαντο συνοικιακό σωματείο που θα ήταν πολυτέλεια γι’ αυτό να έχει αναπτυξιακές φιλοδοξίες ανάλογες με αυτές των άλλων μεγάλων συλλόγων. «Καλά είστε εκεί που βρίσκεστε, και πολύ σας πέφτει!» ήταν το υπεμφαίνον πολιτικό μήνυμα…

Ένα είναι βέβαιο: οι φίλοι της ΑΕΚ δεν θα ξεχάσουν! Όχι αυτή καθαυτή την εναντίωση στην κατασκευή του γηπέδου (αυτό είναι πολιτικά θεμιτό και ουδείς δύναται να το κρίνει) αλλά την όλη συμπεριφορά απέναντί τους: από την υποκριτική διγλωσσία (άλλα οι μεν–άλλα οι δε, άλλα μετά–άλλα προ δημοτικών εκλογών και ευρωεκλογών) έως τις απαξιωτικές κορώνες κατά του συλλόγου, από το σύνολο, σχεδόν, της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και – ζητώ συγνώμη που θα το θέσω τόσο σκληρά – όσοι επιλέξουν, τελικά, να ξεχάσουν δεν θα πρέπει να λογίζονται ως φίλοι της ΑΕΚ!