“Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος” στα Χανιά (video – audio)

08:13 2/6/2018 - Πηγή: ΕΡΤ

Η παράσταση της Χρύσας Σπηλιώτη “Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος”, σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου με τη Χρύσα Σπηλιώτη στο ρόλο της Ρεγγίνας Μάντζαρου, παράλληλα με τις παραστάσεις στην Αθήνα (στον Πολυχώρο Vault), συνεχίζει το ταξίδι του στα Χανιά.

Μία εξαιρετική αναφορά σε καιρούς πολυτάραχους, μια υπενθύμιση ότι μέσα από δύσκολα μονοπάτια, ακόμα και το απίθανο γίνεται δυνατό, όταν

ανταμώνει με μια γυναίκα, -τη Ρεγγίνα Μάντζαρου- που επιμένει να αντιστέκεται, να ερωτεύεται να δίνεται με πάθος στην αντίξοη μάχη των προκαταλήψεων.

Το οδοιπορικό της Ρεγγίνας, της μητέρας του Νικόλαου Μάντζαρου, μια συναρπαστική ιστορική και κοινωνιολογική αναδρομή, πτου αναδεικνύει τη σχέση του Νικόλαου Μάντζαρου με τον Εθνικό μας Ποιητή, Διονύσιο Σολωμό. Για την παράσταση, μίλησε στην ΕΡΤ Χανίων η Χρυσούλα Σπηλιώτη.

«Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος» παρουσιάζεται για δύο συνεχόμενες μέρες, Παρασκευή και Σάββατο 1 και 2 Ιουνίου στο Βενιζέλειο Ωδείο, στις 21.30

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Η Ρεγγίνα Μάντζαρου μητέρα του Νικόλαου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου συνθέτη του Εθνικού Ύμνου, μας οδηγεί σε μονοπάτια γεμάτα φωτιά. Πάνω στο ηφαίστειο της Γαλλικής και της Ελληνικής επανάστασης. Βρισκόμαστε στην Κέρκυρα, πρωτεύουσα των Ιονίων νήσων όπου εναλλάσσονται οι ξένοι κατακτητές.

Οι Επτανήσιοι δεν νιώθουν ακόμα Έλληνες, η κουλτούρα και οι επιρροές είναι καθαρά δυτικές και οι αριστοκράτες συνεργάζονται ποικιλοτρόπως με τον εκάστοτε δυνάστη. Ο Μάντζαρος όχι μόνο ανήκει στην αριστοκρατική τάξη αλλά μετέχει και έμμεσα στις εκάστοτε κυβερνήσεις σαν γραμματέας του Γενικού Εισαγγελέα του Κράτους που είναι ο πατέρας του. Το ποτάμι όμως τόσο της μουσικής στην οποία αφιερώνεται όσο και των νέων ριζοσπαστικών ιδεών θα τον παρασύρει σε απρόσμενες διαδρομές.

Γράφει για πρώτη φορά στην ιστορία ελληνική όπερα, συνδέεται φιλικά με τον Διονύσιο Σολωμό μελοποιεί πάρα πολλά ποιήματά του, ο ένας πλάθει τον άλλον και η εποχή και τους δυο. Φιλόδοξος αρχικά διψάει για καταξίωση, η διεθνής καριέρα τον καλεί μα εκείνος τελικά αρνείται τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στο Ωδείο της Νάπολης και εργάζεται αποκλειστικά στην Κέρκυρα. Όλη του τη ζωή δηλώνει ερασιτέχνης –γιατί για έναν αριστοκράτη είναι ντροπή να ασχολείται επαγγελματικά με τις Τέχνες- και δεν δέχεται ποτέ χρήματα για τη μουσική. Συνθέτει ασταμάτητα αφήνοντας τεράστιο έργο –σχεδόν άγνωστο στο πλατύ κοινό με εξαίρεση τον Ύμνο. Διδάσκει ακαταπόνητα πλάθοντας καλλιτέχνες διεθνούς φήμης, δημιουργεί τη Φιλαρμονική ορχήστρα της Κέρκυρας και γίνεται ο πρωτεργάτης της Επτανησιακής Μουσικής Σχολής.

