Το πολιτικό σύστημα έχασε «αυγά και πασχάλης»…

15:41 9/5/2012 - Πηγή: Aixmi

Θα μάθουμε, άραγε, να συνεργαζόμαστε;

ΟΙ εκλογές ολοκληρώθηκαν. Ο λαός «μίλησε». Η ανατροπή του  πολιτικού σκηνικού συντελέστηκε. Και τώρα, πλέον, φτάσαμε στο «διά ταύτα». Ποια είναι τα μηνύματα που έστειλαν οι ψηφοφόροι και ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τη χώρα και τους πολίτες της;

Το να… μεταφράσεις το πολιτικό σκηνικό  που έχει δημιουργηθεί θέλει προσοχή, ηρεμία, ψυχραιμία και ανοικτές διαθέσεις. Διότι το πολιτικό σύστημα έχασε «αυγά και…  πασχάλης», που λέει και το διαφημιστικό σποτάκι.

Τα μηνύματα,

αυτή τη φορά, είναι πολλά και με πολλαπλούς αποδέκτες. Ακόμα και τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι  είπαν ξεκάθαρα ότι δεν αντέχουν άλλο τους εκβιαστικούς πολιτικούς μονόδρομους των κομμάτων εξουσίας. Η πλειονότητα θέλησε  να δείξει ότι πρέπει να αναζητηθούν και να δοκιμαστούν άλλες «συνταγές».

Η πολυδιάσπαση και ο τρόπος με τον οποίο μοιράστηκαν οι  ψήφοι δείχνει ότι οι πολίτες δεν έχουν, πλέον, εμπιστοσύνη σε μία και μόνο κομματική πρόταση. Δεν πιστεύουν στο «αλάθητο» κανενός, στη μία και μοναδική αλήθεια. Φαίνεται να μην εμπιστεύονται στο σύνολο τους τα προγράμματα των κομμάτων και να μην επιθυμούν μια μονοκομματική κυβέρνηση. Παραμένουν σταθεροί στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας αλλά, θεωρούν αναγκαίο ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής απ’ αυτό που εξαθλίωσε την κοινωνία την τελευταία διετία.

Έχω την αίσθηση ότι ουσιαστικά το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αναζητά συγκλίσεις, συνεργασίες, κοινούς τόπους, ανάμεσα σε ένα ευρύ πολιτικό τόξο το οποίο βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο και θα αναδιαμορφωθεί το επόμενο διάστημα.

Συγκλίσεις και συμφωνίες που δεν θα οδηγούν σε ασφυξία το λαό και ειδικά τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Αλλά ούτε και σε αδιέξοδα…

Αλλαγή νοοτροπίας

Δυστυχώς, η συνεργασία δεν είναι καταγεγραμμένη στο πολιτικό DNA μας. Δεν έχουμε μάθει να  βάζουμε νερό στο κρασί μας. Να κάνουμε τα απαραίτητα βήματα προς τις άλλες πλευρές. Να συμβιβαζόμαστε. Να μη θεωρούμε τη δική μας «αλήθεια» ως τη μία και μοναδική.

Είναι σαφέστατη η αναγκαιότητα  αλλαγής νοοτροπίας και αναζήτησης συνεργασιών. Κι ενώ αυτό ήταν εμφανέστατο στην κοινωνία, πολιτικοί και κόμματα αντί να συζητούν και να αναζητούν πιθανές συγκλίσεις και συμφωνίες επέμεναν σε αυτοδυναμίες, πρωτιές, ποσοστά ενώ ακόμη και τώρα εκστομίζονται χαρακτηρισμοί του τύπου κλέφτες, ψεύτες, πολιτικοί απατεώνες και υβριστές, δωσίλογοι, προδότες ή ζητούνται δηλώσεις μετανοίας.

Φτάσαμε, λοιπόν, στο «και πέντε» και αναζητείται μια κάποια λύση. Η οποία, κατά πως φαίνεται, θα δοθεί ξανά από τις κάλπες στα μέσα Ιουνίου. Κι αυτό μπορεί να μην είναι το καλύτερο δυνατόν, δεν είναι όμως και τραγικό.

Οι δανειστές μας υπό τις υφιστάμενες συνθήκες, θα τηρήσουν -αν μη τι άλλο- στάση αναμονής. Εξάλλου, η εκλογή Ολάντ στη Γαλλία δημιουργεί συνθήκες αναμονής. Οι φωνές για αλλαγές, τουλάχιστον στο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας στην Ευρώπη, ολοένα και αυξάνονται. Αυτό, όμως, θα πρέπει να το εκμεταλλευτούμε χωρίς περαιτέρω καθυ