Κομοτηνή: Απεργία πείνας για το παρόν και το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ

11:14 16/10/2017 - Πηγή: ΕΡΤ

Για έκτη μέρα συνεχίζει την απεργία πείνας έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ στην Αθήνα. Μένοντας σε μια σκηνή, η κα Τζώρτζια Κοντράρου στέλνει το δικό της μήνυμα «Όλοι έχουμε δύναμη για να συνεχίσουμε έναν αγώνα για την τόσο άδικη επίθεση που δέχεται ο κλάδος μας. Πενήντα χρόνια ο ΕΔΟΕΑΠ δεν

έχει πάρει μια δραχμή μέχρι το 2002, ένα ευρώ μέχρι σήμερα από το κράτος. Ούτε ένα λεπτό. Όλα ήταν από τις εισφορές των εργαζομένων και το 20%.» Δίπλα της η κα Αφροδίτη Υψηλάντου, επίσης για έκτη μέρα απεργός πείνας και η κα Μαρίνα Βίχου (τέσσερις μέρες απεργός πείνας.) Μέρα τη μέρα η απεργία πείνας δημοσιογράφων έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ παίρνει άλλες διαστάσεις. Ξεκίνησε ο Θ. Βαρίκος την περασμένη εβδομάδα και τώρα τρεις κυρίες συνεχίζουν την αντίδραση στη συνεχιζόμενη «κοροϊδία» σε ό,τι αφορά το μέλλον του ΕΔΟΕΑΠ…

«Έχουμε πρόβλημα επιβίωσης»

«Η επίθεση που δέχεται ο κλάδος μας είναι πολύμορφη, αλλά αυτή τη στιγμή έχουμε πρόβλημα επιβίωσης. Έχει κοπεί η επικουρική μας σύνταξη και κινδυνεύουμε μέχρι το τέλος του μήνα να μην έχουμε ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Είμαστε ο μόνος κλάδος εργαζομένων σε όλη τη χώρα που δεν έχει ασφαλιστική κάλυψη από τον Σεπτέμβριο του 2016 . Οι ιδιοκτήτες από τον Σεπτέμβριο δεν καταβάλουν ευρώ.» δηλώνει η κα Κοντράρου. Παράλληλα, σημειώνει πως «το μεγαλύτερο λάθος το οποίο καλλιεργήθηκε για πολλά χρόνια είναι να νομίζει ο πολίτης ότι μας πληρώνει. Όχι τυχαία. Το 20% επί των χρημάτων που παίρνει ο εργοδότης για την διαφήμιση δίνονταν στο Ταμείο μας, Για ένα προϊόν, τη διαφήμιση, που πωλείται μέσα από τη δουλειά των δημοσιογράφων. Από αυτά τα χρήματα οφείλει ο εργοδότης να δώσει το 20% ως ασφαλιστική εισφορά. Δεν επιβαρύνει τον πολίτη. Τώρα δεν δίνει τίποτα.»

Εργασιακή γαλέρα
Σύμφωνα με την κα Κοντράρου οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ έχουν πληγεί πάρα πολύ και δεν το επικοινωνούν. «Μας έχουν καλλιεργήσει μια ενοχή, είναι λάθος. Δεν αμυνθήκαμε ποτέ και δεν βγήκαμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Το δεύτερο επίσης τραγικό είναι ο φόβος, ο εκβιασμός, η ανεξέλεγκτη εργασιακή γαλέρα η οποία κάνει τους ανθρώπους να είναι λίγο πιο προσεκτικοί ή αν θέλετε να φοβούνται. Ο φόβος είναι ανθρώπινο συναίσθημα, δεν μπορείς να ζητάς από όλους να είναι ήρωες όταν έχουν τόσες υποχρεώσεις.» Σ’ αυτό το σημείο σπεύδει να προσθέσει αναφερόμενη στους εργαζόμενους στα ιδιωτικά ΜΜΕ «Δεν ήρθαν και δεν τους περιμένω τους συναδέλφους από τα ιδιωτικά ΜΜΕ. Δεν θέλω να τους φέρω σε δύσκολη θέση. Δεν μπορώ να τους πω «ξεπέρασε το φόβο σου». Ή θα τον ξεπεράσουν όλοι μαζί, πράγμα απίθανο, ή ένας αν θα τον ξεπεράσει, θα είναι το θύμα.» Τέλος, σπεύδει να σημειώσει πως «Μάλλον στην ΕΡΤ καλλιεργείται, παρά τα αντίθετα που λέγονται, ένα πνεύμα ελευθερίας από ότι στα ιδιωτικά μέσα.»