Γι’ αυτά και πολλά άλλα μας μιλάει ασθμαίνοντας από πάθος για ζωή και έρωτα μα κυρίως για αγάπη για τον γιο της η μητέρα του Ρεγγίνα. Είναι η πρώτη του δασκάλα στο πιάνο, αυτή που προσπαθεί να σώσει το παιδί της και τον εαυτό της από τη μέγγενη των κοινωνικών περιορισμών και της υποκρισίας που εκφράζει κι επιβάλλει ο άντρας της Γιάκωβος. Θα εμφυσήσει στο γιο της χωρίς καν να το αντιλαμβάνεται αγάπη για τη ζωή και την ελευθερία. «Εγώ το μόνο που κανα ήταν να τον αφήνω λεύτερο να χαίρεται μέχρι τις πατουσίτσες του». Και κατάφερε το σχεδόν ακατόρθωτο. Να δώσει τα εφόδια σ’ έναν αριστοκράτη να γράψει τη μουσική για τον ξεσηκωμό των Ελλήνων.

Η σκηνοθετική προσέγγιση ζωντανεύει τον μικρόκοσμο της ηρωίδας σαν παιδικό κουρδιστό παιχνίδι εποχής. Προσδίδει αναπάντεχο χιούμορ σε σκηνές που θα οδηγούσαν ίσως μόνο σε αγωνία ή ευσυγκινησία, χωρίς τη δυνατότητα πολλαπλής ανάγνωσης. Φωτίζει αθέατα μοτίβα, ανεβάζει την αδρεναλίνη, βαθαίνει στα χάσματα του λόγου, δίνει φρενήρη ρυθμό στη σκηνική έκφραση.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

… “Η Χρύσα Σπηλιώτη δίνει το δικό της ρεσιτάλ, αλωνίζει κυριολεκτικά τη μικρή σκηνή. Άψογη εκφορά, υπέροχοι μουσικοί επτανήσιοι τονισμοί που κάνουν τον λόγο της να ρέει, απεριόριστο δόσιμο προς το κοινό που συνιστά τον αποδέκτη του λόγου της, μια λαμπερή ηθοποιός που κυριολεκτικά συναρπάζει ”… Δημήτρης Τσατσούλης (Ημεροδρόμος)

…»Η Χρύσα Σπηλιώτη βρίσκεται πίσω από αυτό το μέγα επίτευγμα. Έκπληκτος ο θεατής παρακολουθεί να ξετυλίγεται μπροστά του ένας εκφραστικός πλούτος, ένα ψιλοδουλεμένο κέντημα με θαυμαστή ικανότητα και επιμέλεια δουλεμένο, με ευστροφία στολισμένο με λεπτουργικά ποικίλματα, χορεύοντας, τραγουδώντας και γελώντας. Αξιοθαύμαστη δουλειά από πολλές απόψεις κι ευχαριστούμε την Χρύσα Σπηλιώτη, τον Αυγουστίνο Ρεμούνδο και τους παραγωγούς του VAULT που είχαν αυτή τη λαμπρή ιδέα»… Γιώργος Χατζηδάκης (Θεατροκρισία)

…»Η Χρύσα Σπηλιώτη διέπλασε τον ευγενικό τύπο της μητέρας του Νικόλαου Μάντζαρου με σπάνια ακρίβεια στις λεπτομέρειες. Δίχως μούτες, πόζες και επιτήδευση, η ερμηνεία της είχε τόση γνησιότητα που σου έδινε την εντύπωση πως το οικείο αυτό πρόσωπο θα το συναντήσεις σε κάποια βόλτα στον εθνικό κήπο, ή στη γειτονιά σου. Ο λόγος πολύ καλά δουλεμένος. Άμεσος και γνήσιος. Μία έξοχη παράσταση, δροσερή που δεν πρέπει να χάσετε»… Στέφανος Καρυδάκης (Paraskinia.com)

