Λύνεται το πρόβλημα υδροδότησης Πάτμου και Αρκιών

11:59 16/12/2016 - Πηγή: ΕΡΤ

Σύμβαση, για τη λειτουργία και συντήρηση των μονάδων αφαλάτωσης και ταχυδιϋλιστηρίου των νησιών Πάτμου και Αρκιών, υπέγραψε χθες ο υφυπουργός Νησιωτικής Πολιτικής Νεκτάριος Σαντορινιός.
Το έργο που υπεγράφη πρόκειται να λύσει το χρόνιο και μεγάλο πρόβλημα της υδροδότησης των δύο νησιών, αφού προβλέπει την επεξεργασία θαλασσινού νερού και την παραγωγή πόσιμου, με τη λειτουργία μονάδων αφαλάτωσης που έμεναν ανενεργές για 3,5 χρόνια τώρα και ταχυδιϋλιστηρίου.
Σημειώνεται ότι η σύμβαση προβλέπει τη δέσμευση, από πλευράς εταιρείας, της συντήρησης των εγκαταστάσεων

στα νησιά.
Η υπογραφή της συγκεκριμένης σύμβασης, βρίσκει το Δημόσιο Συμφέρον κερδισμένο, αφού μέχρι τώρα η μεταφορά νερού στα άνυδρα αυτά νησιά, με υδροφόρο πλοίο κόστιζε από 12 έως 15 ευρώ ανά κ.μ. ενώ τώρα η σύμβαση προβλέπει 0,64 ευρώ ανά κ.μ.
Η υδροδότηση της Πάτμου και των Αρκιών, από 1.199.200 ευρώ που στοίχιζε το 2013 και 1.003.933 ευρώ το 2014, τώρα θα στοιχίζει 153.600 ευρώ ετησίως (240. 000 μέγιστη ποσότητα κυβικών x 0,64 πλέον ΦΠΑ). Επομένως, η δαπάνη για το Ελληνικό Δημόσιο περιορίζεται κατά 87,2%, περίπου.
Ο υφυπουργός Νησιωτικής Πολιτικής, μετά την υπογραφή της Σύμβασης, τόνισε ότι η πρακτική του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, αλλά και της ίδιας της Κυβέρνησης, για εξοικονόμηση δημοσίου χρήματος και ταυτόχρονα ικανοποίηση του δικαιώματος πρόσβασης σε πόσιμο και καθαρό νερό των νησιωτών, θα συνεχιστεί και σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
«Στόχος μας, είπε, είναι η υδρευτική αυτονομία των νησιών μας, η δημιουργία υποδομών που να καλύπτουν τις ανάγκες των νησιωτών και να εξασφαλίζουν ένα αναπτυξιακό περιβάλλον αλλά και η μια για πάντα, απαγκίστρωση από τις κατεστημένες νοοτροπίες και συμφέροντα που λυμαίνονταν τα νησιά. Ο τερματισμός ενός πολυδάπανου και αναχρονιστικού τρόπου αντιμετώπισης της λειψυδρίας με τη μεταφορά νερού με υδροφόρα πλοία στα άνυδρα νησιά του Νοτίου Αιγαίου, είναι η λογική επιλογή μιας Κυβέρνησης, που δεν μπορεί ν’ αφήνει τους νησιώτες σε τριτοκοσμικές συνθήκες διαβίωσης, αλλά ούτε και το Δημόσιο ανοχύρωτο σε κατασπατάληση λόγω, αν μη τι άλλων, ανικανότητας των προηγούμενων ιθυνόντων».