Κομοτηνή: Στο Φροντιστήριο της αλληλεγγύης και της αγάπης

19:26 14/10/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Κατεβήκαμε τα πρώτα σκαλιά. «Αν ήταν διαφορετική η κατασκευή, θα είχαμε περισσότερο χώρο για πολλές δραστηριότητες » στάθηκε στο υπόγειο για λίγο κοιτώντας γύρω του και μετά συνέχισε. Ο πατέρας Χρυσοβαλάντης Δήμου είναι για ενδέκατη χρονιά η «ψυχή» του κοινωνικού φροντιστηρίου της Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής. «Υπό την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής, του κ. Παντελεήμονος συνεχίζουμε και φέτος» δηλώνει αμέσως εκείνος και μας καλωσορίζει στις «αίθουσες» διδασκαλίας του Ιερού Καθεδρικού Ναού Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Κομοτηνής. Εκεί, εκτός από ύμνους στο Θεό,

ακούγονται και οι χτύποι της Γνώσης…

Μαθητές και μαθήτριες από την 5η Τάξη του Δημοτικού Σχολείου μέχρι και την 3η Λυκείου παρακολουθούν εντελώς δωρεάν από νέους σε ηλικία, αδιόριστους, αλλά και συνταξιούχους έμπειρους καθηγητές, τις παραδόσεις. Λύνουν απορίες, θέτουν ερωτήματα, κατανοούν κάτι που διδάχθηκαν στο σχολείο τους καλύτερα, χωρίς να επιβαρύνουν οικονομικά τους γονείς τους. «Εντελώς δωρεάν» δηλώνει ο πατέρας Βαλάντης και μιλά για καθηγητές και καθηγήτριες που μπορεί να μην διαθέτουν περίσσευμα χρόνου, έχουν, όμως, μεγάλα αποθέματα αγάπης κι αλληλεγγύης και το αποδεικνύουν στην πράξη. Ένας καθηγητής μας δέχεται στο μάθημά του. «Καθίστε κι αν θέλετε περισσεύει άσκηση και για σας» μας λέει και γελά μαζί με τους μαθητές του. Διδάσκει Φυσική. Τους ζητά να απαντήσουν σε ερωτήματα που πριν την έναρξη του μαθήματος, τους φάνταζαν «βουνό»!

Ο πατέρας Χρυσοβαλάντης Δήμου είναι για ενδέκατη χρονιά η «ψυχή» του κοινωνικού φροντιστηρίου της Μητρόπολης Μαρωνείας και Κομοτηνής.

Δεκάδες μαθητές κι εκπαιδευτικοί. Ανταμώνουν κάθε απόγευμα σε ένα χώρο με κοινό στόχο την κατάκτηση της γνώσης, το μοίρασμα, την αλληλεγγύη. «Η οικονομική κρίση χτύπησε την πόρτα των ελληνικών οικογενειών, έτσι χρόνο- το χρόνο, ο αριθμός των οικογενειών που εμπιστεύονται σε μας τα παιδιά τους αυξήθηκε σημαντικά» δηλώνει προβληματισμένος ο πατέρας Βαλάντης σημειώνοντας με νόημα πως όσο αυξάνονταν οι ανάγκες του κόσμου, τόσο μεγάλωνε και η διάθεση για προσφορά. Και οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων; τον ρωτάμε, «υπήρξαν αντιδράσεις από εκεί;» “Σας διαβεβαιώ πως όχι! ” απαντά και εξηγεί πάντα με τον ίδιο πράο τρόπο «όχι μόνο δεν υπήρξε αρνητική ανταπόκριση, αλλά όλοι τους μας στήριξαν κι έτσι ξεκινήσαμε να προσθέτουμε τμήματα μεγαλύτερων τάξεων. Δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά. Τα παιδιά μας, οι μαθητές μας, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να παρακολουθούν μαθήματα σε ιδιωτικά φροντιστήρια, οπότε δεν λειτουργούμε ανταγωνιστικά.» Στηρίζονται στην προσφορά των εθελοντών καθηγητών. Εδώ και χρόνια μετουσιώνουν σε πράξη την αγάπη, την αλληλεγγύη και όλον εκείνον τον πλούτο που κρύβουν μέσα τους. «Παρακαλούν ακόμη και για μια ώρα διδασκαλίας» λέει ξανά μην κρύβοντας την συγκίνησή του.

Παίρνουμε και οι δύο το δρόμο της επιστροφής. Η φωνή του καθηγητή «σβήνει» στα αυτιά μας. Πριν αφήσω πίσω μου τον Ναό, ο πατέρας Βαλάντης αστειεύεται «σε περιμένουμε για την άσκηση» λέει, χαμογελά κι ετοιμάζεται να υποδεχθεί μια ακόμη μαθήτρια που «άκουσε για το φροντιστήριο» και θέλει να μάθει περισσότερα…
Φώτο: Κοινωνικό Φροντιστήριο ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία:Μαρία Νικολάου

www.ert.gr