…»Μια θεατρική δουλειά άρτια, δυνατή, με πάθος, τόλμη και ρυθμό, που απογειώνει το θεατή. Η μέθεξη με το κοινό ιδιαίτερη, ντυμένη με δραματικό λυρισμό και ποίηση. Ευαισθησία, κίνηση, χάρη και κομψότητα διέπουν την ερμηνεία της Χρύσας Σπηλιώτη, η οποία έγραψε το θαυμαστό αυτό κείμενο και κατόρθωσε να διεισδύσει στο βάθος της Ρεγγίνας, της προσωπικότητας που υποδύεται. Ένα θεατρικό προϊόν που αξίζει την προσοχή μας”… Ζωή Τόλη (Enetpress.gr)

…»Ο Ρεμούνδος σκηνοθετεί με ευρηματικότητα το καλογραμμένο κείμενο της Σπηλιώτη. Ο λόγος δεμένος με χιούμορ, χτισμένος με την ιδιομορφία του γλωσσικού ιδιώματος «ζωντανεύει τον μικρόκοσμο της ηρωίδας σαν παιδικό κουρδιστό παιχνίδι»! Η Χρύσα Σπηλιώτη, γήινη αλλά και ρομαντική, γλυκιά και τρυφερή, επαναστατημένη στους καθωσπρεπισμούς της τάξης της, παίζει με το βλέμμα στραμμένο ενδόμυχα. Κερδίζει χαμόγελα και εντυπώσεις. Η μουσική του Νικόλαου Μάντζαρου έντυσε την ποιοτική παράσταση, που αξίζει το ενδιαφέρον σας»… Χαρά Κιούση (newsbeast)

… “Κείμενο που έχει αισθητική, φανερώνει ότι έχει υπάρξει έρευνα κι έχει κινηματογραφική αίσθηση. Εκφερόμενο με ντοπιολαλιά. Άρτιο. Η σκηνοθεσία του Αυγουστίνου Ρεμούνδου ευρηματική και ευφυής. Η μουσική επένδυση της δουλειάς αυτής φυσικά, είναι από έργα του Ν. Μάντζαρου. Σε σωστές στιγμές, με αποκορύφωμα το τελευταίο στιγμιότυπο της παράστασης”… Ανδρέας Ροδίτης (ΕΡΤ)

…»Το κείμενο της Χρύσας Σπηλιώτη, γραμμένο με ευαισθησία, αγάπη και τρυφερότητα, η ερμηνεία της σπιρτόζα, παιχνιδιάρικη, ο λόγος της γάργαρος και χειμαρρώδης με την επτανησιακή προφορά και τα ιταλικά “στολίδια”. Από τις παρατάσεις που αποχωρείς από το θέατρο “γεμάτος” και γι αυτό φρονώ ότι ο κύκλος της δεν πρέπει να κλείσει εδώ»… Κώστας Ζήσης (All4Fun)

..»Απολαυστική η ερμηνεία της Χρύσας Σπηλιώτη. Συγκινήθηκα μα και γέλασα με την καρδιά μου. Eνας όλόκληρος κόσμος γεννήθηκε επι σκηνής, απ την εξαιρετική, εκφραστική και με τόσο πάθος ερμηνεία, απ το μεστό ώριμο κείμενο της συγγραφέως και πρωταγωνίστριας Χρύσας Σπηλιώτη. Μαγευτήκαμε το κοινό. Το χειροκρότημα εκκωφαντικό στο κλείσιμο της Αυλαίας. Συγχαρητήρια στην τόσο εύστοχη, εμπνευσμένη και καθόλου φλύαρη σκηνοθεσία του Αυγουστίνου Ρεμούνδου , και σε όλους τους συντελεστές της εξαίρετης αυτής παράστασης. Σας την προτείνω να την δείτε ανεπιφύλακτα»… Φάνυ Πολέμη (lavitaradio.gr)

