Κομοτηνή: So far, so close

17:31 9/12/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Ο κος Βαλάντης Λιόλιος παρουσιάζει την ταινία…

Η Νάουσα αυτήν την εποχή καλωσορίζει τον επισκέπτη με ζεστή σούπα και Ξινόμαυρο. Δίπλα στο ποτάμι μπορεί να απολαύσει κανείς ζεστή φιλοξενία, τα χρώματα του χειμώνα και τους ψιθύρους ενός τόπου που παρά τα χτυπήματα της αποβιομηχάνισης και του ρώσικου εμπάργκο στέκεται όρθιος και συνεχίζει να προχωρά.Εκεί, δίπλα στις όχθες του ποταμού, συναντήσαμε τον δημιουργό του ντοκιμαντέρ «So Far, so close», τον κ. Βαλάντη Λιόλιο στην επίσημη πρώτη προβολή του έργου του (στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Νάουσα

Πόλη του Οίνου, που διοργάνωσε ο σύνδεσμος Οινοποιών κι Αμπελουργών με τη στήριξη του Δήμου)και παρακολουθήσαμε μια ιστορία δημιουργίας, που δίνει τα εφόδια να παλέψει κανείς τα εύκολα «ψέματα» της εποχής.. .

Ο κος Λιόλιος, η Μαρία Ζαφείρκου και ο Αλέξανδρος Μάρκου

Ο κ. Βαλάντης Λιόλιος είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΜΘ, ένας ταλαντούχος άνθρωπος που αγαπά τον τόπο του με έναν τρόπο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητος κανόνας για όλους όσοι εκλέγονται και βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά. Η συμμετοχή του στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Master in Arts “Quality Journalism and New Technologies”», που αποτελεί συνέργεια του Donau Universitat Krems, του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, του «Ερευνητικού Κέντρου «Αθηνά»» και του Ιδρύματος Προαγωγής της δημοσιογραφίας «Αθανασίου Μπότση», αποτέλεσε ένα καλό έναυσμα να παρουσιάσει τον τόπο του με μια άλλη ματιά. «Μόνοι μας μπορούμε να κάνουμε τόσα λίγα, μαζί τόσα πολλά» μας είπε και παρουσίασε στο κοινό δύο πόλεις τόσο ξένες και τόσο γνώριμες ταυτοχρόνως, την πόλη του, την Νάουσα και το Krems An Der Donau. Ένα όμορφο οδοιπορικό με μουσική, ρυθμό, κίνηση, ιστορίες ανθρώπων και συγκρίσεις : Κρασί, «καζάνια», Heurigens, βιομηχανική κληρονομιά.

Mag.Kay Muhlmann, ερευνητής και διευθύνων στην Αυστρία του μεταπτυχιακού προγράμματος στο Donau Universitat Krems

Στο Krems, μια πόλη όπως οι Σάπες της Ροδόπης, σπουδάζουν 12.000 μεταπτυχιακοί φοιτητές, «γιατί όχι και στην Νάουσα;» αναρωτήθηκε εκείνος κι άνοιξε το δρόμο καταθέτοντας ευθέως την πρότασή του και θέτοντας ενώπιον των ευθυνών τους τους τοπικούς φορείς. Σε έναν τόπο που στην Αρχαιότητα ο Αριστοτέλης είχε τη Σχολή του, στη σύγχρονη εποχή η Ελληνική Πολιτεία, ένα μόνο Πανεπιστημιακό Τμήμα που λειτουργούσε εκεί, το «μετέφερε» στη Θεσσαλονίκη!

Η Μαριάννα Πλωμαρίτη συνεργάτιδα του WWF παρούσα στην πρώτη προβολήΟ Μάριο Νόττας, επικεφαλής της συνέργειας European Communication Insitute στην Ελλάδα