…”Κάθε φορά που παρακολουθώ μια εξαιρετική παράσταση χαίρομαι, καθώς επιβεβαιώνεται το υψηλό επίπεδο του ελληνικού Θεάτρου. Η Χρύσα Σπηλιώτη έγραψε και ερμηνεύει έναν μονόλογο που διαθέτει χιούμορ, ένταση, συγκίνηση, δράμα. Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος, σκηνοθετεί ευφάνταστα το μονόλογο αυτόν. Με τη χρήση απλών, μικρών πραγμάτων «στήνει» το πλέγμα όπου η κ. Σπηλιώτη έχει την ευκαιρία να δείξει το ταλέντο της σε όλη του τη γκάμα. Γιατί να πάτε; Επειδή, πέραν του ότι θα μάθετε σημαντικά πράγματα ιστορικού ενδιαφέροντος με τον πιο υπέροχο τρόπο, θα συγκινηθείτε και θα γελάσετε. Κυρίως όμως θα απολαύσετε μια υπέροχη ερμηνεία και μια εξαιρετική – το επαναλαμβάνω – παράσταση”… Άννα Παχή (iart.gr)

… “Το έργο «Ο Γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος» είναι ένα μικρό διαμαντάκι. Επιλέξτε αυτή την παράσταση για την ψυχαγωγία σας. Η αγαλλίαση και η πληρότητα που θα νιώθετε κατά την έξοδό σας από το χώρο δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα”…Μαριάντζελα Ψωμαδέλλη (Radio Alchemy)

…»Μια συγκλονιστική εμπειρία ήταν για όσους παραβρέθηκαν χθες το βράδυ στην παράσταση «Ο γιος μου Νικόλαος Μάντζαρος». Μια παράσταση που καθήλωσε το κοινό από τα πρώτα λεπτά και μετά το πέρας της οι θεατές δεν σταμάτησαν να χειροκροτούν»… Οι συντάκτες του corfuland.gr

…“Η ερμηνεία της Χρύσας Σπηλιώτη -η οποία δικαίως καταχειροκροτήθηκε από το κοινό- υπήρξε εξαίσια, σε αρκετά σημεία δε και συγκινητική. Με εξίσου συγκινητικό τρόπο έπεσε και η αυλαία της παράστασης, υπό τους ήχους του Ύμνου εις την Ελευθερίαν, που απέδωσε το κουιντέτο χάλκινων πνευστών της Φιλαρμονικής Εταιρίας «Μάντζαρος»”… Μάκης Μαρτίνης (Eφημ. Ενημέρωση)

…»Το έργο, “ρέει” μουσικά, είναι μια καντάτα για την αιώνια γυναίκα, μάνα, αδερφή, σύζυγο, ερωμένη και ένας ύμνος στον ασταμάτητο αγώνα της να κερδίσει τη δική της ελευθερία. Ενώ συγχρόνως φωτίζει την ιδιαίτερη, συναισθηματικά φορτισμένη, αξονική σχέση της μεσογειακής μάνας με το αρσενικό παιδί της. Θα πω και εδώ ότι πρόκειται για το ωριμότερο έργο της Χρύσας Σπηλιώτη…Η σκηνοθεσία του Αυγουστίνου Ρεμούνδου αγκαλιάζει το έργο με αγάπη, οδηγεί τη Χρύσα Σπηλιώτη ως ηθοποιό σε μια γεμάτη, ουσιαστική ερμηνεία του άχρονου, δίχως ηλικία, αλλά με ιστορία ρόλου. Με ωραία σκηνικά, κοστούμια της Τόνιας Αβδελοπούλου και υποβλητικούς φωτισμούς του Βαγγέλη Μούντριχα, με άρτια βίντεο του Νικήτα Χάσκα»… Λέανδρος Πολενάκης (Εφημερίδα «Η Αυγή»)

Συντελεστές

Κείμενο: Χρύσα Σπηλιώτη

Σκηνοθεσία: Αυγουστίνος Ρεμούνδος

Μουσική: Νικόλαος Μάντζαρος

Μουσική επιμέλεια/ Επεξεργασία: Νικόλας Καρίμαλης (Razastarr)

Σκηνικά/ Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου

Χορογραφία: Μάτα Μάρρα

Σχεδιασμός Φωτισμού: Βαγγέλης Μούντριχας

Βοηθός σκηνοθέτη: Νίνα Ντούνη

Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου

Video: Νικήτας Χάσκας

Αφίσα: Δημήτρης Ζουγκός