Πεζοπορία μέσα στους αμπελώνες, ξεναγήσεις και οινογνωσία μέσα στα κτήματα, βόλτα δίπλα στο ποτάμι, γνωριμία με τους «Γενίτσαρους και τις Μπούλες», αλλά και απόλαυση του δυναμικού Ξινόμαυρου. Η ιστορία της Νάουσας άλλωστε, όπως πολύ ωραία παρουσίασε ο κος Λιόλιος στο ντοκιμαντέρ «So Far, so close», είναι συνυφασμένη με την αμπελουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι η Νάουσα πορεύεται ανά τους αιώνες με ό,τι πιο ξεχωριστό υπάρχει σε κρασί. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 1906 ο μέσος όρος ανά καλλιεργητή ήταν 25 στρέμματα και η ετήσια παραγωγή 10.867 τόνοι, ενώ σήμερα 5 στρέμματα.
Κι όμως, η Νάουσα μετά την αποβιομηχάνιση και το «στραπάτσο του εμπάργκο», όπως είπε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αμπελουργών και Οινοποιών Νάουσας, ο κος Γιώργος Φουντούλης στρέφεται και πάλι στην αμπελουργία με 20 οινοποιούς να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι, να κοιτούν το παρελθόν και να χτίζουν το μέλλον. «Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ξανά μια ισχυρή παραγωγική βάση, προκειμένου η ύπαιθρος να πάρει ξανά ζωή. » σημείωσε ο δήμαρχος, ο κος Νίκος Κουτσογιάννης χαρακτηρίζοντας τη δημιουργία ενός νέου μύθου απαραίτητη για την προώθηση του κρασιού με τους 867 αμπελοκαλλιεργητές της Νάουσας να «βάζουν ήδη πλάτη».

Ο Αλέξανδρος Μάρκου, προϊστάμενος ειδήσεων στην ΕΡΤ3 με τη σύζυγό του, Έντι Μάτα-Μάρκου.

«Στη Νάουσα το κρασί είναι κουλτούρα κι από την κουλτούρα υπάρχει πάντα τουρισμός κι από τον τουρισμό μπορεί να ζήσει μια περιοχή» σιγοψιθυρίζει στη δημιουργία του ο Βαλάντης Λιόλιος. Ακούει κανείς; Το Krems της Αυστρίας με 1000 εκτάρια εκτάσεις με αμπέλια, με 1000 χρόνια καλλιέργειας κατάφερε να γίνει brand, συνώνυμο του καλού κρασιού που εξάγεται σε ΗΠΑ, Γερμανία, Ελβετία κ.α. “Γιατί όχι η Νάουσα;” αναρωτήθηκε ο δημιουργός του Ντοκιμαντέρ, «γιατί όχι η Μαρώνεια;» προσθέτουμε εμείς. Στο Krems σπουδάζουν 12.000 μεταπτυχιακοί φοιτητές και λειτουργούν τέσσερα Πανεπιστήμια, χωρίς να έχει εγκαταλειφθεί ο Πρωτογενής Τομέας, που εκτός από κρασί και σταφύλια, προσφέρει απλόχερα όλων των ειδών τα φρούτα «γιατί όχι η Νάουσα;» αναρωτήθηκε ξανά ο κος Λιόλιος. Γιατί όχι η Ροδόπη; Η κάθε Ελληνική Ροδόπη…
Ερωτηματικά που «κολλούν» τόσο αυτονόητα σχεδόν σε κάθε τόπο, κάθε σημείο της πατρίδας μας, όταν οι άνθρωποι του συναντούν εκτός συνόρων μια περιοχή που μοιάζει τόσο με τον τόπο τους, που βρίσκεται τόσο μακριά, αλλά και τόσο κοντά ταυτοχρόνως, και που οι άνθρωποι εκεί τα έχουν καταφέρει περίφημα. Ένα παράπονο, μα κυρίως μια πρόταση για τα πολλά που μπορούν να γίνουν, όταν άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους, όπως ο Βαλάντης Λιόλιος και η σύζυγός του Μαρία Ζαφείρκου, γνωρίζουν ανθρώπους που αγαπούν την δημιουργία και τις συνέργειες, όπως ο Μάριο Νόττας, επικεφαλής της συνέργειας European Communication Insitute στην Ελλάδα ή ο Mag.Kay Muhlmann, ερευνητής και διευθύνων στην Αυστρία του μεταπτυχιακού προγράμματος στο Donau Universitat Krems. Και κάπως έτσι, όπως εύστοχα σημείωσαν αμφότεροι, ξεκινά, η αρχή μιας μεγάλης φιλίας…
Φώτο: Στιγμιότυπα από την εκδήλωση προβολής του Ντοκιμαντέρ ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr